احمد رأفت (+عکس، ویدئو) – در این دوران کُرونازده و قرنطینه، سینما نمی‌توانست نقشی را به عهده نگیرد. اولین فیلم در مورد کُرونا را یک کارگردان جوان ایرانی- کانادایی ساخته است. مصطفی کشوری ۷ نفر را ۶۳ دقیقه در یک آسانسور قرار داده تا ترس و تبعیض این روزهای ویروس‌زده را در فیلم ضبط کند. یکی از این هفت تن در آسانسوری در ونکوور، که هالیوود کانادا به حساب می‌آید، مبتلا به کووید۱۹ است. یک مسافر دیگر این آسانسور هم اهل چین است، کشوری که این روزها نامش با ویروس کُرونا گره خورده است.
مصطفی کشوری در گفتگو با یک رسانه آمریکایی در اشاره به داستان این فیلم می‌گوید: «فیلم من درباره ترس و انتخاب‌های اخلاقی مردم است. همه در آسانسور هستند ولی یکسان نیستند، تبعیض حکمفرمایی می‌کند.» اگر مردم با تبعیض به یکدیگر نگاه می‌کنند، به گفته این کارگردان «ویروس بدون هیچگونه تبعیضی سراغ همه می‌رود.»
این فیلم تلاش دارد ترس و نگرانی این روزها را که با نگاهی آلوده به تبعیض همراه شده در محیطی کوچک و بسته مورد بررسی قرار دهد. چند سرفه مسافر چینی این آسانسور، ترس را بر همراهانش که از ابتدا از حضور او نگران بودند به نوعی تحمیل می‌کند. ترسی که نشان از «دیگرهراسی» دارد.
مصطفی کشوری اواخر ژانویه داستان این فیلم را نوشته و فیلمبرداری آن ده روز بیشتر به طول نیانجامیده است. این کارگردان می‌گوید به بازیگران گفته که تصور کنند آسانسور به ویروس بیماری کووید۱۹ آلوده است و آنها چاره‌ای جز همزیستی با این ویروس در این همراهی کوتاه ندارند. در این روزها البته نه سینمایی باز است و نه جشنواره‌ای برگزار می‌شود، بنابراین فیلم «کُرونا» قرار است در روزهای آینده در فضای مجازی اکران شود.
مصطفی کشوری تا کنون بیست فیلم کوتاه و یک فیلم بلند ساخته است. سه فیلم کوتاه او در سال‌های ۲۰۱۵، ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ میلادی در جشنواره سینمایی کن اکران شدند.
موضوع اکثر کارهای این کارگردان اجتماعی هستند. یکی از آنها با عنوان «عروس کودک» توانست جوایزی را نیز در جشنواره‌های مختلف به دست آورد.
«قصه روزهای کرونایی‌ام» نیز فیلم کوتاهی است که رضا علامه‌زاده کارگردان قدیمی ایرانی- هلندی از راه دور با شرکت نوه‌ها و دخترش کارگردانی کرده است. گسترش ویروس بیماری کووید۱۹ بسیاری از شهرهای را به تعطیلی کشانده و انسان ها را مجبور به زندگی در قرنطینه یا حصر خانگی کرده است. کودکان هم دیگر به مدرسه نمی‌روند و در خانه سرگردان هستند و رابطه آنها با پدربزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها قطع شده یا به جهان مجازی انتقال یافته است.
رضا علامه‌زاده برای جبران این جدایی ناخواسته با گوشی همراه به دیدار دختر و نوه‌هایش می‌رود و این دیدارها را به صورت فیلم کوتاهی که از راه دور کارگردانی کرده، عرضه می‌کند.
رضا علامه‌زاده به مناسبت انتشار این فیلم در صفحه فیسبوک خود می‌نویسد: «و حالا که ویروس «جن زده!» کُرونا مرا از دنیاى واقعى جدا و در حصر خانگى گذاشته بهترین فرصت را دارم تا به دنیاى آزاد فضاى مجازى بازگردم و به دوستان دور و نزدیک فیسبوکى‌ام بپیوندم، آنهم با انتشار فیلم کوتاهى که با کارگردانى از راه دور(!) با شرکت دختر و نوه‌هایم ساختم چون قادر به دیدارشان نیستم.»
“کانون مدافعان حقوق بشر” به نقل از محمود بهزادیراد، وکیل نرگس محمدی، زندانی سیاسی در زندان زنجان، از رد آزادی مشروط و هم‌چنین تهدید جانی خانم محمدی توسط زندانی قتل عمد خبر داده است!.
محمود بهزادیراد گفته است بر خلاف رعایت اصل تفکیک جرائم، موکلش در کنار زندانیان خطرناک در زنجان نگهداری می‌شود و توسط یک زندانی مورد تهدید جانی قرار گرفته است. «چند شب پیش یک زندانی که به اتهام سه فقره قتل در آنجا به سر می‌برد و در آستانه اجرای حکم اعدام قرار دارد، موکل بنده را در حضور ۱۴ زندانی دیگر تهدید جانی کرده است. موکلم وضعیت روحی وخیمی دارد و شب‌ها را با ترس از دست دادن جان خود صبح می‌کند. شرایط زندان به قدری وخیم است که خانم محمدی درخواست انتقال به انفرادی را دارد.»