در آبانماه رژیم زور و دروغ و فساد، چنانکه می‌شد انتظار داشت، اعتراضات و خشم برحق مردم را با گلوله و کشتار بی‌حساب جوانان کشور پاسخ داد. این نظام بار دیگر نشان داد که فصل‌الخطاب آن با ملت ایران گلوله است و اتمام حجتی جز قتل فرزندان مردم در چنته ندارد.
اما، سران این نظام و همه‌ی مجریان گوش به فرمان آن باید بدانند که ملت ایران این جنایت جدیدشان را که بُرهان انکارناپذیر دیگری بر بیگانگی این دستگاه با مردم و عدم مشروعیت آن است، بی‌پاسخ نخواهد گذاشت.
پیداست که این پاسخ نمی‌تواند تنها یک واکنش باشد و باید با محو دستگاه برخاسته از فتنه‌ی خمینی و جانشینی آن با رژیمی ملی، دموکراتیک و لاییک به انجام رسد و تا تحقق این مقصود ادامه خواهد داشت.
تا رسیدن مرحله‌ی نهایی، در هر گام از این نبرد ملی باید از بُرنده‌ترین حربه‌های موجود برای نمایش قدرت خشونت‌پرهیز اما شکست‌ناپذیر ملت و شکل دادن به مبارزه‌ی پایانی آن بهره بُرد.
با گسترش بی‌سابقه‌ی مقاومت‌های موردی چون مبارزات کارگران، معلمان، مالباختگان، بازنشستگان در شمار بزرگی از شهرها در سال‌های اخیر مردم کشور نشان داده‌اند که می‌توانند راه‌های هر روز بِکرتر و بیشتری را ابداع کرده شکل‌های مؤثرتری از تشکل را برای نبرد نهایی بیافرینند و قیام‌های دیماه ۹۶ و آبانماه ۹۸ نیز نشان داد که همه‌ی این مبارزات یک هدف بیشتر ندارد و آن پاکسازی کشور از لوث وجود رژیم برآمده از فتنه‌ی خمینی است.
در میان حربه‌های برنده‌ی خشونت پرهیزی که موضوع آنها دیگر به یک گروه اجتماعی معین محدود نیست تحریم نمایش‌های رسوای انتخاباتی در رژیم‌هایی است که از این نهاد برای کسب مشروعیتی ساختگی استفاده کرده در عین خودکامگی صندوق‌های رأی را به دستاویزی برای توجیه و مردمی نمایش دادن قلدری و سرکوب‌های خود تبدیل می‌کنند. برای این رژیم‌ها هر رأی داده شده در نمایش انتخاباتی مهر تأییدی بر جنایات آنها محسوب می‌شود.
رژیم ولایت فقیه برای شکنجه‌ی کارگران، شلاق زدن معلمان کشور، و زندانی کردن زنان آزادیخواه و دلیر، صدور احکام ظالمانه برای مدافعان حقوق بشر و وکیلان دلاور این مبارزان، تنها به دلارهای نفتی نیازمند نیست: برای ادامه‌ی حیات او و قبولاندن ادعای پوچ برخورداری از پایگاه در جامعه به عمال خود، صندوق‌های رأیی که از آنها برای تصویب جنایات و همچون وسیله‌ی تأیید زورگویی خود استفاده کند نیز کمتر از دلارهای امروز تحریم شده کمتر ضروری نیست.
حتی عوامل اجرای تصمیمات شوم چنین رژیم‌هایی نیز با همه‌ی پیوندها و وابستگی مالی خود به آنها در صورت مشاهده‌ی رویگردانی کامل مردم از قدرت حاکم، که تحریم‌های انتخاباتی موفقیت‌آمیز یکی از راه‌های آنست، نسبت به آینده‌ی خود دچار بیم و دو دلی می‌گردند.
برای شکل دادن به مبارزات وسیع‌تر آینده به شکل نافرمانی مدنی و خشونت‌پرهیز باید زبده‌ترین اشکال جهانی مبارزه با دیکتاتوری را، که تحریم افشاگرانه و فعالانه‌ی بازی‌های انتخاباتی یکی از آزموده‌ترین آنهاست، از هم‌اکنون و هرچه بیشتر به کاربست و در آن تجربه‌ی هرچه بیشتری به دست آورد.
برخلاف ادعای کسانی که تحریم نمایش‌های انتخاباتی را به عنوان سکون و انفعال سیاسی رد می‌کنند، این نوع مبارزه که در چالش علیه دیکتاتوری‌ها در جهان پیشینه‌ای دراز و درخشان دارد، به ویژه هنگامی که در جهت عمومیت بخشیدن به آن و کامیابی‌اش فعالانه و متحدانه کوشش شود، همواره یکی از پرثمرترین راه‌های خنثی کردن قدرت این رژیم‌ها از راه‌های صیقل دادن به اراده ی مردم و کاستن از روحیه‌ی خدمتگزاران قدرت حاکم بوده و هست.
در شرایط بسیار دشوار مبارزه در کشور ما به دلایلی که همه می‌دانند، مبارزات پیگیر و درخشان اما متأسفانه و به ناچار پراکنده‌ی کارگران دلیر و همه‌ی دیگر قشرهای زحمتکش و محروم جامعه، تنها از راه نمایش اراده‌ی جمعی ملت، در اشکالی همگانی چون تحریم بازی انتخابات و شکل‌های جمعی دیگر نافرمانی مدنی است که می‌تواند به گسترش درخور و سازماندهی لازم در مقیاس ملی دست یابد؛ تا جایی که بتواند، در زمانی نه چندان دور، با اعتصابات عمومی و فلج ساختن دستگاه قدرت به ثمر رسد.
تا کنون مبارزات اقشار محروم جامعه توانسته، و همچنان نیز می‌تواند، در سطح خواست‌های موردی هر چه بیشتر به شکل لازم برای مطالبات خود نزدیک گردد، اما، پیداست که موفقیت در نمایش اراده‌ی جمعی کل جامعه و فرا رفتن از چالش‌های محدود مستلزم دست یافتن به اشکال سرتاسری مبارزه است که می‌توان از جمله در تحریم‌های انتخاباتی آنها را آزمود و تمرین کرد.
اما، پیشرفت در این جهت بطور مسلم مستلزم هماهنگی و همصدایی روزافزون نیروهای سیاسی آزادیخواه و ملی است. هم‌اکنون با نداهای نیرومند و فراوانی که در داخل و خارج کشور برای حرکت بدینسو برخاسته می‌توان بیش از هر زمان امیدوار بود که این جنبش هرچه یکصداتر به پیش رود.
باید کوشید تا تحریم وسیع و قاطع نمایش انتخاباتی آینده هرچه بیشتر به شکل یک نمایش اراده‌ی جمعی روشن و انکارناپذیر درآید. همه‌ی سازمان‌ها، گرایش‌ها و شخصیت‌های شناخته شده‌ی دموکرات کشور در راه کامیابی این کارزار ملی وظیفه‌ای انکارناپذیر دارند که هرچه هماهنگ‌تر و همگام‌تر انجام شود موفقیت بیشتری را نصیب ملت خواهد کرد.
پیش به سوی کارزار یکصدای تحریم بازی رسوای انتخاباتی و نمایش یک اراده‌ی جمعی روشن و انکارناپذیر از سوی ملت.
ایران هرگز نخواهد مرد
۲۹ آذرماه ۱۳۹۸
نهضت مقاومت ملی ایران
ایده هـاى تکرارى و استمرارى براى بقاى دشمن داخلى ??