گفتگو با دکتر افشینه عمرانی؛ ایرانیانِ آمریکا، بسی فراتر از سریال «شاهانِ سان‌ست»!

شنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۸ برابر با ۰۶ ژوئیه ۲۰۱۹


فرد پروانه – دکتر افشینه عمرانی رئیس بیمارستان تخصصی قلب در شهرک تارزانای ایالت کالیفرنیا به همراه تیم خود امکانات و فضایی برای انوع کاردیوگرافی و همچنین تشخیص عوارض مختلف جهت پیشگیری از بیماری‌های قلبی فراهم آورده است.

دکتر عمرانی متولد تهران است که در بحبوحه انقلاب، همراه با خانواده‌اش ایران را ترک کرد. آنها سه سال در منچسترِ انگلستان زندگی کردند و سپس به آمریکا رفته و در لس‌آنجلس مستقر شدند. تحصیلات دکتر عمرانی در یواس‌ال‌ای و یواس‌سی صورت گرفته است.

کیهان لایف در گفتگویی با دکتر افشینه عمرانی به زندگی و فعالیت او می‌پردازد.

– چرا تصمیم گرفتید متخصص قلب شوید و جاذبه‌ها و دافعه‌های این شغل برای شما چیست؟

-به عنوان یک پزشک عمیقاً شور و علاقه به مداوا و درمان دارم. این روزها شما بسیاری از پزشکان قدیمی را که در مکتب قدیم و سنتی بودند، نمی‌بینید چرا که نسل جوان‌تر پزشکان طبابت‌شان را مانند یک شغل عادی ۹ صبح تا ۵ بعد از ظهر در نظر می‌گیرند.

من واقعاً در مورد درمان بیماران هیجان‌زده می‌شوم و این کشش روحی برای این حرفه همیشه در زندگیم جریان داشته است.

به عنوان یک پزشک از دیدگاه من چیز بسیار باارزشی در نجات جان یک انسان وجود دارد. به خاطر دارم که وقتی کودک بودم مادرم مرغی را برای پختن از مغازه خریده و به خانه آورد و من سعی داشتم امحاء و احشاء آن را بجای خود برگردانم.

آنچه در این حرفه آزاردهنده است دخالت سیاست و خط قرمزها در رسیدگی به وضعیت بیماران است. سر و کار داشتن روزانه با شرکت‌های بیمه  که هزینه‌ها و عوارض خود را می‌گیرند و در عین حال زمان را برای درمان و نجات بیماران هدر می‌دهند.

– در کنار فعالیت‌های پزشکی، شما در حوزه رسانه‌های اجتماعی هم شناخته شده‌ هستید. انگیزه شما از درست کردن یک صفحه فیسبوک به نام «فراتر از شاهان سان‌ست» (Beyond Shahs of Sunset) چه بوده و چگونه در کنار به اشتراک گذاشتن مطالب، وقت لازم جهت رسیدگی به بیماران را پیدا می‌کنید؟

-من این صفحه را در واکنش به برنامه‌ی ساخت شبکه «براوو» به نام «شاهان سان‌ست» درست کردم. قصد من انتقال این پیام است که این برنامه‌ی تفریحی [که ظاهرا رئالیتی شو بود] واقعیت جامعه ایرانی- آمریکایی را نشان نمی‌دهد. جامعه ایرانیان در آمریکا برخلاف این سریال، از باسوادترین و تحصیلکرده‌ترین و موفق‌ترین مهاجران هستند. بنابراین شروع کردم که این زنان و مردانی واقعی را که می‌توانند الهام‌بخش باشند به جامعه و عموم مخاطبان بشناسانم.

بخش‌های مختلف مطالب در پی تخریب و یا انکار و تحقیر برنامه و یا افراد شرکت‌کننده و بازیگرانش نیست بلکه به سادگی تصویر واقعی‌تری از آمریکایی‌های ایرانی را به جهان نشان می‌دهد.

این صفحه در حال حاضر هواداران زیادی دارد و برخی در مدیریت آن مشارکت دارند و بسیاری از داستان‌های مربوط به ایران در آن قرار گرفته است.

ممکن است این سوال پیش بیاید که من چطور وقتم را بین کار پزشکی و فعالیت مجازی هماهنگ می‌کنم؛ باید بگویم آدمی با قابلیت انجام چند کار هستم که آنها را سریع‌تر از عموم افراد انجام می‌دهم. معمولاً یک مطلب طولانی را در عرض چند دقیقه پست می‌کنم، در حالی که ممکن است برای برخی افراد چند ساعت طول بکشد. هنگامی که پست منتشر شد، در موردش زیاد فکر نمی‌کنم و درگیر نمی‌شوم و اجازه نمی‌دهم سطحم تنزل پیدا کند. درگیر گفتگوهای طولانی با مخاطبان نمی‌شوم و وقت خود را به بیمارانم اختصاص می‌دهم تا اینکه بخواهم با ترول‌های اینترنتی که می‌خواهند به من حمله کنند مقابله کنم.

– وقتی کسی مطالب شما را می‌خواند این حس به او دست می‌دهد که مذهب برای شما بسیار اهمیت دارد. چرا؟ آیا شما به یک خانواده دیندار و پارسای یهودی تعلق دارید؟

-خانواده من یک خانواده خاص از لحاظ مذهبی نبودند. پدر بزرگم نماز روزانه‌اش را می‌خواند اما او و بقیه اعضای خانواده اداب و ضرورت ذبح یهودی و یا ملاحظات یهودیت ارتدکس را رعایت نمی‌کردند. آنچه مرا به عنوان یک کودک تشویق می‌کرد که یک یهودی عملگرا باشم، خواندن در مورد کوروش کبیر و نحوه رفتاری بود که او با اقلیت داشت.

روز به روز که بزرگتر می‌شدم، بیشتر و بیشتر علاقمند به سنت‌های یهودیت شدم و اینکه چگونه در این سنت به پیروانش یاد داده می‌شود که به هر شخص بدون توجه به نژاد، اعتقاد و موقعیت اجتماعی آنها احترام بگذارند.

یکی از آموزه‌های بنیادین و اساسی یهودیت، توجه به دیگران و مراقبت از آنهاست. برای من، پزشکی در نهایت ادای وظیفه‌ای دینی است.

– آیا سفری به ایران داشته‌اید؟ چه خاطره‌‌ی خوبی از زمانی که در ایران بودید دارید؟

-از زمان انقلاب ۵۷ به ایران نرفته‌ام اما مشتاقم که سفر کوتاهی داشته باشم. گرمترین خاطرات من مهمان‌نوازی ایرانیان است و اینکه فارغ از قیل و قال دنیا در خیابان‌های تهران قدم بزنم و تفریح کنم در حالی که بوها و صداهای و چیزهایی را تجربه می‌کنم که تصویری از وطن را برایم درست می‌کنند.

*منبع: کیهان لایف 
*ترجمه و تنظیم از کیهان لندن

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=161322