کارگران از جمله گروههایی هستند که خطر ابتلا به کُرونا به شدت آنها را تهدید میکند اما بر اساس گزارشها بسیاری از آنها مجبور هستند هزینه انجام تست کُرونا را بطور «آزاد» و خارج از پوشش بیمه پرداخت کنند.
کار در کارگاهها و کارخانههایی با محیط بسته و ازدحام جمعیت بالا، استفاده از سرویسهای رفت و آمد عمومی، اسکان در خوابگاههایی با تعداد نفرات بالا در هر اتاق و در اختیار نبودن لوازم پیشگیری و همچنین عدم ضدعفونی محل کار توسط کارفرما، از جمله مواردی هستند که خطر ابتلا به کُرونا را در محیطهای کارگاهی و کارخانهها افزایش داده است.
این در حالیست که کارگران به دلیل نیاز مالی و روبرو بودن با خطر اخراج در صورت اصرار به استفاده از مرخصی، مجبور هستند در محیط کار حاضر شده و خطر ابتلا به کُرونا را به جان بخرند.
در این میان اما کارگران حتی از امکان انجام تست رایگان و استفاده از بیمه درمانی نیز محروم هستند و بسیاری از آنها با وجود بروز علائم اولیه مجبورند به صورت «آزاد» هزینه تست کُرونا را را پرداخت کنند.
سعید نمکی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی چهارم تیرماه جاری گفت «در مواردی که ما تشخیص دهیم لازم است یک نفر تست کُرونا بدهد، هزینه رایگان خواهد بود، اما کسانی که خودشان علاقه دارند تست بدهند طبق تعرفه باید هزینه را بپردازند.»
سعید نمکی درباره هزینه تست کُرونا گفت: «افراد برای گرفتن تست باید وارد سیستم شبکه ما شوند که در این صورت ما برای تست از کسی پول نمیگیریم؛ درواقع آنهایی که ما تشخیص میدهیم به عنوان گروه هدف، باید تست شوند، اما اگر کسی خودش بخواهد تست شود در آزمایشگاههای خصوصی نرخ مصوب دارند که تست در آنجا انجام میشود.»
به نظر میرسد منظور وزیر بهداشت از «مواردی که ما تشخیص دهیم» همان موارد حادی است که فرد به بیمارستان مراجعه کرده یا توسط آمبولانس به بیمارستان منتقل میشود و درواقع در شرایط حاد علائم بسر میبرد!
این در حالیست که هزینه تست اولیه کُرونا بطور آزاد حداقل ۳۰۰ هزار تا۶۰۰ هزار تومان و هزینه سیتیاسکن ریه دستکم ۷۰۰ هزار تومان است و در صورتی که فردی بخواهد از عدم ابتلا به کُرونا مطمئن شود باید یک میلیون یا یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان هزینه کند.
این هزینه برای کارگرانی که حقوق آنها در صورت دریافت همه مزایای شغلی نهایتا به ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان میرسد، رقمی غیرقابل پرداخت است.
حمیدرضا تاجیک عضو کارگری شورای عالی کار در اینباره گفته است که «دستمزد دریافتی کارگران حداقلبگیر که بیش از ۷۰ درصد کارگران شاغل کشور را تشکیل میدهند، فقط ۴۰ درصد سبد معیشت حداقلی یا همان حداقل هزینههای زندگی را پوشش میدهد و اگر قرار باشد کُرونا نیز هزینه مضاعف بر دوش سبد خانوار تحمیل کند، دیگر نور اعلی نور میشود.»
یکی از کارگرانی که با بروز علائم کُرونا به بیمارستان مراجعه کرده به خبرگزاری ایلنا گفته که بیمارستان به او گفته چون با پای خودش مراجعه کرده «بیمار سرپایی» به شمار میرود و باید هزینههای آزمایشها را شخصا بپردازد و مشمول بیمه نمیشود: «چند روزی بود که مشکلات گوارشی، تب و سرفههای خشک داشتم؛ در روزهای اول خودم را قرنطینه کردم و بیمارستان نرفتم؛ آخر مجبور شدم بروم بیمارستان تست بدهم؛ وقتی به یک بیمارستان دولتی مراجعه کردم، گفتند چون با پای خودت آمدهای «بیمار سرپایی» حساب میشوی و هزینههای تست را باید آزاد بپردازی! هزینه تست کامل به همراه سیتی اسکن، ۷۰۰ هزار تومان میشد که نداشتم بپردازم؛ همان تست ابتدایی کُرونا را دادم که ۳۰۰ هزار تومان شد؛ جالب اینجاست که نتیجهی تست کُرونای من مثبت بود؛ یعنی بیمارستان فهمید که من واقعاً کُرونا دارم اما با این حال، باز هم پول مرا پس ندادند!»
این کارگر به نقل از مسئولان پذیرش بیمارستان گفته «تنها در صورتی که بستری شود یا با آمبولانس به بیمارستان مراجعه نماید، تست کرونا مشمول دفترچه بیمه میشود در غیر اینصورت، وقتی با پای خودش میآید یعنی «داوطلب تست کرونا» است و باید کل هزینه را آزاد حساب کند.»
او این شرایط را «ناعادلانه» خوانده و گفته که «ما کارگران هر ماه ۳۰ درصد از حق بیمه خود را به حساب تامین اجتماعی واریز میکنیم. اگر قرار است در بحرانیترین و سختترین بیماریای که تا کنون گریبانگیر مردم شده، دفترچههای بیمه کارگری به درد ما کارگران نخورد، چه زمانی قرار است از این چند ورق کاغذ استفاده کنیم؛ چرا موجب شدهاند دفترچههای تامین اجتماعی به ورقپارههای بیارزش تبدیل شود؟! من کارگر کُرونا دارم اما پول تست را باید آزاد از جیب بپردازم!»