هیاتمدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران با انتشار بیانیهای نسبت به سلامت روانی و اجتماعی مردم هشدار داد و نوشت که رویدادهای ناگواری که به اندازه کافی خوب مدیریت نشدهاند، در تشدید دشواریهای اقتصادی و اجتماعی سالهای اخیر نقش داشتهاند.
هیأت مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران روز دوشنبه ۲۸ بهمنماه در بیانیهای تحلیلی نسبت به وضعیت سلامت روانی و اجتماعی مردم هشدار داده و نوشته است که «بیخبری» منجر به «بیهنجاری» شهروندان و گسترش ناامیدی میشود.
هیأت مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران در بیانیه خود یکی از راه حلهای جلوگیری از آسیبهای روانی مردم را «اقتصاد نیرومند» و «رونق تولید بجای حمایت از سرمایهی مالی و دلالبازی» دانسته است.
در این بیانیه با اشاره به اینکه رونق اقتصادی نیازمند افزایش سرمایه اجتماعی و بالارفتن سطح اعتماد و همکاری داوطلبانه و غیررانتی و مشارکت داوطلبانه مردم است، نوشته است: «رتبه ۱۱۹ سرمایه اجتماعی در سال ۲۰۱۹ برای ایران (لگاتوم)، زیبنده میهن ما نیست. یافتههای بررسیهای داخل کشور (مطالعه «ارزشها و نگرشهای ایرانیان») مبنی بر افزایش «احساس بیعدالتی»، «ادراک فرسایش ارزشهای اخلاقی» و «بیاعتمادی»، نیز مؤید کاهش سرمایه اجتماعی و همراستا با چنین رتبهبندیهایی است.»
در بخش دیگری از این بیانیه با تأکید بر اینکه «شوربختانه در این دوران، زندگی برای بیشتر مردم دشوار شده» آورده شده است: «سرمایه اجتماعی که بازتاب اعتماد و پیوندهای متقابل فردی و گروهی مردم با یکدیگر و با مسئولان دانسته شده، رو به افول است. رویدادهای ناگواری که به اندازه کافی خوب مدیریت نشدند در کنار تحریمهای فزاینده و ظالمانهی خارجی، در تشدید دشواریهای اقتصادی و اجتماعی سالهای اخیر نقش داشتهاند.»
هیأت مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران بر مشورت با مردم و کار «با آنان» و نه «برای آنان» را یک راه حل شمرده و آورده که «بدبینی، نومیدی و بیاعتمادی فراگیر راهی جز شفافسازی اقتصاد ندارد. برای اطمینان از اینکه دزدی در خانه پنهان نشده است، باید بتوان درون خانه را دید.»
این بیانیه بر تناقض میان عدالتخواهی مردم و «سوء مدیریتها بهویژه در سطوح کلان به همراه تحریمهای ظالمانه تحمیلی که با خروج از برجام ماشهی حمله به اقتصاد آسیبپذیر و رانتی ایران را کشیدند» اشاره داشته که علاوه بر افزایش «فقر و بیکاری» به تشدید «عدم شفافیت» نیز انجامیده است و «بستر قطبی شدن ثروت و قدرت و افزایش فساد در نظام اقتصادی را فراهم میکند.»
در این بیانیه همچنین به وعده قوه قضاییه تحت عنوان مبارزه با فساد اشاره شده و آمده است که «به نظر میرسد هنوز تأثیری از آن بر اعتماد عمومی دیده نمیشود.»
هیأت مدیره انجمن روانپزشکان ایران «ادراک عدالت» از سوی عموم مردم را دارای اثر حفاظتی در برابر رنجش روانی دانسته است: «اگر مردم احساس کنند که صدایشان شنیده میشود، برابر شمرده میشوند و برای مسئولان مهماند، ادراک عدالت افزایش مییابد. به همین دلیل رسانههای رسمی، بهویژه صداوسیما، باید بازتابدهندهی تمامی صداهای جامعه باشند.»
در این بیانیه همچنین «ارائه نمایشی معوج از واقعیات کشور»، «تحریف رویدادها» و «برچسبزدن بر نظرات ناهمساز با نظر رسمی» که توسط صداوسیمای جمهوری اسلامی و دستگاههای تبلیغاتی حکومت پراکنده میشود، به عنوان موارد افزایش دهندهی خطر تداوم و اوجگیری بحرانها اشاره شده است.
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «مردم را آنگونه که هستند بپذیریم. تبعیض بین آحاد و گروههای مردم قائل نشویم. با این بهانه که راست یا چپ، اصلاحطلب یا اصولگرا، سنی یا شیعه، فارسیزبان یا غیرفارسیزبان، زن یا مرد و باحجاب یا بدحجاب هستند از یک زندگی با کرامت و احساس مؤثر بودن در زندگی خود محرومشان نکنیم.»
سومین معضلی که انجمن علمی روانپزشکان ایران به آن اشاره میکند، مشکلات «بیخبری» و «بیهنجاری» در جامعه است. در ادامه این بیانیه آمده است: «پژوهشهای بینالمللی نشان میدهد در شرایط وقوع فجایع گستردهی طبیعتساخته یا انسانساخته و تنش عمومی ناشی از آنها، امکان بروز و گسترش شایعات بسیار بالا میرود. در پژوهشهایی که در دهه ۱۳۸۰ در ایران انجام شد بالاترین نیاز اعلامشدهی مردم در این شرایطِ بحرانی، اطلاعرسانیِ بههنگام و درست بوده است. خبر بد بهتر از بیخبری است.»
در بخش دیگری از این بیانیه درباره تأثیرات بیخبری مردم از اتفاقات آمده است: در مشاهدات انسانی، آنهایی که مدتها در شرایط عدم کنترل بر سرنوشت خویش نگهداری میشدهاند حتی پس از رهایی، احساس بیتفاوتی و ناتوانی در آنها ادامه داشت و به پوچی میرسیدند. رنج اگر با توان دخالت در سرنوشت همراه باشد، میتواند انسانها را توانمندتر کند، اما اگر تجربهی درد و رنج با عدم امکان اثرگذاری بر سرنوشت خویش ملازم شود، فرد به شیءوارهای (ابژهای) «ازخودبیگانه» تبدیل میشود. اگر تجربهی رنج، معنایی برای انسان داشته باشد، قابل تحمل میشود.»
خامنه ایی با بحث خودی و غیر خودی عملا به اپارتاید بی سابقه دست زده است که تا سالها مردم این سرزمین را به خاک و خون کشیده است