چند روزی بیشتر به پایان سال ۲۰۱۹ میلادی باقی نمانده است. سال ۲۰۲۰ می‌تواند دوران جدیدی را برای ایران رقم بزند. در سالی که رو به پایان است، جمهوری اسلامی قدم در راهی بدون بازگشت گذاشت.
در این سال انزوای جمهوری اسلامی این نظام را در بن‌بست قرار داد. بن‌بستی که البته دلایل اصلی آن را باید در داخل کشور جستجو کرد. خیزش مردمی آبان ویژ‌گی‌هایی داشت که آن را از حرکات اعتراضی گذشته کاملا متمایز می‌سازد؛ از گستردگی جغرافیایی تا هوشمندی شعارهایی که مردم در خیابان‌های بیش از ۵۰۰ شهر بزرگ و کوچک سر دادند. فریادهایی که چنان پشت نظام را به لرزه درآورد که با خشونت کم‌سابقه‌ای تلاش در سرکوب این خیزش مردمی کرد.
تحریم‌های زنجیره‌ای
در این آخرین روزهای سال ۲۰۱۹، تحریم‌های جدیدی از سوی آمریکا تصویب شد. سوناکرو کونتجورو رئیس شرکت «پی‌تی ام‌اس آیرو ساپورت»، «پی‌تی کاندیازا انرژی یوتاما» و «پی‌تی آنتاسنا کرازی» به نقض قوانین صادارت آمریکا در رابطه با تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران متهم شدند. سوناکرو کونتجورو رئیس شرکت «پی‌تی ام‌اس آیرو ساپورت» متهم است که در سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸ میلیون‌ها دلار قطعات هواپیما به شرکت هواپیمایی ماهان ایر صادر کرده است. شرکت هواپیمایی ماهان در فهرست تحریم‌های آمریکا قرار دارد. بنا بر این گزارش، این شهروند ۶۸ ساله اندونزیایی قطعات هواپیما را برای تعمیر به آمریکا فرستاده و بعد از تحویل، از مسیرهای سنگاپور، هنگ‌کنگ، و تایلند به ایران ارسال می‌کرده است.
بر اثر تحریم‌های نفتی آمریکا که در نوامبر سال ۲۰۱۸ آغاز شد و در ماه‌های بعد به دیگر بخش‌ها نیز گسترش پیدا کرد، صادرات نفت از بیش از دو میلیون بشکه در روز به کمتر از ۳۰۰ هزار بشکه کاهش یافت. چنانکه اسحاق جهانگیری، معاون اول حسن روحانی اخیرا اعتراف کرد حتا کشورهای دوست و همسایه نیز یک قطره نفت از جمهوری اسلامی خریداری نمی‌کنند. در کشوری که اقتصاد آن مبتنی بر صادرات نفت و فرآورده‌های نفتی و پتروشیمی است، نتیجه این تحریم‌ها چیزی غیر از فاجعه اقتصادی نیست. در بودجه‌ای که اخیرا دولت روانه مجلس شورای اسلامی کرده، دو سوم آن از پوشش مالی برخوردار نیست. افزایش بهای بنزین که بدون استثنا باعت افزایش قیمت کلیه خدمات و اقلام و اجناس خواهد شد، مردم را بیش از گذشته به زیر خط فقر خواهد فرستاد.
بازی‌های اروپایی
تلاش‌های جمهوری اسلامی برای کاهش تأثیرات این تحریم‌ها و دور زدن آنها تا کنون بی‌نتیجه مانده است. اروپا نه می‌تواند و نه چه بسا بخواهد که جمهوری اسلامی را در دور زدن تحریم‌ها و کاهش اثرات آنها یاری دهد. برای اروپا در این مرحله تنها نگهداشتن جمهوری اسلامی در توافق هسته‌ای مهم است و برای این منظور تلاش دارد با وعده‌هایی که نمی‌تواند و نمی خواهد به آنها عمل کند، برجام را تا اطلاع ثانوی حفظ نماید. نباید از نظر دور داشت که اگر هم کشورهای اروپایی بخواهند و بتوانند ساز و کار مالی یا اینستکس را اجرایی کنند، شرکت‌های عمده این کشورها نه به دلایل سیاسی بلکه به علل صرفا اقتصادی به آن نخواهند پیوست. منافع شرکت‌های نفتی و غیرنفتی اروپایی در بازار آمریکا حتی دورادور هم قابل مقایسه با فرصت‌های احتمالی بازاری که جمهوری اسلامی به فرض بتواند برای آنها مهیا سازد نیست.
البته تحریم‌های آخرین روزهای سال ۲۰۱۹ میلادی تنها اقتصادی نبوده‌اند. وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا ابوالقاسم صلواتی و محمد مقیسه را نیز در فهرست تحریم‌های خود قرار داد. ابوالقاسم صلواتی و محمد مقیسه از جمله ناقضان معروف حقوق بشر در جمهوری اسلامی هستند که در دادگاه‌های نمایشی صدها روزنامه‌نگار، حقوقدان، کنشگر سیاسی و پیروان اقلیت‌های مذهبی و فعالین قومی را به زندان‌های بلندمدت، شلاق و حتی اعدام محکوم کرده‌اند. اتحادیه اروپا نیز در همین جهت گام بر می‌دارد و قرار است طرحی را برای تحریم ناقضان حقوق بشر تنظیم و اجرا کند.
محکومیت حهانی سرکوب
در آخرین روزهای سال ۲۰۱۹ میلادی کنگره آمریکا، مجمع عالی سازمان ملل متحد، پارلمان اروپا، پارلمان‌های هلند و بلژیک و بسیاری از نهاد‌های بین‌المللی و البته مقام ارشد سیاست خارجی و امنیت اتحادیه اروپا، و دولتمردان آمریکایی، فرانسوی، بریتانیایی، آلمانی و دیگر کشورها سرکوب وحشیانه معترضین ایرانی در جریان خیزش مردمی آبان را محکوم کردند. با وجود پوشش نامناسب رسانه‌های بین‌المللی، پیام مردم ایران به گوش افکار بین‌المللی رسیده و ابعاد جنایات نظام نیز تا حدی مشخص شده است. اگر دولت‌های اروپایی خود را در این آخرین روزهای سال ۲۰۱۹ «مجبور» به موضع‌گیری در ارتباط با آنچه در ایران می‌گذرد دیدند، درواقع پاسخ به نارضایی رای‌دهندگان در همین کشورهاست که از دولتمردان خود می‌خواهند در مقابل نظام جنایتکاری چون جمهوری اسلامی بی‌تفاوت نمانند.
کاهش «عمق استراتژیک»
مشروعیت جمهوری اسلامی تنها در داخل مرزهای ایران فرو نریخته است. در کشورهایی که رهبران سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی از آنها با عنوان «عمق استراتژیک» نام می‌برند نیز این مشروعیت کاملا زیر فشار قیام‌های مردمی نابود شده است. در لبنان مردم نه تنها علیه حزب‌الله و امل، دو نیروی کاملا وابسته به جمهوری اسلامی، بلکه علیه متحدین آنها نیز به پا خاسته‌اند و خواهان آزاد ساختن کشور و دولت‌شان از نفوذ رهبران تهران هستند. در این کشور اگرچه مردم ابتدا در بیروت به خیابان آمدند، ولی این جنبش اعتراضی بلافاصله به شهرهای شیعه‌نشین جنوب لبنان که سال‌هاست تنها حزب‌الله در آنجا حکومت می‌کند نیز گسترش پیدا کرد. لبنانی‌ها که از نیمه اکتبر اعتراض خود را آغاز کرده‌اند دیگر حاضر به پذیرفتن دولت‌های فرقه‌ای اسیر حزب‌الله و جمهوری اسلامی نیستند.
در عراق وضعیت تا حدی متفاوت است. در این کشور مردم که از از اول اکتبر اعتراضاتی را آغاز کرده‌اند و هنوز هم ادامه می‌دهند، مستقیم جمهوری اسلامی را مسئول بحران های سیاسی و اقتصادی کشورشان می‌دانند. جنبش اعتراضی در عراق در حقیقت خیزش مردم شیعه این کشور علیه رژیمی است که برای خود نقش رهبری شیعیان در سراسر جهان را قائل است. شعارهای مردم بغداد، بصره، نجف، کربلا، ناصریه، دیوانیه و دیگر شهرهای جنوبی عراق علیه علی خامنه‌ای، قاسم سلیمانی و کلیت نظام جمهوری اسلامی است. حمله به کنسولگری‌های جمهوری اسلامی در نجف، کربلا و بصره، لگد کردن و آتش زدن تصاویر علی خامنه‌ای و قاسم سلیمانی و شعار «ایران برو بیرون» شک و تردیدی باقی نمی‌گذارد که شیعیان عراقی می‌خواهند خود را از سلطه و یوغ جمهوری اسلامی آزاد کنند و خواهان دولتی هستند که نخست وزیر و وزرایش نه توسط فرمانده نیروی «قدس» انتخاب شوند و نه مجری اوامر تهران باشند.
حامیان در شرق
در سال ۲۰۲۰ که تا چند روز دیگر آغاز خواهد شد، جمهوری اسلامی از یکسو بیش از گذشته در انزوای منطقه‌ای و بین‌المللی قرار خواهد گرفت و از سوی دیگر با سیل نارضایی و خشم رو به گسترش مردم در داخل روبرو خواهد بود. در چنین شرایطی علی خامنه‌ای، حسن روحانی و دیگر رهبران سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی برای بقای خود احتیاج به حامیانی دارند که نمی‌توانند غیر از روسیه و چین باشند. برای به دست آوردن حمایت چین و روسیه اما باید هزینه سنگینی بپردازند. نه مسکو و نه پکن حامیان ایدئولوژیک جمهوری اسلامی نیستند. حمایت آنها خریدنی است و بهای آن نیز بسیار بالاست.
باز کردن درهای خلیج فارس به روی ناوگان‌های تجاری و نظامی چین و روسیه که قرار است به زودی در رزمایش مشترک دریایی با جمهوری اسلامی در آب‌های خلیج فارس برگزار شود، وام دومیلیارد دلاری روسیه که بدهی تهران به مسکو را به ۵ میلیارد دلار افزایش خواهد داد، و گسترش سرمایه‌گذاری چینی‌ها در ایران که طرح گسترش بندر چابهار را نیز در بر می گیرد، از جمله بذل و بخشش‌های جمهوری اسلامی برای تضمین بهره‌وری از حق وتوی این دو کشور در شورای امنیت سازمان ملل متحد است. سکوت جمهوری اسلامی که خود را «رهبر امت اسلامی» می‌داند در ارتباط با پاکسازی قومی اویغورها در منطقه شین جیانگ در غرب چین، و یا نادیده گرفتن آنچه در سال‌های قبل در چچن اتفاق افتاد نیز بخشی از بهایی است که تهران برای به دست آوردن حمایت مسکو و پکن می‌پردازد.
احمد رأفت
انشاالله روزی برسه که ریشه این رژیم سراسر فساد خشکیده بشه.رژیمی که به نام خدا بدترین جنایت های بشری رو مرتکب شد۶
مردم ایران باید بتوانند ظرف یک سال و نیم دیگر، این رژیم را سرنگون کنند، در غیر این صورت وارد فاز انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ خواهیم شد و تولید گفتمانی دیگر از سوی رژیم ورای اصلاح طلب- اصولگرا و به عنوان نیروی سوم.در این صورت اینها دستکم تا ۵ سال دیگر حکومت میکنند، باید از همین فرصت فشارهای خارجی و تحریم ها، نارضایتی داخلی و جنبش اعتراضی در عراق و لبنان علیه رژیم نهایت استفاده را برد و اصطلاحا تا تنور داغه چسباند!
امشب شب چله است، بگذاریم نیاکان ما از سوی قرنها با این جشن با ما سخن بگویند. که این جشنها مانند فانوسهایی روشن در تاریکی تاریخ به ما ایرانیان همواره امید داده است. من بر این باورم که نیاکان ما دانش ژرفی را در درون این جشنها نهادند و به امواج آیندگان سپردند. تا به روزی چون امروز و شب سیاه ۴۱ ساله رژیم اهریمنی که چشم در چشم ایرانیان دوخته و دست به گربیان ما است. در این شب بیاندیشم از این اهریمنان چه آموختیم؟ که لقمان هم ادب را از بی ادبان آموخت. هر ایرانی در ژرفای جانش می تواند این پرسش را از خود بکند. به گمانم ما ایرانیان ابتدا در درون خود به این اهریمن می بایست پیروز شویم. اهریمنی که با ماسک باور دینی که برای ایرانیان بسی مهم بود و پاشنه آشیل آنها بود به خانه ما ایران زمین وارد شد و ماندگار شد. که ما دشواری داشتیم از شناخت بین نیک و بد. که ما شاید براستی خویشتن را دوست نمی داشتیم و خود را باور نداشتیم و توانایی هایمان را. شاید که برخی از ماها زیاد خوانده بودند اما کم می دانستند از زد و بندهای دنیاسازان. شاید که ما زود خود و ایرانمان را وا دادیم وشاید که ایران ما، سرزمین زاده شدن خورشید, سایه هایش هم تاریکتر است. آرزوی قلبی من برای همه هم مهیننانم شادی و صلح است. شب چله تان فرخنده باد. سحر نزدیک است ….
بدون شک رژیم با مشکلات متعدد و بسیار شدید روبروست و بیشتر از هر وقت دیگری تحت فشار شدید اقتصادی و اجتماعی قرار دارد ولی فراموش نشود که حمایت روسیه و چین هرچند که خریدنی است، آن هم به چه قیمتی! ولی انگیزه آن کشورها برای حمایت از رهبران ج.ا. به جنبه‌های اقتصادی محدود نیست و در واقع اذیت کردن آمریکا و متحدانش انگیزه مهمی است که غفلت از آن ما را به بن‌بست فکری و عملی می‌رساند. این که رای‌دهندگان کشورهای اروپایی منافع مردم ایران را جزو مطالباتشان از رهبران سیاسی اروپا قرار بدهند هم خیال خام محض است. شاید نزد تعداد معدود رای‌دهندگان چنین باشد ولی بعید است که این نوع دغدغه‌ها به حرکات دولتمردان آن کشور جامه عمل را بپوشاند.
ایرانیان غرب‌نشینی که زمانی اعتراضات می‌شود پشت مانیتور می‌نشینند و به وسیله‌های مختلف فریاد لنگش کن را به گوش مردم داخل ایران می‌رسانند این همه به دولت‌های میزبان خود امید نبندند و به جای اتکا به آنها خودشان کاری بکنند!
پس از واگذاری مجانی ۴۰ ٪ ازسهم ، منطقه ابی و نفت و گاز دریای مازندران به روسیه توسط رفیق ، سید علی دزد و قاتل ازادیخواهان ، خامنه ای ، دجال ، امروز ، ایران اینتر نشال روسی ، با افتخار مینویسد ، ناو گروه جنگی روسیه و هند برای تسخیر بندر استراتژیک چاه بهار ، ظفر مندانه ، بسوی ابهای خلیج فارس در حرکتند . – : نصر و من الله و فتح ال پوتین : اخوند ، بکش ، بریز ، حساب پوتین : تعفن ، سرکوب وکشتار و غارت شبانه روزی ۴۰ ساله اسلام و استالنیسم کمونیست ، و مائو یسم ، مثل بوی بد پایتخت و فاضلاب شهرهای جنوب ، ایران و منطقه را دچار عفونت و بیماری تروریست اخوندی روسی کرده .
احتمال دارد که میزان آلاینده های سوخت عمدا در ابتدای هفته توسط سوخت تسویه نشده بالاتر برد ه شده تا با تعطیلی مداری و شب یلدا — بین مردم و خانواده کشته شدگان فاصله بیافتد و فراموشی که ذات اصلی مردم ایران با حافظه کوتاه مدت و عدم مطالعه سیاسی حوادث را در گذر شادی و رفت و امد خاموش گرداند البته من به هیچ وجه طرفدار آمدن مردم و قرار گیری آنها تا زمان اتحاد کامل نیستم باید حداقل ۴۰ میلیون ایرانی با هم هم پیمان شوند
همواره بدانیم که جمهوری اسهالی در کمین مغز وقلب جوانان ما در بالای پشت بام ها و در سایه ترس خویش در خیابان ها است پس با پچ پج و دیوار نویسی یادشان را گرامی بداریم و خود راهمچون دانه مخفی کنیم
دانه پنهان کن گیاه بام شو……