بریتانیا که در آغاز نیز با تأخیر به اتحادیه اروپا پیوسته بود، سرانجام جمعه شب ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰ (۱۱ بهمن)، پس از ۴۷ سال رسماً از اتحادیه اروپا خارج شد.
هزاران نفر از حامیان برکسیت با تجمع در مرکز لندن در مقابل پارلمان به جشن و شادی پرداختند. پرچمهای بریتانیا در برابر مقرّ پارلمان اروپا در بروکسل پایین کشیده شد و نمایندگان بریتانیا کرسی‌های این پارلمان را ترک کردند.
Brexit supporters in London’s Parliament Square counted down to 11 p.m. on Jan. 31, the moment the United Kingdom officially left the European Union.
READ MORE: https://t.co/o1mBwesnue pic.twitter.com/516kTZYHj3
— Globalnews.ca (@globalnews) February 1, 2020
نخست وزیر انگلیس در سخنرانی خود برکسیت را «نه پایان، بلکه آغاز تازهای از تاریخ بریتانیا» خواند و تاکید کرد: «هر مانعی که بر سر راه ما قرار گیرد، حرکت به سوی موفقیت ادامه خواهد داشت.»
بوریس جانسون گفت که از نظر او برکسیت تصمیم درست و دمکراتیک مردم بود زیرا اتحادیه اروپا در طول ۵۰ سال گذشته در مسیری حرکت کرده که با خاستگاه این کشور متناسب نبود.
او همچنین گفت خروج از اتحادیه اروپا فرصتی است که با تکیه به امید می‌توان کشور را در مسیر اتحاد، تقویت زیرساخت‌ها، تحول نظام آموزش و سلامت هدایت کرد. جانسون ابراز امیدواری کرد که اگر اوضاع خوب پیش برود، انگلیس قدرتی را که دهه‌ها بی‌‌استفاده بود دوباره به کار خواهد گرفت.
دومینیک راب وزیر خارجه بریتانیا نیز در پیامی کنایه‌‌آمیز با استقبال از برکسیت گفت «اکنون ما صاحب سرنوشت خود شده‌ایم!»
Brexit.
Literal.pic.twitter.com/h1blPTofAd
— Gabriela Warkentin (@warkentin) February 1, 2020
در مقابل اما امانوئل ماکرون رییس‌جمهوری فرانسه خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را اقدامی شوک‌آور و زنگ خطری تاریخی توصیف کرد. او معتقد است این زنگ خطر باید در تمامی کشورهای اروپایی شنیده و به آن واکنش نشان داده شود.
از آنطرف، دولت کنونی آمریکا از تصمیم مردم و سیاستمداران انگلیس برای خروج از اتحادیه خرسند است. مایک پمپئو وزیر خارجه ایالات متحده آن را برآمده از خواست و اراده مردم بریتانیا نامید.
در تابستان سال ۲۰۱۶ حدود ۱۷ میلیون نفر از مردم بریتانیا (حدود ۵۲ درصد) در رفراندومی برخلاف تصور به طرح خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا رای مثبت دادند. خروج نهایی بریتانیا از اتحادیه اروپا سه سال و نیم زمان برد و تنش‌‌های زیادی در بین رهبران و احزاب انگلیس به وجود آورد که تغییر دولت‌ها در این کشور را در پی داشت.
اکنون از اول فوریه به مدت ۱۱ ماه دوران انتقالی آغاز می‌شود و بریتانیا بدون اینکه بطور رسمی عضو اتحادیه اروپا باشد از مقررات این اتحادیه تبعیت خواهد کرد. درواقع زندگی روزمره مردم در تجارت و رفت و آمد به همان شکل قبل خواهد بود تا در دوران انتقال کمتر به بدنه جامعه و اقتصاد طرفین آسیب وارد شود.
در اسکاتلند اما وضعیت متفاوت بود. اکثریت مردم در این کشور به ماندن در اتحادیه اروپا رای داده بودند. آنها جمعه‌شب به یاد حدود نیم قرن همبستگی با اروپا با در دست گرفتن پرچمهای اسکاتلند به خیابانها آمدند و شمع روشن کردند.
A feeling of how old rallies would've been like as @TommySheppard projects the virtues of an internationalist & diverse independent Scotland mic free! pic.twitter.com/DWbNXyaHGw
— Michael Gray (@GrayInGlasgow) January 31, 2020
نیکولا استارجن وزیر اول اسکاتلند در توییتی نوشت: «اسکاتلند به عنوان یک کشور مستقل به قلب اروپا باز خواهد گشت». او در این توییت از هشتگ «چراغ اسکاتلند را روشن نگه دارید» استفاده کرد.
Scotland will return to the heart of Europe as an independent country – #LeaveALightOnForScotland ??????? pic.twitter.com/Pc2fibYnG4
— Nicola Sturgeon (@NicolaSturgeon) January 31, 2020
با اینکه پیش‌بینی می‌شود انگلیس که تا کنون از مواهب عضویت در اتحادیه اروپا برخوردار بود با این خروج از نظر اقتصادی با مشکلاتی روبرو شود، اما از طرف دیگر حالا این کشور راحت‌‌تر از گذشته و فارغ از قید و بندهای اتحادیه اروپا می‌‌تواند با شرکای اقتصادی خود به ویژه آمریکا وارد همکاری شود و حتی گفته می‌شود فصل تازهای در روابط لندن و واشنگتن شکل خواهد گرفت. همچنین نحوه پذیرش مهاجران و پناهجویان در انگلیس نیز تغییراتی خواهد داشت و احتمالا اولویت پذیرش‌ها بر اساس امتیازبندی و جذب نخبه‌های علمی خواهد بود. در همین ارتباط، محققانی که ویزای ویژه استعدادهای علمی و پژوهشی را دریافت می‌کنند نیازی به ارائه پیشنهاد و قرارداد کار پیش از ورود به بریتانیا ندارند و به لحاظ اداری روند پذیرش آنان سریع انجام خواهد شد.
