سیاوش لشگری – پرسش مطرح بین همه‌ی ایرانیان در هر خانه و کوچه و بازار و حتا رسانه‌ها این است که چرا هم‌میهنان ما درون کشور در برابر این همه سختی و فشار بپا نمی‌خیزند ؟ و بسیاری از ایرانیان می‌گویند حالا که آمریکایی‌ها هم از مردم پشتیبانی کامل کرده‌اند باید مردم به خیابان‌ها بریزند و طومار رژیم را برچینند و آنها از این همه صبوری مردم درون کشور تعجب میکنند که چرا مردم یکپارچه نمی‌شوند مگر سال‌ها همه منتظر نبودند که ابرقدرت‌ها به ویژه آمریکایی‌ها از آنان حمایت کنند؟ و برخی به طعنه اضافه میکنند چطور است آمریکایی‌ها بروند و بجای ایرانی‌ها تظاهرات هم بکنند !
آری، درست است که ناله مردم از دست نادانی‌ها و بی‌لیاقتی‌ها و ستمکاری‌های رژیم به آسمان بلند است و هر کسی هم به توان خود و به شکلی که می‌داند در یک مبارزه فرسایشی و کُند مدنی گامی بر می‌دارد، مانند شاعران و طنزپردازان و نویسندگان و به ویژه بانوان هرکدام در پی تضعیف نظام‌اند ولی همه‌ی اینها اگرچه در دلیرتر شدن جامعه و ایستادگی‌های مردم موثر بوده اما نیروی کافی برای سرنگون کردن رژیم نبوده است .
در یک بررسی دقیق‌تر و گفتگو با هم‌میهنان درون مرز به این نتیجه می‌رسیم که هیچ حرکت هماهنگ شده‌ای بدون فرمان رهبری یا هیئت رهبری امکانپذیر نیست، و مردم با تجربه تلخ و دردآور سال ۵۷ که چشم‌بسته طومار زندگی خود را به باد دادند اینبار بدون اطمینان از اینکه اینها بروند چه کسانی خواهند آمد و به فرمان چه کسانی باید بپا خیزند حاضر نیستند دست به یک حرکت ناپخته و نامطمئن و خطرناک بزنند.
در حقیقت امروز مردم ما در برابر رژیمی ایستاده اند که رژیم می‌داند نتیجه قیام مردم برای آنها چه ارمغانی خواهد داشت و چه خواهد بود. چیزی که رژیم گذشته تا آخرین لحظه و دقایق وقوع انقلاب حتا فکرش را هم نمی‌کرد که چه بر سر آن خواهد آمد.
در نتیجه کار مبارزان امروز به مراتب مشکل‌تر از گذشته شده است و به هیچ شکلی بدون داشتن یک نیرو و مجموعه‌ی نیرومند و آگاه راهبری و دنبال کردن گام به گام نقشه‌ی راه و در نهایت تا پیدا
شدن جایگزینی مطمئن آنها بپا نخواهند خاست و ازبخت بد مردم ما در همه‌ی این سال‌ها نه در بیرون از کشور و نه درون کشور چنین کانون هماهنگ رهبری به وجود نیامد و هرگاه هم که
گام‌هایی برداشته شد به ترفند و خرابکاری جاسوسان رژیم و یا از سر اشتباهات و خودخواهی‌ها و ندانم‌کاری‌ها هیچ مجمعی انسجام نگرفت و انتظار ایرانیان بیرون از کشور بدون اینکه نقش
خود را ایفا کنند وسهم خود را برای بپا خاستن مردم در نظر بگیرند انتظاری دور از منطق و دور از خردمندی و واقعیت است. به نظر صاحب این قلم تا زمانی که رهبری مبارزه در بیرون از کشور
ایجاد نشود، درون کشور مردم بپا نخواهند خاست و اگر هم در یک خیزش همگانی بی‌برنامه اتفاقی رخ بدهد نتیجه مطلوبی به بار نخواهد آمد .
رسیدن به این نتیجه نامطلوب را برای ترساندن مردم از بپا خاستن آنها نمی‌گوییم بلکه برای یادآوری به اپوزیسیون بیرون از کشور است که احساس وظیفه‌ای بدون قید و شرط پیدا کنند و درجه اهمیت هماهنگ شدن و ائتلاف برای آنها کاملا روشن شود. مجموعه‌ی گفتار تجربی من در همین یک جمله متجلی است که تا اپوزیسیون بیرون از کشور متحد نشود مردم بپا نخواهند خاست چون به هیچ وجه برایشان امکانپذیر نیست. وضع اپوزیسیون درون کشور هم نامشخص‌تر و بسیار بدتر از بیرون است و در میان آنها نیز فرد یا گروه منسجم و نیرومندی برای فراخواندن و هماهنگ کردن مردم وجود ندارد و این وضع وظیفه اپوزیسیون بیرون از کشور را سنگین و سخت‌تر می‌نماید.
اپوزیسیون و مردم هم دل به این نبندند که اگر آمریکا به ایران حمله کند مردم به استقبال حمله آنها خواهند رفت و شورش میکنند. تاریخ نشان داده که به هر دلیلی مردم کشور‌ها در مقابل حمله خارجی در پشتیبانی از رژیم کشور خود منسجم می‌شوند و به پیشباز بمب‌های فروریخته‌ی آنها برکشور خود نخواهند رفت. تنها راه باقی مانده همانست که گفته شد: اتحاد یا انتلاف هر چه سریع‌تر اپوزیسیون و تشکیل ستاد و تیم فرماندهی برای هماهنگ کردن خیزش همگانی مردم.
اگر جنگ شود، برای پاسداری از مام وطن اپوزیسیون معاشی را کنار گذاشته و زیر عبای مقام اوزما اسلحه بدست گرفته با دشمنان ایران می جنگیم. باید رفراندوم برگزار شود تا ما به طریق مسالمت آمیز، اگر انشالله در مود بودیم و وقت کردیم، لطف کرده و بشویم رهبران ایران !!!!
حنای اپوزیسیون معاشی و جفنگیات اپوزیسیونی، برای ستمدیدگان ایرانی رنگی ندارد. خوش باشید، عزت زیاد
مفهوم اپوزیسیون نیز مانند هر چه که برچسب ایرانی دارد، مضحکه ایی بیش نیست. افراد و محفل های چند نفره برون مرزی که هر گاه آمریکا با رژیم مماشات و یا مذاکره می کند بیانیه تند می دهند که ای داد آمریکا شاه را برد و‌خمینی را آورد، اگر حمایت غرب نبود ما رژیم را سرنگون می کردیم. هر گاه فشار اقتصادی و نظامی افزایش می یابد بیانه آتشین می دهند و فغان و شیون و مویه و زاری می کنند که آمریکا و اسراییل و عربستان می خواهند ایران آریایی را نابود کنند، تجزیه کنند و مردم به فلاکت برسند و یا اصلاح طلبان ضعیف و تندرو ها قوی شوند.
از آنجا که برداشت ها برای انسان ها متفاوت است و بعضی ها موضوعات را با خواست ها و آرزوهای خویش میسنجند به عمق نوشته ها توجه نمی کنند . من کوچکترین قدرتی برای رژیم قائل نشده ام بر نخواستن مردم را بدلیل آگاهی ملت که تا وضع جایگزینی حکومت روشن نشود دانسته و میدانم . تردیدی هم نیست که در اپوزسیون شاهزاده رضا پهلوی شاحص ترین انتخاب مردم است اما سخن از یک تن نیست ، مجموعه ی اپوزسیون اصلی باید ابتدا به یک توافقی برسد تا مردم خیالشان برای جانفشانی راحت شود . در غیر اینصورت مردم در جمعیت میلیونی با کدام هماهنگی می توانند بپا خیزند ؟ بجای صرف نیروی تان برای نفی این و آن فشار بر اپوزسیون را بیشترکنیدکه با هم دور یک میز بنشینند و تیم برانداز را تشکیل دهند
مردم ایران سال های زیادی است که برای استقرار نظامی دمکراتیک در میهن تلاش و مبارزه می کنند. مبارزه با ماشین سرکوب گسترده امنیتی و نظامی سپاه پاسداران و نیروهای بسیج و به تازگی با نیروهای میلیشیائی بیگانه که وارد ایران کرده اند را نباید ساده انگاشت. نباید انتظار داشت که بدون زمینه سازی های قبلی برای تضعیف نیروهای سرکوبگر، مردم بطور میلیونی به خیابان ها بریزند. مردم ایران انتظار دارند کشورهای دمکراتیک جهانی با قطع مناسبات اقتصادی و سیاسی با این رژیم خونخوار و تروریست پرور موجب شوند جمهوری اسلامی منزوی تر، ضعیف تر و ناکارآمد تر شده و غرش ماشین سرکوبش بی صدا و خاموش گردد.
درود بر شما «ناشناس» که وطن پرست واقعی هستید
مشکل این است که اکثر «اپوزیسیون» اولویت شان پایین آوردن این فرقه تبهکار نیست و دوست ندارند که پس از این نظام – از اونجایی که به خوبی انتخاب اکثریت مطلق مردم رو که خواهان بازگشت پادشاهی مشروطه می‌باشد رو میدانند – شاهزاده رضا پهلوی در راس نظام آینده ایران قرار گیرد، چرا که نسبت به خاندان پهلوی نفرت ایدولوژیک دارند و حاضر نیستند بپذیرند یک عمر اشتباه می نمودند در مورد آنچه به مبارزات این «اپوزیسیون» مرتبط می شود.
نویسنده با پیش فرض هایى نادرست، نتیجه گیرى نادرست ترى کرده است. به روش دستگاه تبلیغاتى ج ا ، قدرت انرا بى نهایت فرض کرده و آینده را بر این فرض ترسیم کرده، در حالیکه سردرگمى، فرار ثروت هاى رانتى، بى برنامگى در تمام اعمال حکومت آشکار است.
اگر در هنگامه ى جنگ، مردم پشت ملاها جمع مى شدند که نیازى به فاطمیون و زینبیون و … نبود. خود حکومت انرا مى داند، نویسنده محترم تجاهل مى کنند.
از کیهان انعکاس سخنان این چنینى بعید بود! گوش کنید…” دشمن ما همین جاست، الکى میگن امریکاست” بلندتر بگویید به گوش آقاى لشگرى هنوز نرسیده؟
پاراگراف آخر این مقاله کذب محض است. اتفاقا تاریخ نشان داده که مردمان هر کشور و اصولا جوامع انسانی، هر گاه از سیستم حاکمه خود ناراضی بوده اند به استقبال نیروهای بیگانه رفته اند. مثال: تمدن های اینکا و آزتک، استقبال مردمان تمدن بابل از کوروش هخامنشی، همکاری مردمان تمدن آشور با مادها برای سرنگونی حکومت خود، همکاری مردم خوزستان و منطقه تیسفون با اعراب در سرنگونی ساسانیان، استقبال مبارزان ایتالیایی از متفقین برای سرنگونی موسیلینی، و بسیاری مثالهای دیگر نظیر بنگلادش، کردهای عراق و سوریه، مخالفان رژیم پولپوت، مخالفان قذافی و صدام در لیبی وعراق و غیره
۴- با تجربه ای که از مشروطه تا به امروز کسب کرده ایم . مکاتب و نوع حکومت مارکسیت . کمونیست . فدرالیسم . اسلامیست . نمی تواند مارا متحد در راه ازادی و ابادی ایران هدایت کند بلکه عملکرد داخلی و خارجی این مجموعه افکار تزریقی از مشروطه تا به امروز در از هم گسستگی اجتماعی و فرهنگی و اخلاقی و حتی تجزیه ایران چند مرتبه اتفاق افتاد . جمهوری گیلان ٬ میزا کوچک خان . پیشه وری در اذرایجان . محمد قاضی در کردستان . نابود باد اتحاد سرخ و سیاه مارکسیست اسلامی بی بی سی نشان . برقرار باد حکومت شاهنشاهی سکولار دموکرات پارلمانی . درود بر شاهزاده رضا پهلوی . رضاه شاه روحت شاد .
۳- باید بااز هر گروه و حزب و اندیشمندی که خواهان کمک متحدانه به ازادی و ابادی ایران هستیم اول زیر پرچم کاوه ضد ضحهاک سرخ و سیاه نشان متحد شویم . همه احزاب در حکومت سکولار دموکرات پارلمانی شاهنشاهی میتوانند در پارلمان برای بازسازی فرهنگی واقتصادی و علوم و درمان و بهداشت و بیمه بیکاری و درمانی و بازنشگی و ازادی مطبوعات و برابری حقوق زنان ووو هر انچه برای رفاهو پیشرفت ملت ایران است را در پارلمان به تصویب برساند و در سراسر ایران به اجرا بگذارد .
۲- اگر خواسته مشترک برقراری حکومت شاهنشاهی سکولار دموکرات پارلمانی در ایران .خواسته همگانی برای همه گروها . احزاب . اندیشمندان و روشنفکران و رسانه ها بشود وان را شب و روز درهمه جا بدونه ملاحظه کاری حزبی و گروهی با شجاعت برای ازادی و ابادی و سربلندی و اعتبار ٬ ایران و ایرانی عنوان کنیم و بر کشیم سرنگونی حکومت اخوندی مارکسیست اسلامی بی بی سی نشان دایی جان پوتینی حتمی خواهد بود و با سرعتی مثل سرعت پخش مدیا امروز جهان . ملت ما بیدار شده ولی در زنجیر اسارت است . این وظیفه اپوزیسون ایرانی چه در خارج و چه در داخل می باشد تا این زنجیر را پاره کند .
۱- جناب زنده بگور . فرض کنید اسیر حکومتی جلاد و خونخوار و زورگویی شده اید . شما را به زندان انداخته و به زور خوراک تبلیغاتی ساسی مانکن و شاهین نجفی و محسن نامجو را می خوراند . یا اینکه اگر یک نخ سیگار تا دیروز ۱۰۰۰ تومان بوده الن ده هزارتومان چه میکردی و چه میتوانستید انجام دهید ؟ قضیه از گزیدن کک گذشته . ملت زمانی دارد از خواب غفلت تزریقی و تحمیلی اتحاد سرخ وسیاه حکومت ادام کش مارکسیست اسلامی برمیخیزد که کاملا زخمی و در غل و زنجیر این ضحهاکیون است . سرزنش مردم دست بسته ای را که چرا برنمیخیزد اصلا با هیچ عقل و منطقی پذیرفتنی نیست .
برای مردمان داخل کشور مهم نیست که مخالفین حکومت در خارج کشور چه…….میکنند .
این جماعت فعلا به ساسی مانکن و اهنگ جنتلمن مشغول است ! واقعا اینگونه است و…..
میبینید که همه چیز سه الی چهار برابر شده و این خلق الله ککشان هم نمیگزد ؟!!!
گروه ها و احزاب را کنار بگذارید!
حول شاهزاده ارزشمند متحد شوید!
جهان ما در دگردیسى بزرگى است. دوره پایان نقش سیاسیون دینى و ایدئولوژیک در سیاست است.
بهمین دلیل جمهورى اسلامى احساس نابودى همه هستى خود مى کند.
این خطر است که آنان را متحد و خطرناک مى سازد.
ما چاره اى نداریم ، باید در برابر این خطر بزرگ، حول شخصیت کاریزماتیکى متحد شویم.
همه یک صدا فریاد بزنید!
رضا شاه روحت شاد
چه اشتباهى کردیم که انقلاب کردیم
اى شاه ایران برگرد به ایران
این ها شعارهاى محورى اتحاد است.
اتحاد واژه خوبى است. مردم باید با هم متحد شوند. بدون احساس درد مشترک و اتحاد پیروزى بر رژیم تبهکار دشوار است.
اما عناصر اتحاد را باید شناخت و از آنان دعوت به اتحاد کرد. سیاستمداران بطور ذاتى ارزش اتحاد را میدانند و متحد مى شوند و بر اساس وزن خود اتحاد را شکل مى دهند. روشنفکران ذاتاً متفرقند و اتحاد بین آنان شدنى نیست.
متاسفانه در سیاست ایران روشنفکران جاى سیاستمداران نشسته اند.
یکى از دلایلى که من دنبال کنار نهادن احزاب و گروه ها و محور شدن شاهزاده عزیز حول هر درخواست و مبارزه اى است همین دلیل است.
نیروى برانداز رژیم حتى یک نقشه راه ویا مانیفست نداره یک برنامه که مشخص بگه بعد از فرداى سرنگونى چه کارى باید انجام بشه مثلا هـفته اول چه برنامه اى داره ؟!؟!
حتى خبرنگار هـا هـم این پرسش را نمى کنند ؟!؟
حالا اتحاد پیشکش ش
فعلا هـم برنامه هـمشون شده جنگ میشه یا نمى شه ؟ و داستان براندازى تمام شده ??????
جنگ وخونریزی مورد پسند هیچ ملتی نیست . بشرطی که حکومت بیمار و جنگ طلبی نداشته باشد . سرنوشت هیتلر با هواداری ملیونی او و تصرف اروپا به ما نشان میدهد که حتی احساس ناسیونالیستی مردم هم دگر در مقابل عزم راسخ امریکا و ناتو برای نابودی سیستم هیتلری فایده ای برای او نداشت . برقرار باد حکومت شاهنشاهی سکولار دموکرات پارلمانی در ایران . درود بر شاهزاده رضا پهلوی . رضا شاه روحت شاد.