در ماده ۴۷ آیین‌نامه جدید چگونگی اجرای احکام کیفری آمده است: «چنانکه محکوم داوطلب اهدای عضو پیش یا پس از اجرای مجازات اعدام باشد و مانع پزشکی موجود نباشد» قاضی اجرای احکام کیفری می‌تواند در این زمینه اقدام کند. بندی که اعتراض بسیاری از پزشکان را به دنبال داشته است. ایرج فاضل، رئیس جامعه جراحان ایران، در نامه‌ای خطاب به سیدابراهیم رئیسی رئیس قوه قضائیه این تصمیم را به شدت محکوم میکند.
احمد رأفت با محمود امیری‌مقدم، پزشک و سخنگوی «سازمان حقوق بشر ایران» در این رابطه گفتگویی انجام داده است.
تحلیگر اخوند نشان ، با تحلیل اخوندی . دقیقا همان نقطه نظر خلخالی ادم کش را تداعی میکند . اینهای که ما اعدام میکنیم ، اگر گناه کار بودند ، به سزای اعمالشان رسیدند ، و اگر نه اشتباهی اعدام شدند ، به بهشت میروند . اصلا ، صحبت چرائی ، وقوع این همه جرم و دلایلش در حکومت عدل علی ، یا جمهوری دزد و ادمکش اسلامی ظرف این مدت چهل سال در میان نیست .
به تحلیلگر٬ لابد از گذاشتن این کامنت به خودت میبالی و احساس نکته بینی و انسان دوستی میکنی،گناهی نداری رژیمی مثل جمهوری اسلامی شهروندِ مسوولش میشود جنابعالی که به خاطر تعفن ۴۰ ساله ا ی که او را احاطه کرده گندِ شیطانیِ چنین قانونی را استشمام نمیکند،زنجیر های توحش ۴۰ سال است که مانع رشد مغز و قلب ایرانیان که شده هیچ،حتی ژنوم آنها را عوض کرده و آنها تنها گونهِ جاندارِ بدونِ فطرت هستند٫٬ چرا که حتی حیوانات و گیاهان فطرت دارند که توانایی ذاتیِ تشخیص درست از نادرست است۰
در این مورد حتمن باید به مجامع جهانی قانونی اطلاع رسانی شود و این نوع اعمال بیرحمانه و به شدت غیر انسانی نه فقط در ابعاد کشوری، بلکه در ابعاد جهانی هم افشاگری شود.
این عمل یعنی کشتن انسان برای اهدای عضوش به دیگران .یعنی قاچاقچی های مواد و یا قاتلان حتما کشته شوند تا سود چند صد میلیونی گیر خانواده و باند های مافیایی بیاید و یک آخوند بالای ۸۰ سال عضو جدید بگیرد تا بالای ۱۲۰ سال بماند و خون ملت را بمکد.یک سلاخی کامل انسان .به شدت خطرناک است این قانون و باعث می شود گروه های مافیایی داخل قوه ی فضاییه جلوی هر حرکتی برای لغو قانون اعدام مثلا برای قاچاقچیان را بگیرند .بی نهایت ظالمانه و وحشتناک است این قانون .یاد حرف خمینی افتادم که با افتخار از کشتن ۶۰۰ نفر یهود بنی قریضه توسط علی به فرمان محمد ابن عبدالله یاد می کرد. کشتن حرفه ای این موجودات خونخوار و ضحاک صفت است
توجیهات مخالفت با اهداء اعضای پیوندی توسط محکومان به اعدام را به هیچ وجه منطقی و بجا نیافتم. اگر مخالفت با این آیین نامه موجب حذف احکام اعدام می شد این امر به عنوان یک کنش مفید قابل درک بود ولی چون چنین نیست، تنها نتیجه این نوع جبهه گیری ها این است که احکام اعدام همچنان اجرا می شوند و محکومان از این حق که بتوانند با اهدای اعضای خود کار مفیدی بکنند هم از آنها گرفته میشود. همچنین اگر این افراد از پایین ترین اقشار جامعه هستند، خانواده های ضعیف آنها ممکن است از این آخرین فعل داوطلبانه آنها منتفع شود. دامن زدن به این ایده که نظام قضایی ایران یک منجلاب از فساد و بی عدالتی است نه تنها صادقانه و منصفانه نیست بلکه هم هیچ به آرامش و آسایش فکر مردم هم کمک نمی کند.