فیروزه رمضان زاده- عبارات «متعه»، «نکاح منقطع»، «ازدواج موقت» که همگی به «صیغه» معروف هستند، درواقع نوعی ازدواج در فقه شیعه است که مرد در قالب آن می‌تواند برای دوره زمانی معین و محدود با مهریه‌ای معلوم به صورت همزمان چند همسر داشته باشد با این تفاوت که زنی که به عقد موقت در می‌آید نه حق ارث دارد و نه حق نفقه و فقط می‌تواند در مقابل خدمات جنسی که به مرد ارائه می‌دهد درخواست مقدار مشخصی پول کند.
از زاویه‌ی زنان، صیغه برای «محرم» شدن روابط زن و مرد است که هدف از آن چیزی جز تمتع جنسی نیست. تمتعی که مرد مانند روسپیگری، در ازای برخورداری از آن به زن مبلغی می‌پردازد. از همین رو «صیغه» در جامعه ایران همواره به عنوان «کلاه شرعی» برای فحشا شناخته می‌شده است. اگرچه پیش از انقلاب صیغه نه تنها بسیار محدود و از دید جامعه نکوهیده بود، ولی مواردی نیز وجود داشتند که زمانی طولانی ادامه یافته و مرد در برابر زن صیغه‌ای و فرزندان احتمالی چه بسا احساس مسئولیت اقتصادی کرده و آنها را تأمین می‌نموده است. با جمهوری اسلامی اما «ازدواج موقت» و «صیغه» دقیقا و بدون کم و کسر به کلاه شرعی برای فحشا و تن‌فروشی تبدیل شد.
اصلی‌ترین توجیه «متعه» یا «صیغه» چند آیه از سوره «نساء» است؛ طبق آیه ۲۴ سوره نساء مردان مسلمان موظف به پرداخت وجه و یا مبلغی به زنان و زنان نیز در ازای دریافت مبلغی که تعیین شده است ملزم به ارائه سکس و همخوابگی شده‌اند: «مهر و کابین آن زنان را که از آنان بهره‌مند شده‌اید به عنوان واجب بپردازید.» «متعه» از نظر لغوی نیز یعنی آنچه مورد تمتع یا برخورداری و لذت‌جویی قرار می‌گیرد.
اگرچه روحانیت شیعه مدعی است که «صیغه» از احکام صدر اسلام است اما مسلمانان سنی، ازدواج موقت را سنت پیامبر نمی‌دانند و با آن مخالف هستند.
در قوانین جمهوری اسلامی ایران ازدواج موقت مجاز اعلام شده است. صیغه دو رکن اصلی دارد: مبلغ و مدت معین.
مطابق مواد ۱۰۹۵ تا ۱۰۹۸ قانون مدنی، زن پس از خواندن خطبه صیغه، مالک مهریه می‌شود؛ مرد در صیغه می‌تواند از یک دقیقه تا ۹۹ سال زن را صیغه کند.
در ازدواج موقت، زنی که صیغه می‌شود مجبور است تا پایان صیغه با مرد همراه باشد. زن همزمان با بیش از یک مرد نمی‌تواند ازدواج کند (عقد دائم و موقت) ولی مرد می‌تواند همزمان هم چند زن به عقد دائم و هم زنان بی‌شماری را به صیغه خود درآورد؛ در این لذت‌جویی موقت، طلاق وجود ندارد و مرد هروقت بخواهد می‌تواند باقی‌مانده زمان صیغه را به زن ببخشد و رابطه را تمام کند؛ چه چند دقیقه یا یک ساعت پس از صیغه یا ۳۰ سال بعد. اما زن چنین حقی را ندارد و مکلف است تا پایان زمان صیغه با آن مرد بماند.
در سال‌های پیش از انقلاب صیغه فقط بین اقشار مذهبی و سنتی جامعه رواج داشت. در سال‌های گذشته برخی چهره‌های سیاسی و مذهبی جمهوری اسلامی از جمله اکبر هاشمی رفسنجانی، محسن قرائتی و علی مطهری از تبلیغ‌کنندگان «صیغه» بوده‌اند. آنها فکر می‌کردند با «صیغه» می‌توانند روابط جوانان را به شکل شرعی و اسلامی تنظیم کنند!
اکبر هاشمی‌رفسنجانی رئیس جمهور وقت جمهوری اسلامی در خطبه‌های نماز جمعه دی‌ماه ۱۳۶۴، ازدواج موقت را یکی از راهکارهای گسترش «عفت» در جامعه معرفی کرد.
علی مطهری نایب رئیس سابق مجلس شورای اسلامی نیز آبان ۸۹ در یک برنامه تلویزیونی تاکید کرد: «نباید دانش‌آموزانی را که ازدواج [دائم، موقت] می‌کنند، از مدارس اخراج کرد بلکه باید آنان را تشویق به این کار کرد.»
محسن قرائتی رئیس ستاد اقامه نماز هم در مهرماه ۱۳۹۱ مطرح کرده بود که برای کنترل فحشا، دانشجویان پسر زنان جوان بیوه را صیغه کنند!
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۹۳ با انتشار یک گزارش تحلیلی با عنوان «ازدواج موقت و تاثیر آن بر تعدیل روابط نامشروع جنسی» ضمن هشدار نسبت به گسترش همجنسگرایی در میان دانش‌آموزان، این گرایش را ناشی از نبود امکان ازدواج دائم دانست و تشکیل «کانون‌های ازدواج موقت» در جامعه را راه حل مناسبی برای آنچه از نظر حکومت اسلامی نادرست به شمار می‌رود معرفی کرد.
با وجود این، بسیاری از جامعه‌شناسان معتقدند که «صیغه» مانند تن‌فروشی، ارائه کننده خدمات جنسی با قیمت و زمان مشخص نه تنها رابطه زن و مرد را در شرایط برابر و محترم قرار نمی‌دهد بلکه یک راه قانونی برای پاسخگویی به تنوع‌طلبی جنسی و لذت‌جویی‌های مردان است.
کیهان لندن در یک گزارش میدانی در گفتگو با تعدادی از شهروندان ساکن ایران به بررسی ازدواج موقت از دید آنها پرداخته است.
سکس‌توریسم
ابراهیم فیاضی استاد دانشگاه تهران و جامعه‌شناس اصولگرا در آبان ۹۸ ضمن انتقاد از رواج صیغه در شهر قم با بیان اینکه «فاحشه‌های قم حاصل صیغه‌های خیلی از آقایان است» گفته بود: «همین آقایان با صیغه‌هایی که در قم کردند این شهر را پر از فاحشه کردند. دخترانی که صیغه آقایان شده‌اند فکر می‌کنند که چرا پول درنیاورند. امروز می‌بینیم که ردیف چهار تا چهارتا کنار خیابان‌های قم می‌ایستند، آنهم با حجاب کامل!»
یکی از شهروندان قمی که در کاشان تحصیل می‌کند می‌گوید: «کافیست نیم ساعتی در اطراف حرم چرخ بزنید، زنان صیغه‌ای را می‌بینید که منتظرند یکی آنها را ببرد.»
کامیل احمدی پژوهشگر و مردم‌شناس در گفتگویی با اشاره به سکس‌توریسم در شهرهای زیارتی و سیاحتی ایران گفته بود: «صیغه‌هایی هستند که طیفی از روسپیان به عنوان حفاظ قانونی از آن استفاده می‌کنند. دین ترتیبی داده که صیغه حتی شکل تجاری یافته و به ویژه در شهرهای زیارتی و سیاحتی به صنعتی پولساز تبدیل شده است.»
دو سال پیش روزنامه‌های شرق و شهروند از قول محمد قانعی رئیس اتحادیه هتلداران مشهد از وجود ۶هزار خانه مسافر غیرمجاز در این شهر برای ارائه خدمات جنسی زنان ایرانی به مسافران عراقی خبر داده بودند.
قانعی گفته بود: «در شهرهایی مثل مشهد و قم که زائرپذیر هستند، مراوده و مراجعه افراد غیرایرانی به‌خصوص عراق خیلی بیشتر مشهود است و حالا با مطرح شدن موضوع ازدواج موقت باید بیشتر مراقب باشیم.» این مقام مسئول بعدها در پی واکنش تند دادستان تهران و دیگر مقامات سخنان خود را تکذیب کرد.
بسیاری از افراد ممکن است به صیغه اعتقادی نداشته باشند اما برای در امان ماندن از مجازات روابط جنسی غیرشرعی، از روی اجبار به سراغ عقد موقت می‌روند.
یک مددکار صیغه را مصداق کامل تبعیض جنسیتی علیه زنان می‌داند و می‌گوید: «پیش از انقلاب در شهرنو مددکاران با تمرکز بر زنان تن‌فروش، بیماری‌های مقاربتی را کنترل می‌کردند ولی الان هیچ نهادی تن‌فروشان و صیغه‌ای‌ها را تحت پوشش قرار نمی‌دهد.
با اینکه «عقد موقت» بر اساس قوانین اسلامی مجاز شمرده می‌شود اما عموم مردم حتی اکثریت زنان باورمند شیعه در ایران نیز روی خوشی به آن نشان نمی‌دهند.
یک بازنشسته بانک اهل تهران در این زمینه می‌گوید: «چند وقت پیش به دفترخانه نزدیک خانه‌ام رفتم یک وکیل آنجا بود. به سردفتردار گفت همسرم حامله است می‌خواهم ۹ ماه یک خانم را صیغه کنم تا به گناه آلوده نشوم! می‌بینید؟! ایشان با داشتن همسرِ دائم نمی‌تواند خودش را نگه دارد، به خود این حق را می‌دهد که زنی را صیغه کند!»
محرومیت زنان صیغه‌ای از ارث موضوعی‌ست که پرستار یکی از بیمارستان‌های دولتی در تهران به آن اشاره می‌کند: «چند سال پیش بعد از بهم خوردن نامزدیم با یک جوان آشنا شدم. او به خاطر مخالفت خانواده‌اش مرا به عقد موقت خود درآورد. با هزار امید و آرزو زندگی‌مان را شروع کردیم و خودم واقعا حس همسر بودن داشتم اما به محض حامله شدن مرا با پرداخت پولی ناچیز ول کرد. با یک عالم گرفتاری برای بچه‌ام شناسنامه گرفتم. الان سه سال است به تنهایی خودم را اداره می‌کنم؛ گاهی به خاطر تنهایی وسوسه می‌شوم با یک نفر ارتباط بگیرم ولی آنقدر مردم دروغ می‌گویند که نمی‌شود به کسی اعتماد کرد.»
وبسایت‌های همسریابی یا دلالان فحشا
در سال ۱۳۹۴ اولین وبسایت همسریابی با عنوان «همسان‌گزینی» با شکل و شمایل اسلامی در جمهوری اسلامی افتتاح شد اما بجز ماه‌های نخست نتیجه‌ای از عملکرد این وبسایت منتشر نشد.
از آن زمان تا کنون به گفته مسئولان ۳۰۰ وبسایت همسریابی با عناوین متفاوت در ایران شکل گرفته‌اند که اغلب برای ازدواج‌های موقت و صیغه‌ی چند ساعته فعالیت می‌کنند. فعالیت این وبسایت‌ها در حالی به کانال‌های تلگرام و اینستاگرام هم کشیده شده که همچنان بدون نظارت و با فیلترشکن در دسترس هستند.
آمارهای اعلام شده تنها نوک کوه یخی در آب را نشان می‌دهد. به گفته یک دانشیار جامعه‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، این وبسایت‌ها که برخی روزانه حدود ۱۲میلیون تومان درآمد دارند مانند یک بازی افراد را مرحله به مرحله جلو می‌برند و برای هر مرحله هزینه دریافت می‌کنند.
یک کارمند بانک ساکن غرب تهران نیز به فعالیت این وبسایت‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: «یکی از مشتری‌هایم که در یکی از این وبسایت‌ها ثبت نام کرده بود با پرداخت مبلغی می‌خواست یکی را صیغه کند. آخوند مسئول این وبسایت، عکس یک نفر را برایش فرستاد که او خوشش نیامد و درخواست کرد پول را پس بفرستد؛ آن آخوند گفت باید برای مورد جدید دوباره هزینه کند و مبلغ قبلی هم قابل برگشت نیست.»
یک دانشجوی جامعه‌شناسی آشنا به برخی از وبسایت‌های همسریابی توضیح می‌دهد: «اغلب مشتریان این وبسایت‌ها خواهان ازدواج ساعتی [فحشا؛ تن‌خریدن] هستند. در این ازدواج صیغه به صورت شفاهی توسط یک مرد یا یک زن خوانده می‌شود و در جایی هم ثبت نمی‌شود. متقاضیان از چند روز قبل، مدارک خود را ارسال و مبلغ معینی برای ادمین وبسایت واریز می‌کنند. بعد مشتری مهریه را در محلی مشخص قبل از خواندن صیغه به زن می‌پردازد. یکی از انواع خدمات‌رسانی این وبسایت‌ها درخواست موارد ساعتی برای معاشقه بدون رابطه جنسی است که مشخص نیست این معاشقه چطور از طرف زن و مرد کنترل می‌شود.»
به گفته وی، متقاضیان صیغه‌های ساعتی بجز پرداخت حدود ۲۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان کمیسیون به صاحبان این وبسایت‌ها یا دفاتر ازدواج و طلاق، در ازای هر ساعت صیغه از ۳۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان نیز به زنان خودفروش پرداخت می‌کنند.
این دانشجو معتقد است: «صیغه بدنام است. الان خیلی‌ها ازدواج سفید بر اساس عشق، اعتماد، وفاداری و صداقت متقابل را بر ازدواج موقت ترجیح می‌دهند؛ اما صیغه تنوع‌طلبی مردانی را ارضا می‌کند که می‌توانند بی‌نهایت چند زن را همزمان صیغه کنند. ولی آیا زنی که مثلا شوهرش ناتوانی جنسی دارد هم مجاز است مردی را صیغه کند؟!»
در یک سامانه شیطانی، بی تعارف، چه انتظار دیگری می توان داشت؟ آنها هنوز باور به دین من در آوردی واتیکان دارند، خودتان را گول می زنید. خدای راستین در آنجا نیست. چه اخلاقی در این صیغه و هر چه میخواهید بخوانیدش شما ها که باور دارید می بیند غیر ازخود فریبی؟ شما شیطان پرستی را رواج می دهید! تجسم کنید بیشتر ایرانیان با این سیستم شیطانی همکاری نمی کردند و ارزشهای انسانی خود را حفظ می کردند و با این آیینهای شیطانی پیروی نمی کردند، آیا کار به اینجا می کشید؟ لازم نبود در خیابان برویم همین در چهار دیواری منزل با راست و درست بودن و اندیشه های پاک ، احترام به خود و دیگران و داشتن مرز درست با خود و دیگران و با جسم خود. آیا هرگز این پرسش را از خودتان کرده اید؟ این جماعت آخوند تنها آینه ما ایرانیان شدند تا سایه و دیوهای خوفناک خود را در آن ببینیم. آری کرم از خود درخت است.
واقعا سکوت بهتره. تاسف‌باره
خیلی ببخشید اینو میگم ولی واقعا مهریه هم در زمان عقد همین معنا رو میده ولی در دراز مدت… ملک و املاک همسر رو بالا کشیدن هم همین معنا رو میده… چرا فکر میکنید یکی مثبته یکی منفیه… کلا منفیه که انسان در برابر جسم و لحظات عمرش پول و ملک و دارایی از طرف مقابل بخواد… و کلا کسی دنبال پول باشه حتی در عقد نوعی تحقیره و معنای خوبی نداره ولی اینقدر رایجه که همه فکر میکنیم ارزشه… کلا یه مباحث و برنامه های تازه باید پی ریزی بشه برای ازدواج… مثلا جبران خسارت بذارن برای کسی که یه عمر زیسته و بعد مثلا پیر شده طرف بی هیچ دلیلی رهاش کرده… نه که یکی بگه مثلا تا ۵۰۰ سکه بنامم نزنی همسرت نمیشم… این معنای خوبی برای شخصی که هویت انسانی داره و به شرف انسانی اعتقاد داره نمیده… ولی رایج شده و شیرین نشسته… مطرح میکنید خوبه ولی ازین دیدگاه هم حرف بزنید چون بیشتر ازدواجها شده معامله و خرید و فروش
واقعا نمیدونم چی بگم.مملکت نیس ک .از خداخجالت بکشید.انسانیت داشته باشید
وضعیت زنان و نوع نگاه به زنان همچون نوع حکومت از مهمترین شاخصه هایی هستند که بر اساس آنها می شود وضعیت کلی یک ملت را مورد سنجش قرار داد. همه ویژگیهای رفتاری و روانی و اجتماعی و اخلاقی یک ملت بصورت ارگانیک در یک بسته فرهنگی منسجم به یکدیگر مرتبط هستند.
این نوع رابطه جنسی ( به اصطلاح ازدواج موقت) بسیار ارتجاعی و غیر انسانی که چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب ففط در ایران وجود داشته و دارد ، بیانگر انحطاط فرهنگی و اخلاقی شیعیان اثنی عشری است.
البته عده ایی متوهم برون مرزی دوست دارند همه این معضلات تاریخی و فرهنگی و اخلاقی را به حکومت ربط دهند اما باید بدانند نوع حکومت مستقر صرفا یک معلول و حداکثر نوک کوه یخ است.
تشیع اثنی عشری، شیعیان اثنی عشری، دین فروشان ( سنتی و مدرن) و همچنین اینتلیجنسیا و الیت خبیث و شارلاتان ار مهمترین عوامل سقوط اخلاقی این ملت حداقل در چند صد سال گذشته هستند.
بیخود نیست که مکانهای مقدس شیعه، در عین حال بزرگترین و ثروتمندترین روسپی خانه های جهان می باشند. از سوی دیگر پادشاهان صفوی و بنیانکزاران تشیع در ایران که اکثریت پسر باز و لواط کار بودند خود حدیثی مفصل هستند از مجمل این مذهب غیر اخلاقی است.
۹۰%دختران ایرانی دوست پسر دارند
ایران بزرگترین فاحشه خانه دنیا در داخل و خارج است
زن شوهر دار را به زور صیغه ساعتی می کنند دختران ۹ تا ۲۰ ساله رازود شوهر می دهند از هر ده زن شش تای آنها بد کاره ا