پورنوگرافی یک تهدید جدی برای کودکان، بخصوص پسربچه‌هاست و دیدگاه آنها را نسبت به جنس مخالف، عشق و روابط جنسی تغییر می‌دهد. حتی منجر به رفتار خشونت‌آمیز کودک نسبت به جنس مخالف می‌شود و در بزرگسالی نیز علاوه بر این، یکی از عوامل تجاوز جنسی و خشونت علیه زنان است.
مطالعات تحقیقاتی نشان می‌دهد که تماشای فیلم پورن (هرزه) مولد شخصیت پرخاشگر در امور جنسی در زندگی واقعی است. بدیهی است که اکنون دسترسی به محتویات جنسی مانند گذشته نیست و محدود به مجله و فیلم نمی‌شود. این درحالیست که صحبت کردن با فرزندتان و آگاهی دادن به وی درباره پورنوگرافی (هرزه‌نگاری) موضوعی دشوار به نظر می‌رسد.
در آغاز ممکن است بسیار ناخوشایند باشد اما به عنوان پدر و مادر، شما باید آگاه باشید که کودکان امروزه به دلیل تنوع بی‌شمار و گستردگی ابزار هوشمند و بازی‌های کامپیوتری، بطور ناخواسته تبدیل به جزئی از سیستم دیجیتال جهان شده‌اند و نمی‌توان به آسانی آنها را از این سیستم فراگیر دور نگه داشت.
مهم نیست که چقدر اینترنت و کامپیوتر فرزندتان را به سیستم نمایش هوشمند یا فیلترهای مخصوص کودکان تجهیز کرده‌اید؛ شیوه‌ی اتصال به وبسایت‌ها و برنامه‌های اینترنتی همگی یکسان نیستند و کودکان نیز از توانایی بالایی برای کشف این عرصه‌های ناشناخته برخوردارند.
این در حالیست که یادگیری شناخت و تفکیک بخش خوشایند و مناسب اینترنت برای کودکان ساده نیست و استفاده از محتوای سکسی در اینترنت بر روی آنها تاثیرات منفی می‌گذارد.
مطالعات نشان می‌دهد که برای اغلب پسران و دختران، اولین تجربه تماشای محتوای پورن، زمانی اتفاق می‌افتد که بین ۱۱ تا ۱۴ ساله هستند. پس چگونه می‌توانید به آنها کمک کنید تا با این پدیده‌ی نمایشی بهتر آشنا شوند و نسبت به آن آگاهی داشته باشند؟
این واقعی نیست
در صورتی که آنها قبلا در اینترنت با چنین موضوعی روبرو شده‌اند، اول از همه نباید بترسید؛ بلکه آرام باشید و تلاش کنید تا به آنها در درک اینکه پورن یک جهان غیرواقعی و ساختگی و نمایشی است، کمک کنید. درست همانگونه که صحنه‌های اکشن با اتومبیل در فیلم‌ها غیرواقعی و با تکنیک تدوین به نمایش در می‌آید! به آنها توضیح دهید که اگر می‌خواهند درباره مسائل جنسی اطلاعات واقعی و علمی و روشنگرانه داشته باشند، قطعا پورنوگرافی راه و منبع درستی نیست!
در دسترس باشید
گاهی بچه‌ها بطور تصادفی در فضای مجازی با دنیای پورن و سکس روبرو می‌شوند. آنها ممکن است توسط همسن و سال‌های خود یا افراد بزرگتر از خودشان در مدرسه با این موضوع آشنا شوند. اگر احساس می‌کنید که قادر نیستید بطور مستقیم درباره مسائل جنسی، سکس و پورنوگرافی با کودکان خود صحبت کنید و به آنها آگاهی بدهید، دست کم سعی تلاش کنید تا کمی بازتر به موضوع نگاه کنید و برای پاسخ دادن به پرسش‌های آنها در دسترس باشید. آنها می‌توانند بطور طبیعی در مورد آن کنجکاو باشند. پس از پرسش‌ها و کنجکاوی‌های آنها درباره سکس و پورنوگرافی ناامید و مایوس نشوید.
مجازات نکنید
مشاوران خانواده معتقدند که والدین نباید از اقدامات تنبیهی مانند قطع کردن اینترنت و محروم کردن کودکان و نوجوانان از کامپیوتر استفاده کنند. کودکان را مجازات نکنید بلکه به آنها کمک کنید تا آنچه را کشف کرده‌اند بفهمند و درباره‌اش آگاهی‌های درست و لازم را به دست بیاورند. به آنها توصیه‌های دوستانه کنید؛ این کار به شما نشان می‌دهد که چنین مواردی چگونه روی فرزند شما تاثیر گذاشته است. با این کار، می‌توانید از اثرات منفی احتمالی آن بکاهید.
قضاوت نکنید
اگر احساس می‌کنید فرزندتان به موارد صریح و واضح جنسی دسترسی داشته، به سرعت درباره کودک خود به نتیجه‌گیری نپردازید و او را محکوم نکنید! ممکن است این دسترسی کاملا تصادفی بوده باشد یا ممکن است ناخواسته این اتفاق افتاده باشد و خود شما درباره امنیت سیستم کامپیوتر در خانه‌تان سهل‌انگاری کرده باشید.
بهترین راه: گفتگو
با کودک خود در این‌باره گفتگو کنید، بدون قضاوت و سرزنش. به‌خصوص اگر آنها خودشان اعتراف به تماشای پورنوگرافی کرده یا اینکه شما آنها را در حال تماشای چنین چیزی دیده باشید.
پذیرش موضوع و بحث در مورد آن دشوار است، اما نکته همینجاست: لازم است که به بحث گذاشته و درباره آن گفتگو شود. توضیح دهید که پورنوگرافی، مانند فیلم و برنامه‌های تلویزیون، ساخته و تدوین می‌شود و بیانگر واقعی یک رابطه جنسی در دنیای واقعی نیست.
رابطه جنسی را منکوب نکنید
مهم نیست چه موقع، ولی زمانی که فرزند شما به اندازه کافی برای رابطه جنسی آماده باشند، باید آن را بپذیرید. باید در صورت لزوم صحبت جدی و صمیمانه‌ای درباره زمان مناسب و سالم یک رابطه جنسی با فرزند خود داشته باشید. در شرایط امروز بسیاری از کودکان در مدارس اطلاعات اولیه در رابطه با مسائل جنسی را دریافت می‌کنند. در نوجوانی آنها خود این اطلاعات را از طریق رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی تکمیل می‌کنند. اما نقش والدین هرگز حذف نمی‌شود. به عنوان پدر یا مادر هرگز رابطه جنسی را تکذیب یا نفی نکنید و آن را «زشت» و «بد» جلوه ندهید! بلکه روشن درباره تفاوت‌های رفتار سالم، ناسالم و سوء رفتار در روابط جنسی صحبت کنید. این گفتگوها به شما اجازه می‌دهد با فرزندتان ارتباط برقرار کنید و به آنها در تصمیم‌گیری‌های آگاهانه درباره گرایش‌های جنسی، جنسیت، دوستیابی، روابط جنسی و پورنوگرافی کمک کنید.
