ما سوگوار درگذشت دکتر کوکب معارفی الهی زن ایرانی پیشرو و پیشگام هستیم. دکتر معارفی در شهر شیراز به دنیا آمد و در شهر تهران رشد یافت. تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته علوم اجتماعی در دانشگاه کانورس و دانشگاه ایندیانا به انجام رساند.
دکتر معارفی مبدع ارائه خدمات اجتماعی در ایران و موسس اداره کل خدمات اجتماعی در وزارت بهداری بود. وی با شور و شوق به کار خود ادامه داد تا زمانی که وقوع انقلاب، زندگی وی را هم دگرگون ساخت و به آمریکا رفت. او سالها در دوران بازنشستگی نیز مشغول به کار بود و عمیقا به کسانی که نیاز به حمایت داشتند، کمک میکرد.
دکتر معارفی تنها زنی بود که در سه وزارتخانه دارای مقام معاونت وزیر بود: وزارت کار، رفاه اجتماعی و بهداری.
از جمله خدماتی که وی در ایران پایهگذاری کرد، سیستم آموزش در ضمن خدمت، سیستم ارجاع نظارت، تهیه مواد آموزشی و کتابچههای کار و همچنین دستورالعملهای مربوط به فعالیت اجتماعی است. علاوه بر این، دکتر معارفی واحدهای مددکاری اجتماعی پزشکی را در بسیاری از بیمارستانهای کشور راهاندازی کرد. وی به عنوان معاون وزیر مسئولیت ساماندهی و توسعه اداره امور اجتماعی در وزارت کار و امور اجتماعی را نیز بر عهده داشت.
وی در سال ۱۹۷۴ به عنوان معاون اول وزیر در وزارت تازه تأسیس رفاه اجتماعی منصوب شد و مسئولیت امور پارلمانی و اداری را بر عهده گرفت. وی به عنوان نماینده ایران در بسیاری از کنفرانسها و سمینارهای ملی و بینالمللی شرکت داشت و مقالات بسیاری نیز در این رابطه منتشر کرد.
دکتر کوکب معارفی الهی در سال ۱۹۷۶ به عنوان عضو کمیته اجرایی شورای بینالمللی کار اجتماعی (ICSW) انتخاب شد. او رئیس و بنیانگذار کمیته ملی رفاه اجتماعی ایران در ICSW و نایب رئیس هیئت مدیره سازمان زنان ایران بود. وی عضو هیئت مدیره بسیاری از سازمانهای ملی و بینالمللی دیگر بود.
دکتر معارفی الهی و خانوادهاش پس از انقلاب در ایالات بوستون در آمریکا ساکن شدند. وی در دهه ۸۰ میلادی در بیمارستان VA در Roxbury به عنوان یک مددکار اجتماعی پزشکی، مشغول به کار شد.
او پس از سالها خدمت در بالاترین سطوح، در بیمارستان دانشگاه کلمبیا بدون کوچکترین حس سرخوردگی، به انجام فعالیتهایی پرداخت که در آنها تحصیل و فعالیت کرده بود.
کوکب معارفی الهی همسر شمسالدین الهی بود که ۱۹ سال پیش درگذشت.
او در قلب و خاطر دخترش مریم، خواهرزادهها و برادرزادهها و تعداد زیادی از دوستان نزدیکاش که بسیار دلتنگ او هستند، زنده است.
نامشان در تاریخ سرزمین کهن ما ماندگار است