(+عکس، ویدئو) تماشاگران تیم الزوراء عراق در جریان بازی مقابل تیم ذوبآهن اصفهان که در استادیوم کربلا برگزار شد پس از هجوم به داخل زمین چمن به بازیکنان ایرانی حمله کردند.
این مسابقه در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا سهشنبه شب، ۱۷ اردیبهشت، در عراق برگزار شد که با نتیجه تساوی دو بر دو خاتمه یافت و تیم ذوبآهن به مرحله دوم رقابتها صعود کرد. تیم ذوب آهن در این بازی جنجالی موفق شد در دقایق پایانی گل تساوی را وارد دروازه الزوراء کند که به حذف نماینده عراق از رقابتها منجر شد.
پس از این گل بود که تماشاگران عراقی عصبی شدند و استادیوم متشنج شد. تعدادی از هواداران تیم عراقی به جان بازیکنان سبزپوش ذوب آهن افتادند و آنها را مجبور به دفاع از خود کردند.
خبرگزاریهای نزدیک به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از جمله فارس و تسنیم خبرهای مربوط به این درگیریها را سانسور کردند اما وبسایت «ورزش سه» نوشت، یکی از هواداران به سمت قاسم حدادیفر حمله کرد و با دست ضربهای به سر او زد. همچنین میلاد فخرالدینی، حمید بوحمدان و برخی دیگر از بازیکنان ذوب۲آهن نیز در واکنش به حمله چند هوادار عراقی از خود دفاع کردند.
خبرگزاری تسنیم بدون اشاره به هجوم تماشاگران عراقی به داخل زمین، به نقل از مهدی رجبزاده کاپیتان سابق ذوبآهن نوشت، «اینکه میلاد فخرالدینی به سمت تماشاگران عراقی سنگ پرتاپ کرد، کار خوبی نبود. بازیکن با تجربهای مانند میلاد باید در آن شرایط جوّ را آرام کند و اگر فرد جوانی احساسی عمل کرد، بازیکنان باتجربهتر اوضاع را جمع و جور کنند.»
برخی هواداران الزوراء به بازیکنان ذوب آهن دشنام دادند و به سوی آنها سنگ و قوطیهای آب پرتاب کردند. در همین حین میلاد فخرالدینی با عصبانیت یکی از سنگها را به سمت هواداران پرتاب کرد که باعث اخراج وی از زمین شد.
این اتفاقات در حالی در استادیوم کربلا رخ داد که باشگاه ذوب آهن چند روز قبل بطور رسمی این استادیوم را به عنوان میزبان دیدارهای خانگی خود مقابل تیمهای عربستانی معرفی کرد.
میلاد فخرالدینی که از اتفاقات بازی بسیار عصبانی بود، در پایان مسابقه با الزوراء گفت: «این بازی شرایط سختی داشت. متاسفانه از زمانی که تیم حریف جلو افتاد، هروقت ما کنار زمین از توپ جمعکنها توپ میخواستیم توهین میکردند. ۴۵ دقیقه نیمه دوم که خودم کنار خط بودم، شدیدترین فحاشیها را به خودم و خانوادهام انجام دادند. جالب اینکه به ایران هم فحش میدادند. فکر میکنم خدا این صحنهها را دید و باعث شد در دقایق پایانی گل بزنیم و صعود کنیم.»
مردم هرچی میگفتند درسته
همچنین رشید مظاهری دروازهبان ذوبآهن در اینستاگرام به انتقاد از میزبانی ورزشگاه کربلا پرداخت و نوشت: «…اصلا جوّ ورزشگاه قابل توصیف نبود. از این ناراحتیم، توی ورزشگاهی که با پول مردم ایران ساخته شده امنیت جانی نداشتیم، یکی نیست بگه شما عراقیها تو جنگ بودین و نمیدونستین چه خبره تو دنیا که این ورزشگاه رو براتون با پول مردم ایران ساختن و از همه مهمتر، مردم عزیز ما آرزوی یه ورزشگاه اینجوری رو دارن، بدتر از همه اینکه همهی امکانات ورزشگاه شبیه به امکاناتی بود که تو ایران دیدم، از شیر دستشویی بگیر تا موزاییک و جزئیترین امکاناتش، چه رختکنی داشتن… واقعا چه رختکنی… من که هیچ حس برادری ندیدم و فقط در حد حرف بود… فکر کنم این حس برادری رو فقط مسئولین حس میکنن (نوش جونشون)…»!
مظاهری در ادامه نوشته «هر چی مردم میگفتن و میگن درسته و واقعیتش من خودم فکر میکردم مردم ما اطلاعات کافی ندارن ولی الان که خودم دیدم فهمیدم کاملاً درست میگفتن و دلم میسوزه که این مردم ما چقدر مظلومن خدایی… بازیکنی نیستم که به حواشی فوتبالی توجهی بکنم ولی واقعا به غیرتم بر خورد که این متن رونوشتم.»
اسفند ۱۳۹۶، مجله اکونومیست در گزارشی به رقابت میان رژیم ایران و عربستان در مناطق شیعهنشین عراق پرداخت که همان زمان ترجمه آن در کیهان لندن منتشر شد.
در بخشی از این گزارش به افزایش قدرت نرم عربستان با کمک سرمایهگذاریهای کلان در عراق اشاره شده بود که برگزاری مسابقه دوستانه فوتبال بین تیمهای فوتبال عربستان و عراق در شهر بصره از نشانههای آن بود. این مسابقه نخستین دیداری بود که بعد از نزدیک به چهل سال انجام شد و به اعتقاد تحلیلگران فرصت خوبی برای بهبود روابط دو کشور شد. در این دیدار بازیکنان عربستان با نشانهایی از پرچم عراق وارد زمین شدند و روی سکوها تماشاگران عراقی با پرچمهای عربستان نشسته بودند.
چند ماه بعد مردم در شهرهای نجف، کربلا و بصره در اعتراض به وضعیت معیشتی و مشکلات اقتصادی و قطع مکرر برق و آب و افزایش بیکاری به خیابانها ریختند که دهها کشته و زخمی و بازداشتی بر جای گذاشت. معترضان علیه سیاستهای جمهوری اسلامی و روحالله خمینی و قاسم سلیمانی شعار میدادند و بنرهای آنها را به آتش میکشیدند.
ریشه اعتراضات و خشم هواداران تیم الزوراء سیاسی است و در واقع بازیکنان ذوبآهن اصفهان فدای سیاستهای مداخله جویانه جمهوری اسلامی در عراق و نفرت مردم این کشور از حکومت اسلامی در ایران شدند.
بین اعراب، مغرورتر از کویتی ها، خشن تر از عراقی ها و بی شرف تر از فلسطینیها و متعصب تر از سعودی ها پیدا نمی کنید.
عرب ها چون همیشه ایرانیان را از خودشان برتر دیده اند قرن هاست که با ایران و ایرانی دشمنی دارند و خواهند داشت.
از مسئولین و سرداران هم که پذیرائی میکنن بخاطر اینه که از یک نژاد و یک ملتند و هم خون هستند.
چوب خدا صدا نداره وقتی هم خوردی دوا نداره،وقتی پول مردم بیچاره را میدزدی خرج یک مشت بیگانه و دشمن میکنی حقت بود خمپاره تو سرت میزدند، ما که از کتک خوردن این آخوند زاده ها لذت بردیم
تنها و تنها کشور رسماً متخاصم با ایران در حال حاضر عراق است که بعد از یک جنگ هشت ساله هنوز با ایران قرارداد صلح امضا نکرده. دو کشور تنها بر اساس یک قطعنامه سازمان ملل آتش بس اعلام کرده اند. اینکه دولت “جمهوری فساد” به چه دلیل اموال و ثروت ایرانی ها را به حلقوم قاتلین فرزندان ایران می ریزد نه چندان عجیب است و نه غیر متصور ولی اینکه شهروندان ایران و از جمله خانواده های کشتگان جنگ به عراق سفر می کنند و پول به جیب قاتلان فرزندان، برادران، پدران خود می ریزند ناشی از بلاهت و بی منشی است.