اسرائیل بیش از یک سال است که که نمیتواند دولتی را انتخاب کند. دو حزب لیکود، به رهبری بنیامین نتانیاهو و ائتلاف «سفید و آبی» ژنرال ذخیره بنی گانتز نتوانستند حمایت دیگر احزاب را برای تشکیل دولت به دست آورند. کنست یا پارلمان اسرائیل، ۱۲۰ کرسی دارد و برای تشکیل دولت باید حداقل از حمایت ۶۱ نماینده برخوردار بود.
اگر نتایج اولیه انتخابات دوشنبه در روزهای آینده تائید شود، اینبار نیز هیچکدام از دو کاندیدای مطرح، بنیامین نتانیاهو و بنی گانتز نخواهند توانست بدون حمایت حزب «اسرائیل خانه ما» و آویگدور لیبرمن، رهبر این حزب که در گذشته به عنوان وزیر دفاع و وزیر خارجه و استراتژی در چندین دولت حضور داشته است، دولتی را تشکیل دهند.
احمد رأفت با منشه امیر روزنامهنگار ایرانیتباری که در گذشته سردبیری بخش فارسی رادیو اسرائیل را عهدهدار بود، گفتگویی انجام داده است.
جدا هم آموختم هم لذت بردم از این مصاحبه نه از جنبه سیاسی ان بلکه از اینکه دو تن حرفه ای و مسلط به کار در نقش سوال کننده و پاسخگو بسیار شفاف و روشن در باره موضوع مهم انتخابات اسراییل و طرح صلح جدید صحبت کردند . در ایران معمول اینست که خبر نگار !! از فلان روزنامه و یا سایت و یا صدا و سیما با این جمله شروع میکند : بسم الله الرحمن رحیم با درورد به فلانی و فلانی و ارواح شهیدان جناب فلانی ( مثلا وزیر کار ) همانطور که رهبر معظم انقلاب در مورد کارگران فرمودند که فلان نظر شما چیست ؟ و وزیر کار هم ضمن گفتن بسم……..وتکرار همه ان چیزها که خبرنگارگفته نظر رهبر را تائید میکند . این مصاحبه های آقای رأفت میتونه درس باشد برای آنها که بیاموزند . در مورد آقای منشه امیر که سالهاست با صدایشان خو گرفته ایم هم باید گفت آفرین به این تسلط و آگاهی عمیق به ویژه در این سن که هنوز پر شور و مشتاق در جریانات سیاسی هستند و ما را آگاه میکنند امید است سالها به سلامت زندگی کنند و رفتن این رژیم منحوس اسلامی را در کنار ما ببینند همانگونه که در سالهای سیاه و رنج ما ایرانیان با رادیو اسراییل در کنارمان بودند . در مورد فلسطینیها و پشت پا زدن به هر گونه طرح صلحی اگر نوشته اینجانب را توهین و یا راسیستی و یا هرگونه بی احترامی برداشت نکنید باید بگویم اکثریت رهبریت آنها به پول گرفتن از رژیمهای ثروتمند عرب و بعد از شورش ۵۷ نیز از ایران عادت کرده اند و اگر کشوری فلسطینی تشکیل شود مستلزم کار بسیار و جواب گویی به مردم و…… میباشد که از عادت آقایان خارج است و مانند رژیم ایران جنگ و موشک زنی و شعار و,,, به هرگونه مذاکره ترجیح میدهند .