ضمن حمایت از فراخوان چند رسانه خارج کشور برای کمک به مردم سیلزده ایران که هر لحظه با نیستی دست به گریبانند یا تمامی هستی خود را ازکف داده و درمعرض خطرات جانی، سلامتی و مالی بسیارند، و برای کمک به زلزلهزدگان سرپل ذهاب که هنوز سرپناهی نیافتهاند و با هدف یشگیری چنین فجایعی در آینده ضرورت ایجاد یک بنیاد دائمی امدادرسانی به هموطنان ایرانی را لازم میدانم.
بنیادی که صرفا اهداف انسانی داشته و با کمک و همکاری ایرانیان خارج از کشور و با بهرهگیری ازامکانات مالی، فکری، تخصصی و انسانی ایرانیا ن و به دور از اهداف سیاسی اداره شود.
در این شرایط حاد که هموطنان ما از چند سو تحت فشار روزافزون قرار گرفته چشمنگران فردای خویشاند ما نمیتوانیم دست روی دست گذاشته و نظارهگر چنین فجایعی باشیم.
گرچه مردم ایران از سویی با تحریمهای ضد بشری دولت امریکا که هدفش چیزی جز فقر و گرسنگی طبقات تنگدست و ارمغانش جز جنگ، تجزیهطلبی و تخریب کشور نیست دست و پنجه نرم میکنند، و از سویی با سرقت اموال عمومی و دولتی، با اختلاس چند صد میلیاردی، با احتکار و دزدیهای کلان و فرار به خارج از کشور برخی از دست اندرکاران و مسئولان روبرو بوده و هر لحظه در فقر و گرسنگی و بیماری بیشترغوطه میخورند.
در چنین شرایطی است که باید به داد مردم رسید و آنها را از غرق شدن در سیل یا غوطهور شدن در فقر مفرط و نومیدی نجات داد گوآنکه مسئولان بیکفایت ازوظایف خود شانه خالی کنند و دادگاهی برای رسیدگی به جرایم آنها درپیش رو نباشد.
اما آینده ایران از آن مردم است. آنها هستند که سرنوشتساز تاریخ کشور خویشاند .
دراین وانفسا هرکمکی نجات یکی است و هر درنگی غرق جان دیگری، پس بیدریغ کمک کنیم.
مگر استراتژی رژیم برای مقابله با نیروی دریایی آمریکا، قایقهای تند رو – و فراوان – رژیم نیست؟
مگر رژیم ادعای تولید ۳ مدل هلیکوپتر / بالگرد بومی را ندارد؟
مگر رژیم مدعی مقتدرترین قدرت منطقه بودن نیست؟
قایقها و هلیکوپترها / بالگردهای رژیم کجا هستند؟ مهندسان راه سازی و پل سازی ارتش و سپاه کجا هستند؟
چرا به داد سیل زدگان نمیرسند؟
مگر بعد از جنگ اسرائیل، تمام جنوب لبنان را رژیم “جمهوری اسلامی” به خرج ایران بازسازی نکرد؟
این رژیم با این کشور بیگانه است! ایران یک غنیمت جنگی است که به دست اشغالگران مسلمان افتاده است.
“آخوندها باقیمانده لشکر اعراب هستند” بهمن م.
بنیاد دائمی امدادرسانی به هموطنان ایرانی ایده خوبی است
اما، با قبول مسئولیت نهادهای اجتماعی، دولت از مسئولیت خود سر باز میزند.
میتوان از خارج کمک کرد، ولی حکومت و کارگزارانش دزد هستند و کمکهای نقدی و کالاهای ارسالی را میدزدند.
حکومتی که میتواند به راهپیمایان اربعین سرویس دهد و لبنان جنگزده را بازسازی کند، امکاناتی دارد، ولی اولویت اولش ایران نیست. حکومت دلش برای ایران و ایرانی نسوخته.
بهترین راه فشار به حکومت برای کمک به سیل زدگان است. باید یک صدا در تمام رسانهها آبروی حکومت را برد. باید از رژیم خواست تا به سیل زدگان امداد رسانی کند.