تیم ملی والیبال ایران، جمعه شب ۲۲ شهریور، در نخستین مسابقه خود در رقابتهای قهرمانی آسیا توانست تیم سریلانکا را شکست دهد.
در دیداری که هر سه ست آن به نفع ایران تمام شد ایگور کولاکوویچ سرمربی تیم در شروع بازی از جواد کریمی، مسعود غلامی، سید محمد موسوی، امیرحسین اسفندیار، فرهاد قائمی، پوریا یلی و محمدرضا موذن استفاده کرد.
فرهاد قائمی ملیپوش والیبال ایران پس از پایان مسابقه گفت، «مهم بردن بود که به هدف خود رسیدیم».
کولا سرمربی تیم ملی نیز گفت، «حقیقت این است که تیم ملی سریلانکا در سطح ما نبود، اما همانطور که مشاهده کردید در لحظاتی از بازی، آنها از ما جلو افتاده و ما را اذیت کردند.»
به گزارش ایسنا او افزود: «این بازی خیلی مهمی نبود و برای ما بیشتر جنبه یک تمرین خوب را داشت. از بازیکنان خواسته بودیم که بازی خود را انجام دهند و در نهایت یک پیروزی برای ما کسب شد و قدم اول را محکم برداشتیم.»
سرمربی تیم ملی والیبال ایران درباره بازی مقابل قطر نیز گفت: «با توجه به بازی امروز قطر مقابل استرالیا که ۳ بر ۲ شد، فکر میکنم بازی سختی مقابل آنها خواهیم داشت، اما با همه احترامی که برای تیم قطر قائل هستیم، باید برنده باشیم.»
تیم ایران در گروه (A) مسابقات با استرالیا، قطر و سریلانکا هم گروه است و شنبه ۲۳ شهریور مقابل قطر و ۲۴ شهریور مقابل استرالیا قرار خواهد گرفت.
خبرگزاری فارس در مورد حواشی این بازی نوشت دستگاه ویدئوچک که برای سالن ۱۲ هزار نفری در نظر گرفته شده است کیفیت بالایی ندارد و در بازیهای قبلی بارها تیمها و داوران دچار مشکل شدند. این خبرگزاری همچنین نوشت در طول برگزاری مسابقه بینظمی حرف اول را میزد. قیمت بلیت ۲۰هزار تومان بود و ظاهرا گرانی آن سبب شد حتی با اینکه بازی روز جمعه برگزار شد استقبال تماشاگران از آن کم باشد.
در این مسابقه به زحمت تعداد تماشاگران در سالن ۱۲ هزار نفری به هزار نفر میرسید. اعتماد آنلاین نوشت در حالی که روی وبسایت بلیتفروشی بازیها، ظرفیت جایگاه ویژه بانوان پُر شده بود و امکان خرید بلیت برای زنان وجود نداشت، تا قبل از شروع بازی تنها ۲۰ تا ۳۰ درصد صندلیها در جایگاه مربوطه پر شده بود.
فیلیپ لوتر، مدیر بخش پژوهشها و امور حقوقی خاورمیانه و شمال آفریقا در سازمان «عفو بینالمل»: «اتفاقی که برای سحر خدایاری افتاده اتفاق دلخراشی است و اثرات بیاعتنایی شدید و هولناک مقامها و مسئولان حکومت ایران به حقوق زنان در این کشور را آشکار میکند. تنها «جرم» او زن بودن در کشوری بود که زنان در آنجا مورد تبعیض قرار میگیرند، تبعیضی که در قوانین نهادینه شده و به هراسانگیزترین شیوههای قابل تصور در تمام عرصههای زندگی زنان و حتی در عرصهی ورزشی متبلور میشود.»
«تا آنجا که ما اطلاع داریم، ایران تنها کشور در دنیا است که مانع ورود زنان به استادیومهای فوتبال میشود و آنان را در صورت ورود مجازات میکند. این ممنوعیت تبعیضآمیز باید بیدرنگ لغو شود و جامعهی جهانی، از جمله تشکیلات بینالمللی فوتبال، فیفا، و کنفدراسیون فوتبال آسیا، باید با اقدامات فوری به این ممنوعیت خاتمه دهند و کسب اطمینان کنند که زنان، بدون قرار گرفتن در معرض تبعیض یا خطر آزار و محاکمه و مجازات، از اجازهی ورود به تمام استادیومهای ورزشی برخوردار میشوند.»