ترکیه در سال ۲۰۱۸ درآمد ۵۰۰ میلیون دلاری از صادرات سریالهای تلویزیونی از جمله سریال «حریم سلطان» داشته است. به واسطه صادرات این سریالهای تلویزیونی صادرات کالاهای ترکیه به کشورهای منطقه خاورمیانه، بالکان، آفریقا، آسیای میانه، خاور دور و آمریکای جنوبی افزایش چشمگیری داشته است.
این درحالیست که تولیدات سینمایی و سریالی ایران با وجود سیاست ۴۰ سالهی صادرات ایدئولوژی اسلامی به جهان، از چهاردیواری کشور فراتر نرفته و در آرزوی کسب درآمد صادراتی یک ریالی از این تولیدات است آنهم در حالی که در داخل کشور نیز از این محصولات استقبالی نمیشود.
خبرگزاری آناتولی در گزارشی نوشته که درآمد ارزی کشور ترکیه از صادرات سریال و مجموعههای تلویزیونی به دنیا نیم میلیون دلار است و این سریالها در ۱۴۶ کشور دنیا بیش از ۷۰۰ میلیون مخاطب دارند.
بنا به گزارش این خبرگزاری، کشورهای منطقه خاورمیانه، بالکان، آفریقا، آسیای میانه، خاور دور و آمریکای جنوبی خریدار سریالهای تولیدشده در کشور ترکیه هستند و همین باعث «معرفی کشور، خدمات و محصولات ترکیه» به جهان شده است.
صادرات تولیدات ترکیه به ونزوئلا، برزیل، پرو، پاراگوئه، جمهوری دومینیکن، آرژانتین، اروگوئه و شیلی و حوزه کارائیب که بیشتر این سریالها را پخش میکنند، افزایش چشمگیری داشته است.
محبوبیت این سریالها در آمریکای جنوبی بیشتر و به نوبهی خود باعث افزایش ۴۶ درصدی حضور گردشگران این قاره در ترکیه شده است. سریال ترکی که ایرانیان به نام «حریم سلطان» میشناسند با نام «قرن با شکوه» به ۸۶ کشور، از جمله برای نخستین بار به ژاپن صادر شده است.
این درحالیست که تولیدات سینمایی حکومت باوجود سیاستهای صادرات ایدئولوژی از چهاردیواری ایران بیرون نمیرود و حضورش در جشنوارههای جهانی نیز به طرز شوککنندهای کاهش پیدا کرده است. و توسط ۷۰۰ میلیون نفر تماشا میشوند.
سریالهای ترکیهای در یک دهه اخیر در بین ایرانیان نیز جای خود را باز کردهاند. شبکههای فارسیزبان خارج از ایران از جمله شبکه جم با مدیریت سعید کریمیان که اتفاقا در ترکیه به قتل رسید، بازار گستردهای برای این سریالها ایجاد کردند که اکنون به تولید مشترک سریال و فیلم سینمایی بین ایران و ترکیه منجر شده است.
درآمد نیم میلیون دلاری ترکیه از سریالهای «دو پولی» آنهم عموما با محتوا و کیفیت ضعیف، در بازار رقابت سنگین با شبکههای بینالمللی پخش فیلم و سریال و اکران فیلم خارجی در این کشور، حاصل شده است. حال آنکه، در ایران تولید آثار سینمایی به دلیل وابستگی به نهادها و اخیرا پولشوییهای کلان، عنصر جذب مخاطب را بیاهمیت و در نتیجه کیفیت کنونی محصولات را از آنچه پیشتر بوده هم پایینتر آورده است. خصوصا اینکه در ایران اکران فیلمهای خارجی به دلیل مخالفت نظام با آثار هالیوود و سینمای پرطرفدار جهان، ممنوع است.
با اینهمه سینمای ایران در بنبست هولناکی از نداشتن مخاطب داخلی، فساد اقتصادی و گسست باورها و بیاعتباری در نزد مخاطب رسیده و حتی در عرصه حضور در جشنوارههای جهانی نیز، چنان خلاقیتاش خشکیده که کسب جوایز فیلم «متری شیش و نیم» با بودجه نیروی انتظامی در یک فستیوال درجه سوم سینمای ژاپن را در بوق و کرنا میکنند تا هم دل خود را خوش کرده و هم حفظ آبرو کنند.
میزان درآمد ترکیه از صادرات سریالها در سال ۲۰۱۳ حدود ۱۵۰ میلیون دلار، سال ۲۰۱۷ حدود ۳۵۰ میلیون دلار و در سال ۲۰۱۸ به ۵۰۰ میلیون دلار رسیده است.