(دیتسایت) دولت آلمان در پی خروج ایالات متحده آمریکا از برجام و از سرگرفتن تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران کوشید در برابر این تحریم‌ها از شرکت‌های آلمانی پشتیبانی کند. اما اسنادی که به تازگی منتشر شده‌اند نشان می‌دهند که در این زمینه هیچ توفیقی نداشته است.
هفته‌نامه آلمانی «دیتسایت» در گزارشی زیر عنوان «مماشات بجای مبارزه» از شکست برنامه‌های دولت آلمان در این زمینه گزارش داده است. این نشریه می‌نویسد:
هنگامی که دولت آمریکا در ماه مه ۲۰۱۸ از توافق اتمی خارج شد و تحریم‌های شدید علیه جمهوری اسلامی ایران را آغاز کرد، دولت آلمان بلافاصله برنامه‌هایی برای پشتیبانی از شرکت‌های آلمانی فعال در ایران تدارک دید. هایکو ماس وزیرخارجه این کشور قول پشتیبانی از شرکت‌های آلمانی فعال در ایران را داد و پتر آلتمایر وزیر اقتصاد گفت که «اجازه نمی‌دهیم واشنگتن مناسبات بازرگانی با سایر کشورها را به ما دیکته کند.»
حالا با گذشت نزدیک به یک سال، اسناد تازه امکان بررسی ترازنامه این اقدامات را فراهم می‌کنند. ترازنامه‌ای که بسیار هشداردهنده است. دولت آلمان البته بیکار نماند. برلین در اتحادیه اروپا امکان مجازات شرکت‌هایی را فراهم کرد که تسلیم ممنوعیت‌های آمریکا می‌شوند و همراه با فرانسه و بریتانیا مکانیسم پرداخت مستقلی را ایجاد کرد. ساز و کاری با نام «اینستکس» می‌بایست این امکان را فراهم می‌کرد که شرکت‌ها پس از ارسال کالا به ایران پولشان را دریافت کنند. این نخستین بار بود که اروپا در برابر تحریم‌های آمریکا از خود دفاع می‌کرد. برلین تصمیمات ایالات متحده آمریکا را نادرست ارزیابی می‌کند زیرا آن را برخلاف توافق هسته‌ای با ایران می‌داند. دولت آلمان به جمهوری اسلامی ایران قول داده بود که اگر این کشور اجازه کنترل مراکز هسته‌ای خود را بدهد، متقابلا برایش تسهیلات اقتصادی قائل شود.
پاسخ کتبی اولریش نوسباوم وزیرمشاور دولت آلمان در امور اقتصادی به پرسش فراکسیون حزب سبزها در مجلس فدرال نشان می‌دهد که اقدامات و وعده‌های برلین تا کنون هیچ چیزی را تغییر نداده است. او گفته است با اینکه شرکت‌های زیادی از مه ۲۰۱۸ تا امروز از ایران خارج شده‌اند، قانون ضد تحریم در آلمان اصولا اجرا نشده است. در حالی که به موجب همین قانون قرار بود شرکت‌هایی که به صورت داوطلبانه و بدون فشار تسلیم تحریم‌های آمریکا می‌شوند، مجازات شوند.
در متنی که در اختیار هفته‌نامه دیتسایت قرار گرفته آمده است: «تا کنون با هیچ موردی به عنوان نقض قانون برخورد نشده» و مشکلات مرتبط با نقل و انتقالات مالی میان ایران و اروپا هم حل نشده است. نوسباوم در مقام وزیرمشاور دولت در مورد نهاد مالی «اینستکس» نیز گفته است: «این ساز و کار هنوز در مرحله عملیاتی کردن برنامه‌هاست. دولت آلمان می‌کوشد مبادلات بانک‌های خصوصی با ایران را حفظ کند، اما مجبور کردن موسسات مالی به همکاری هم ممکن نیست، زیرا آنها تعهدی نسبت به معامله با ایران ندارند. حتی شرکت‌هایی نیز که برخلاف میل خود از فعالیت در ایران کاسته‌اند، مسئله را همینطور می‌بینند.»
آمار رسمی‌در آلمان نیز اظهارات وزیرمشاور دولت در امور اقتصادی را تایید می‌کند: به گفته نوسباوم حجم معاملات بازرگانی آلمان و ایران در سال ۲۰۱۸ نسبت به سال پیش از آن هفت درصد کاهش یافته و به ۳ میلیارد و ۱۵۰ میلیون یورو رسیده است. صادرات آلمان در همین دوره ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون یورو و ۹ درصد کمتر از سال ۲۰۱۷ بوده است.
امید نوری‌پور سخنگوی ایرانی‌تبار مسائل خارجی حزب سبزهای آلمان در تکمیل گزارش وزیرمشاور دولت گفته است: «با گذشت نزدیک به یک سال از اعلام تحریم‌های آمریکا، هنوز هیچ مکانیسم عملی برای حفظ معامله با ایران به وجود نیامده و آنچه دولت اعلام کرده، تا کنون دنبال نشده است.»
ماجرای قطع ارتباطات تلفنی بانک‌های ایرانی
رفتار شرکت‌هایی که دولت فدرال آلمان نیز در آنها سهم دارد با ایران نیز نشان از ناتوانی و کندی عملکرد برلین دارد. وزیر مشاور دولت آلمان در پاسخ فراکسیون حزب سبزها به شرکت «تِلِکوم» اشاره کرده که در سال گذشته به خاطر ترس از مجازات‌های تحریمی آمریکا قراردادهای خود را با ده شرکت و بانک ایرانی فسخ کرد. اما دولت در حالی که با مالکیت حدود ۳۲ درصد سهام « تِلِکوم» بزرگترین سهامدار آن محسوب می‌شود، نتوانسته در این مورد کاری کند زیرا نفوذ مستقیم بر معاملات این شرکت عظیم مخابراتی ندارد.
بانک‌های ایرانی، از جمله بانک ملی که در آلمان شعبه دارند، پس از قطع ارتباطات تلفنی و اینترنتی خود به وسیله « تِلِکوم» از این کنسرن شکایت کرده و خواستار غرامتی سنگین شدند، اما نتیجه این شکایت‌ها هنوز روشن نیست.
به باور بسیاری از کارشناسان، خویشتنداری دولت آلمان در این زمینه می‌تواند ناشی از آن باشد که « تِلِکوم» در بازار آمریکا فعال است و قصد دارد «اسپرینت»، رقیب خود را در آن کشور، بخرد. برای چنین معامله‌ای این کنسرن آلمانی به موافقت مسئولان آمریکایی نیاز دارد.
به این ترتیب، تمایل دولت آلمان برای استقلال مالی بیشتر، به دلیل اهمیت بازار آمریکا برای شرکت‌های آلمانی، شکست می‌خورد. حتی بحث مربوط به ادامه توسعه احتمالی «اینستکس» هم این را نشان می‌دهد. حلقه‌های نزدیک به دولت ائتلافی آلمان در این مورد بحث می‌کنند که آلمان باید بتواند تحریم‌های احتمالی علیه سایر کشورها را از طریق ساز و کاری مانند «اینستکس» دور برند. این در حالیست که «اینستکس» در رابطه با تحریم‌های ایران فقط راهکاری برای «تهاتر» یعنی مبادله کالا با کالا یا به عبارت دقیق‌تر، نفت ایران در برابر غذا و دارو از اتحادیه اروپاست!
اینستکس در خدمت هدف‌های تازه؟
به گزارش دیتسایت، «اینستکس» می‌بایست به هسته مرکزی یک سیستم پرداخت مستقل از آمریکا که بتواند تحریم‌های ایالات متحده علیه کشورهای دیگر را نیز دور بزند، تبدیل شود. دلیل اصلی آن نیز نه ایران بلکه روسیه است.
دولت آمریکا می‌خواهد از راه‌اندازی خط لوله گاز «نورد استریم ۲» که قرار است از طریق دریای بالتیک گاز روسیه را به اروپا انتقال دهد جلوگیری کند. به همین دلیل آمریکا در حال بررسی تحریم و مجازات شرکت‌هایی است که در این پروژه دخالت دارند. دولت آلمان فکر می‌کند که از طریق «اینستکس» می‌توان این تحریم‌ها و مجازات‌ها را دور زد. اما مشکل آنجاست که کنسرن‌های بزرگ انرژی مثل وینترزهال، اوام‌وی و شِل بخش بزرگی از معاملات خود را با دلار انجام می‌دهند. آنها اگر در برابر انتخاب قرار گیرند، به احتمال زیاد معاملات خود با آمریکا را به مشارکت در پروژه خط لوله «نورداستریم ۲» ترجیح خواهند داد.
به این ترتیب، کمیسیون اقتصاد آلمان در رابطه با معاملات شرق، تنها می‌تواند «اینستکس» را برای شرکت‌های متوسط و کوچکی در نظر بگیرد که معاملات خود را بیش از همه در روسیه انجام می‌دهند و نه در آمریکا.
* منبع: روزنامه آلمانی دیتسایت
*ترجمه و تنظیم: جواد طالعی
گمان داشتم آلمانیها برای سقوط نازیسم دیگر از حکومتهای فاشیستی حمایت نمی کنند! اما طی سالهای بعد ازجنگ دوم جهانی دائما آلمانیها هر جا توانستند به حکومتهای فاشیستی کمک کردند ، از فروش تجهیزات شیمیایی به عراق صدامی تا مراوده اقتصادی با جاعشی های ایران!
تا زمانی ماشین سرکوب نظام متجاهل جهل پراکن و جنایتکار ترویست پرور و صادر کننده عقاید خردسوز ضد بشری آخرالزمانی، توسط حمله خارجی منهدم نشود، امکان سرنگونگی این نظام نیست. حالا هی با ترفندها و لطایف حیل زمان بخرید برای ادامه ننگین این نظام ضد بشری.
من فکر میکنم که علاوه بر تحریم ها می بایست حساب تویتری سران رژیم تا زمانی که تویتر برای همه ایرانیان قابل دسترسی باشد بسته شود