زمان فیلی- جمهوری اسلامی بعداز چهل سال و تا کنون، هرگز نتوانسته مانند یک حکومت عادی رفتار نماید. ملایان حاکم بر ایران همواره علیه مردم بوده‌اند و در این راستا از تمام اهرم‌ها استفاده می‌نمایند.
شکل طبیعی و ذاتی دزدسالاران حاکم در ایران بر این مبنا بوده که تحمل مخالف و منتقد را نداشته و به بدترین نحو به حذف آنان دست زده است. شاید بسیاری هنوز ندانند که در سیستم ملایان فعالیت حزبی ممنوع بوده و تنها کسانی می‌توانند وارد عرصه‌ی سیاسی شوند که اصول حاکمیت یا همان اطاعت بی‌چون و چرای رهبر مذهبی را بپذیرد.
نکته‌ی قابل توجهی که مردم ایران گرفتار آن می‌باشند نحوه‌ی زندگی آنهاست که مستقیم تحت تاثیر نگاه حکومتی است. وضع معیشتی و روزانه‌ی مردم این امر وابسته است که هر کسی خود را به حکومت نزدیک نماید از رفاه بهتری برخوردار بوده و همین باعث شده تا زیستن سالم در جامعه دشوار گردد.
جمهوری اسلامی با توجه به اینکه در جزیی‌ترین مسائل شخصی مردم وارد شده و دخالت می‌کند حتی اگر فردی بخواهد با هزینه‌ی خود بطور مستقل شغل ایجاد کند از پیشرفت آن جلوگیری کرده مگر اینکه تحت نهادهای امنیتی به کار بپردازد.
سیاست‌های مذهبی رژیم اسلامی در ایران طی چهل سال باعث شده تا این کشور به یک زندان بزرگ برای مردم تبدیل شود. حاکمیت اسلامی به عنوان یک اقلیت با در دست داشتن منابع ملی کشور، ایران را به یک کشور منزوی و مردم را در فقر مطلق قرار داده و هرگونه اعتراض را با لشکرکشی و سرکوب و کشتار پاسخ می‌دهد.
طبق آخرین فرمان علی خامنه‌ای رهبر فراقانونی رژیم اسلامی، نیروهای وابسته به او در هر لباسی این اختیار را کسب کرده‌اند تا با شلیک مستقیم گلوله مردم را به قتل برسانند. طبعا حکومتی که ماندگاری خود را با زبان اسلحه تضمین می‌کند حامل این پیام است که از جایگاه مردمی برخوردار نیست و هراس سقوط را لمس کرده است.
با تمام این تفاصیل، حامیان پیدا و پنهان متنعم از جمهوری اسلامی، تمام تلاش خود را بر ماندگاری رژیم جنایتکار اسلامی در سطوح مختلف به کار می‌بندند؛ با وصف اینکه آنها خود نیک می‌دانند، تحول ایران تنها در گرو کنار زده شدن این حکومت واپسگرا است.
دزدسالاران حاکم به همراه حامیان‌شان هنگامی که از فروپاشی نظام سخن به میان می‌آید، مسائل و معضلاتی را برجسته می‌نمایند که اتفاقا همین جمهوری اسلامی عامل آن بوده و در عدم این حاکمیت هرگز به وقوع نمی‌پیوست.
ناامنی منطقه‌‌ی خاورمیانه، از عراق تا لبنان و از یمن تا سوریه و دیگر مناطق، همه و همه به وسیله‌ی رژیم جمهوری اسلامی به وجود آمده که ترویج تروریسم و قاچاق مواد مخدر را نیز شامل می‌شود.
امروز دنیا با یک خطر بزرگ به نام جمهوری اسلامی مواجه است. خطر استمرار موجودیت رژیم اسلامی در ایران چه در صحنه‌ی سیاسی و چه اقتصادی و نظامی، برای همگان آشکار شده و بی‌گمان در صورت مماشات یا نادیده گرفتن آن، جامعه‌ی جهانی را با خسارات جبران‌ناپذیری مواجه خواهد ساخت.
بهترین اقدام عملی علیه رژیم ناقض حقوق بشر در ایران و در راستای کمک به ملت ایران، عدم پشتیبانی اروپاییان از سیستم فاسد اسلامی است. مردم در ایران حاکمیت تحمیلی را پس زده‌اند و جامعه راه خود را پیدا کرده و برای دستیابی به یک حکومت استاندارد و کثرت‌گرا، مقابل اقلیت حاکم ایستاده و حتی هزینه‌ی جانی نیز پرداخت می‌نماید.
چشم‌انداز فردای بدون جمهوری اسلامی بدون تردید ثبات منطقه‌ای و تقویت بنیه‌ی اقتصادی کشورهای همسایه‌ی ایران و اروپایی است. جمهوری اسلامی در مدت اشغال ایران هرگز نتوانسته در میان کشورها اعتبار کسب کند و تا به امروز نیز به لحاظ رفتار ایدئوژیک‌اش هیچ متحد رسمی در کنارش وجود ندارد؛ بجز چند دولت انگشت‌شمار و ورشکسته که حال و روزشان در انداز‌ه‌ی همین رژیم اسلامی است.
با سقوط جمهوری اسلامی موج مهاجرت از ایران به طرف اروپا قطعا کاهش چشمگیری خواهد یافت و با ایجاد فضای باز اقتصادی از جمله حضور بانک‌ها و کمپانی‌های مختلف، روند رو به رشدی به وجود خواهد آمد؛ در حالی که اکنون به دلیل عدم امنیت شرکت‌های خارجی قادر به حضور در ایران نیستند و حتی اجازه‌ی باز کردن یک حساب بانکی شخصی را هم ندارند.
آنچه روشن است رژیم بنیادگرای اسلامی به هر قیمتی که ساقط شود علاوه بر مردم ایران، تمام دنیا هم از آن سود خواهند برد چرا که یک ایران متفاوت با فرهنگ غنی که هرگز در آن جنگ قومی- مذهبی وجود نداشته دوباره به جامعه‌ی جهانی باز می‌گردد.
رژیم تبهکار مدام با تبلیغات مسموم خود به هراس‌افکنی می‌پردازد که با سقوط آنان چنین و چنان می‌شود؛ در حالی که این خلاف حقیقت است و اتفاقا آنچه باعث شده مردم ایران در مقابل جنایتکاران بدون مرز ایستادگی کنند و خواستار سقوط آنها هستند رسیدن به دموکراسی و کسب حقوق انسانی‌ست که چهل سال به دلیل «چنین و چنان» خود جمهوری اسلامی از آنان سلب شده است.
