احمد رأفت – بحران در ونزوئلا همچنان ادامه دارد و هنوز روزنه‌ای برای پایان آن دیده نمی‌شود. نیروهای مخالف حکومت کنونی که رهبری آن با نیکلاس مادورو، رئیس جمهوری برکنار شده است، و خوان گوائیدو، رئیس پارلمان را به عنوان رئیس جمهور موقت، در انتظار برگزاری انتخابات جدید به رسمیت می‌شناسند، سرگرم مذاکره در سطوح مختلف برای خروج از بحران کنونی هستند.
از اواسط ماه مه نمایندگاه هر دو جناح در اسلو، پایتخت نروژ با میانجیگری این کشور، گفتگوهایی را آغاز کردند که البته تا کنون پیشرقت قابل ملاحظه‌ای نداشته است. ریاست هیأتی که دولت کنونی را نمایندگی می‌کند با خورخه رودریگز وزیر ارتباطات و رهبری هیات مخالفان با استالین گنزالس نایب رئیس پارلمان و از همکاران نزدیک خوان گوائیدو است. این مذاکرات، تا آنجا که که کیهان لندن توانست اطلاع پیدا کند، هنوز در هیچ موردی و به ویژه برگزاری مجدد انتخابات ریاست جمهوری به نتیجه نرسیده‌اند. خوان گوائیدو برگزاری انتخابات مجدد ریاست جمهوری را به عنوان پیش‌شرط برای هرگونه توافقی تعیین کرده است.
نروژ دارای سابقه‌ای طولانی در میانجیگری بین‌المللی است. از جمله می‌توان به مذاکرات بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها که به توافقنامه اسلو انجامید اشاره کرد. دولت کلمبیا نیز در مذاکراتی که در اسلو و با نظارت دولت نروژ انجام گرفت توانست با شورشیان مسلح گروه FARC به توافقی دست یابد که به دو دهه مبارزه مسلحانه در این کشور پایان داد.
اپوزیسیون ونزوئلا همزان با تظاهرات خیابانی، تجمعات و اعتصاب‌ها، در سطوح مختلف سرگرم مذاکره با کشورهای خارجی است. در دو هفته گذشته نمایندگان خوان گوائیدو در کاراکاس با سفیر روسیه در ونزوئلا نیز چندین دیدار داشتند. اپوزیسیون ونزوئلا با توجه به حمایت مسکو از دولت نیکلاس مادورو، از این کشور خواسته است برای جلوگیری از افزایش تنش‌ها و شدت گرفتن خشونت، تمام نفوذ خود را برای گذار مسالمت‌آمیز از این بحران به کار گیرد. وضعیت در ونزوئلا در دستور کار ملاقات‌های اخیر مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا با سرگئی لاوروف همتای روسی‌اش در مسکو و دیدار با ولادیمیر پوتین در سوچی نیز قرار داشت.
مایک پمپئو در کنفرانس خبری مشترک با همتای روسی‌اش گفت «امیدوارم بتوانیم با وجود اختلاف‌نظرهایی که در رابطه با ونزوئلا داریم، راهی مشترک برای پایان دادن به بحران در این کشور و پایان دادن به رنجی که مردم این کشور می‌کشند، پبدا کنیم». سرگئی لاوروف نیز در همین کنفرانس خبری گفت «ما مخالف تحمیل دمکراسی با استفاده از زور هستیم و فکر می‌کنیم باید شرایطی را به وجود آورد که مردم ونزوئلا بدون پیش‌شرط و بدون تهدید از خارج، مذاکراتی را آغاز کنند که عبور از بحران کنونی را میسر سازد». خوان گوائیدو در اشاره به نقش مثبتی که روسیه با توجه به نفوذش در این کشور آمریکای لاتین می‌تواند ایفا کند، در گفتگو با روزنامه ایتالیایی «لااستامپا» می‌گوید «ما به روس‌ها اطمینان و ضمانت دادیم که با تغییر دولت در ونزوئلا خواهند توانست نقش مهمی را که در اقتصاد ما دارند حفظ کنند. ما به تمام قراردادهایی که که دولت کنونی با روسیه و دیگر کشورها منعقد ساخته است احترام خواهیم گذاشت.» یکی از همکاران خوان گوائیدو که این روزها در مادرید بسر می‌برد به کیهان لندن می‌گوید «این ضمانتی که ما به روس‌ها دادیم راه را برای مذاکره واشنگتن با مسکو در رابطه با ونزوئلا هموار کرد.»
اپوزیسیون ونزوئلا اگرچه از ابتدا بر گذار مسالمت‌آمیز تاکید داشته، ولی گزینه‌های دیگر را نیز در نظر دارد. در همین رابطه باید به دیدار اخیر کارلوس وکیو نماینده خوان گوائیدو در واشنگتن با افسران ارشد «فرماندهی جنوب» یا Southern Command اشاره کرد که ستاد مرکزی آن در فلوریدا قرار دارد و حوزه عملیات‌اش آمریکای جنوبی است. در این نشست در رابطه با امکان اقدام نظامی آمریکا در صورت وخامت اوضاع در ونزوئلا رایزنی شده است. پارلمان ونزوئلا بر پایه اصل ۱۸۷ قانون اساسی کنونی‌اش می‌تواند از کشورهای خارجی بخواهد با اعزام نیروهای نظامی، ونزوئلا را در بازگرداندن ثبات و آرامش یاری رسانند.
در روزهای گذشته برخی از همکاران نزدیک خوان گوئیدو بازداشت شدند و برخی دیگر نیز مجبور به ترک کشور یا پناه بردن به سفارت‌های اروپایی در کاراکاس شده‌اند. واکنش اپوزیسیون به تشدید سرکوب تا کنون تجمعات مسالمت‌آمیز بوده است، ولی در محافل اپوزیسیون ونزوئلا گفته می‌شود که دستگیری احتمالی خوان گوائیدو خط قرمزی است که اگر رژیم نیکلاس مادورو از آن عبور کند، می تواند پای نظامیان خارجی را به ونزوئلا باز کند.
انهایی که به پوتین و روسیه و مارکسیست های روسی به مثابه اسب تروای روسیه در ایران ، ونزوئلا ، کره شمالی ، سوریه ، …. دل خوش کرده و میکنند بدانند که ارزش همه جهان برای عنتر ناسیونالهای روسی و اورو اسیا همین اندازه است و بس ! این خبر درز کرده که در نهادهای فکر ساز و سیاست ساز امریکایی امروز مورد بحث است این است که پوتین مادرش را هم برای امپراطوری امپریالیستی اشغالگر روسیه میفروشد . این سیاست همیشگی روس ها از ۳۰۰ سال پیش بوده و در سیستم های تزاری ، سوسیالیستی و پوتینیستی دنبال شده .
Russia’s dangerous new ploy: US trading Ukraine for Venezuela
https://www.msn.com/en-ca/news/world/russias-dangerous-new-ploy-us-trading-ukraine-for-venezuela/ar-AABU80p?li=AAggFp4&ocid=mailsignout
داستان اختلاف شما بعد از ملاقات پوتین ـ کیم مطرح شد . ظریف و ملاها انرا گرفتند تا از خودشان چهره بی گناه و صلح جو نشان دهند وگرنه ادمیزاد که از مذاکره فرار نمی کند
دولت ابادی ، نیکفر ، کشتگر ، میلانی ، …. نقش پوتین ! اگر بررسی نشود تحلیل روسی است ناشناس یک توده ای است و مامور روسیه . ببینید به کیا حمله میکنه ؟ از کیا اصلا حرف نمیزنه ؟ اگر این رژیم را امریکا و لیبرال ها و مجاهدین ساختند چرا کشتگر و دولت ابادی مارکسیست روس حامی ان هستند ؟ اگر مجاهدین مخلوط کردند ، گلسرخی و احسان طبری و پوتین چی ؟ کاسترو و ارتگا و مادورو چرا با ان رفیق هستند . توده ای ها همیشه با نام و پرچم دیگران ظاهر می شوند چون خودشان جاسوس هستند . فقط جاسوسان با ماسک می ایند.