سازمان نظام پرستاری ایران در نامه‌ای سرگشاده به حسن روحانی رئیس دولت دوازدهم به بی‌اعتنایی دولت به حقوق صنفی پرستاران اعتراض کرد.
در این نامه سرگشاده که از سوی رئیس کل و اعضای شورای عالی نظام پرستاری نوشته شده «رسیدگی سریع به خواسته‌های جامعه پرستاری ازجمله استخدام پرستار، پرداخت معوقات، اصلاح نظام پرداخت، استخدام پرستاران شرکتی، رسیدگی به پرستاران مبتلا به کُرونا» به عنوان «قوانین بر زمین مانده» مطرح شده که جامعه پرستاری خواستار رسیدگی سریع به آنها است.
در این نامه طی هفت بند مشکلاتی که جامعه پرستاران از ابتدای شیوع کُرونا در ایران با آن روبرو بوده مطرح شده و سپس در ۸ بند، حقوق صنفی جامعه پرستاری و خواست‌های آنها برای حسن روحانی شرح داده شده است.
در این نامه آمده است: «از تعداد ۲۵۰ هزار خانواده بزرگ پرستاری کشور اعم از شاغلان، دانشجویان، بازنشستگان و… تعداد بالغ بر ۱۱۰ هزار نفر برای ۱۴۰ هزار تخت بیمارستانی فعال بوده و فقط در بالین و بیمارستان‌ها کار می‌کنند، یعنی به ازای هر تخت بیمارستانی در بالین فقط هشت دهم نیروی پرستار در ۲۴ ساعت داریم و این یعنی درهم تنیدگی همزمان دو بحران کمبود نیروی پرستاری و کُرونا.»
در ادامه آمده «از تعداد ۱۱۰ هزار نفر فوق حدود ۶۵ تا ۶۸ هزار پرستار مستقیما طی این چهار ماه، صرفاً به بیماران کُرونایی خدمت کرده‌اند و این رقم با تسری کرونا به سایر استان‌ها، کماکان در حال افزایش روزانه است» و «از این تعداد ۶۵ الی ۶۸ هزار نفر، بالغ بر ۵۰ درصد آنها یعنی حداقل ۳۲ هزار پرستار مدت زمانی بین حداقل دو هفته و حداکثر دو ماه به صورت مداوم در بخش‌های کُرونایی بیمارستان‌ها یا در مجاور بخش کُرونا به طور شبانه‌روز در ارتباط مستقیم با بیماران کرونایی بوده و از دیدار با خانواده‌های خود اعم از همسر، فرزند، پدر و مادر و… محروم بوده‌اند و از نزدیکترین فاصله فیزیکی و کاری با بیماران کُرونایی حشر و نشر داشته‌اند و به آنها خدمت کرده‌اند.»
همچنین تأکید شده که چون واکسن و داروی ویژه‌ای برای بیماران مبتلا به کُرونا وجود ندارد، در نتیجه خدمات پرستاران نقش اساسی در بهبود حال بیماران دارد و «هنوز پرستاران؛ درگیرترین افراد با موضوع کُرونا و نزدیکترین فرد به بیمار کرونایی هستند.»
https://kayhan.london/1399/02/17/%d9%be%d8%b1%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%b1-%d8%ae%d8%b7-%d9%85%d9%82%d8%af%d9%85-%d9%85%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d8%b2%d9%87-%d8%a8%d8%a7-%da%a9%d9%8f%d8%b1%d9%88%d9%86%d8%a7-%d8%a7%d9%85
سازمان نظام پرستاری در این نامه آماری از ابتلا و جان باختن پرستاران در روند شیوع کُرونا ارائه کرده است که بر اساس آن تا روز ۲۷ خرداد ۹۹ بالغ بر تعداد ۷۴۰۰ پرستار به طور قطعی به بیماری کُرونا مبتلا شده‌اند که یا در بیمارستان‌ها یا در منزل، بستری و تحت مراقبت و درمان قرار گرفته‌اند و تا این تاریخ نیز تعداد ۱۸ نفر از پرستاران که ۷ نفر آنها از استان گیلان بودند، بر اثر ابتلا به کُرونا جان باخته‌اند.
در این نامه تأکید شده که در مجموع ۷۰۰ مرکز پرستاری در سراسر کشور خدماتی به بیماران مبتلا به کُرونا که در خانه بستری هستند و یا دوران پس از ابتلا را زیر نظر مراقبت‌های پرستاری در منزل سپری می‌کنند، ارائه می‌دهند که باز پرستاران ارائه دهنده این خدمات هستند.
در این نامه همچنین تأکید شده که همچنان با وجود خدمات پرستاران در ماه‌های شیوع کُرونا، آنها با معوقات کارانه و اضافه‌کاری روبرو هستند. از سوی دیگر هنوز تعداد زیادی از دانشگاه‌های علوم پزشکی اضافه کار و کارانه پرستاران را از هم جدا نکرده‌اند. این موضوع باعث عدم شفافیت در پرداخت‌ها شده است و حقوق بسیاری از پرستاران از بین می‌رود.
سازمان نظام پرستاری تأکید کرده که «بسیاری از دانشگاه‌های علوم پزشکی با نادیده گرفتن قانون بهره‌وری به اجبار پرستاران را به انجام اضافه‌کار بالاتر از سقف قانونی مجاز، مجبور می‌کنند، اما زمان پرداخت اضافه کار، هم سقف ریالی برآن می‌گذارند و هم پول آن با تعویق زمانی ۷ تا ۱۷ ماهه پرداخت می‌شود.»
در این نامه به تبعیض پرداخت مزایا و پاداش میان پرستاران و پزشکان و حتی دانشجویان پزشکی اشاره شده است: «علیرغم تخصیص منابع قابل توجهی از صندوق ذخیره ملی برای جبران خسارات ناشی از کُرونا، پرداخت‌هایی (مثلا تحت عنوان حق کُرونا) چون ۱۸هزار تومان، ۲۸ هزار تومان و ۱۵۰-۱۰۰ هزار تومان و … مشاهده شده که خود باعث وهن جامعه پرستاری است. البته اخیراً نیز جدولی به بیمارستان‌ها ابلاغ شده که ارزش هر ساعت کار پرستاران در بخش کُرونا را معادل ساعت کار یک دانشجوی اینترن پزشکی دیده‌اند. در صورتی که کار پرستار کجا و دانشجوی پزشکی عمومی کجا؟»
این نامه همچنین به روند استخدام موقت پرستار برای مبارزه با کُرونا و سپس اخراج آنها پرداخته و آن را «بدترین اتفاق این روزها» خوانده است: «بدترین اتفاق در این روزها افتاده و مطلقاً با اخلاق و مروت و جوانمردی ارتباط ندارد، بدعت خطرناک، رفتار با پرستاران داوطلب خدمت در ایام بحران کرونا در استان های شمالی اعم از گیلان و مازندران و تقریبا کل کشور است که بر خلاف درخواست مکتوب وزیر محترم از حضرتعالی برای بکارگیری پرستاران در ایام کرونا و علیرغم وعده اولویت استخدام و بکارگیری یکساله؛ درکمال ناباوری بعد از دو ماه و اندی فعالیت، بدون آنکه حقوق و مزایای قانونی ماهیانه آنها پرداخت شود، دانشگاهی چون علوم پزشکی گیلان قرارداد ۸۹ روزه ساعتی اجباری به پرستاران ارائه کرده و پرداخت هر گونه حقوق و مزایای قانونی آنها را منوط به امضا این قرارداد غیر قانونی و غیر انسانی از طرف پرستاران کرده است و در صورت عدم امضا، پرستارهیچ دریافتی نخواهد داشت.»
https://kayhan.london/1399/03/04/%d8%b4%da%a9%d8%a7%db%8c%d8%aa-%d9%be%d8%b1%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b2-%d8%af%d9%88%d9%84%d8%aa-%d9%86%d8%b2%d8%af-%d8%af%db%8c%d9%88%d8%a7%d9%86-%d8%b9%d8%af%d8%a7%d9%84%d8%aa
در انتهای این نامه نیز با تأکید به اینکه «کاسه صبر» پرستاران لبریز شده، هشت مطالبه «برحق» جامعه پرستاری از حسن روحانی مطرح شده است:
۱- اجرای بدون قید و شرط دو قانون مهم تعرفه‌گذاری و ارتقاء بهره‌وری (به ویژه بازنشستگی پیش از موعد و به‌روزرسانی آیین‌نامه‌های سختی کار بخش‌ها در تمام بخش‌های دولتی و غیر دولتی و بیمارستان‌های کشوری و لشکری)
۲- اصلاح نظام پرداخت، مطابق توافقات سازمان نظام پرستاری و وزارت بهداشت و نیز پرداخت معوقات مختص پرستاران که در مواردی تا ۱۷ ماه وجود دارد.
۳- استخدام سریع وعاجل حداقل ۱۰ هزار پرستار برای رفع کمبود ناشی از توسعه تخت‌های بیمارستانی و جایگزین بازنشستگان پرستاری
۴- تغییر وضعیت نیروهای شرکتی و تسری مزایای فصل دهم قانون خدمات کشوری یا معادل آن به پرستاران شرکتی
۵- پرداخت فوق‌العاده ویژه به پرستاران همانند نیروهای ستادی و مالی
۶- رسیدگی جدی و اساسی به پرستاران مبتلا به کُرونا و تامین جایگزین سریع برای بالغ بر ۷ هزار نفر از پرستاران مبتلا به کُرونا (همانند جایگزینی مرخصی زایمان) در بخش‌های مربوطه.
۷- برخورداری قانونی پرستاران از مرخصی استعلاجی در صورت ابتلا به کُرونا و پیگیری موضوع این بیماری در بین خانواده و بستگان درجه یک وی.
۸- رسیدگی عاجل و تصمیم فوری برای پرستاران بکارگیری شده در ایام کُرونا در دانشگاه‌های گیلان، مازندران و کل کشور، حداقل به صورت قراردادهای یکساله و قرار گرفتن آنها در اولویت استخدام و جلوگیری از بدعت خطرناک قراردادهای ۸۹ روزه که جدیداً باب شده است.
حکومت مافیا…