در ادامه حمایت گروه‌ها و تشکل‌های صنفی از اعتصاب یکماهه کارگران مجتمع کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه، شورای بازنشستگان ایران با صدور بیانیه‌ای ضمن اعلام حمایت از این اعتصاب، نوشته که «دفاع و حمایت ما بازنشستگان از اعتراض و اعتصاب کارگران هفت‌تپه، دفاع از منفعت‌ها و خواست‌های همه نیروی مزدی کار و منافع خود است!»
کارگران مجتمع کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه حدود یکماه است در اعتراض به عدم برآورده شدن مطالبات شغلی در اعتصاب بسر می‌برند. این اعتصاب در حالی ادامه دارد که کارگران هفت‌تپه در اعتراضات سال ۱۳۹۷ با یورش نیروهای لباس شخصی و مأموران انتظامی روبرو شده و ده‌ها کارگر بازداشت شدند.
اسماعیل بخشی و محمد خنیفه و علی نجاتی از جمله کارگران این مجتمع صنعتی و تولیدی هستند که با پرونده قضایی محاکمه شدند.
با اینهمه همبستگی این کارگران برای از سر گرفتن اعتصاب، حمایت‌هایی را از سوی افراد و گروه‌های صنفی در پی داشته است. نه تنها گروه‌ها و تشکل‌های کارگری از اعتصاب کارگران هفت‌تپه حمایت کرده‌اند، بلکه دانشجویان، آموزگاران و بازنشستگان نیز همراهی خود را با کارگران هفت‌تپه نشان داده‌اند.
شورای بازنشستگان ایران نیز با صدور بیانیه‌ای از اعتصاب کارگران هفت تپه حمایت و تأکید کرده که پیروزی و یا شکست این اعتصاب به همه گروه‌های صنفی مربوط است.
در این بیانیه آمده که «همه بهشت برینی که در قیامت و در آسمانها به مردم وعده‌اش را می‌دادند، خود بر روی زمین، در فرایندهای اقتصادی سود سرمایه، در زمین‌های حاصلخیز هفت تپه، در فولاد، در هپکو و آذرآب، در معادن و بخش‌های خدمات و بهداشت و آموزش و صندوق‌های بازنشستگی به تملک غنائم گرفته‌اند و جهنم را یکسان و با یک قانون استثمار و بربریت به کارگران، معلمان، پرستاران، کولبران، بازنشستگان و همه مردم فروخته‌اند.»
متن کامل این بیانیه را در ادامه می‌خوانید:
خواست‌ها، اعتراضات و اعتصابات، پیروزی یا شکست مبارزات کارگران هفت تپه به همه شاغلین، بیکاران و بازنشستگان مربوط است و باید به دفاع از آن برخیزیم!
همه آن سیاست‌ها، قوانین و اقداماتی که هزاران کارگر هفت تپه و خانوارهایشان را به فقر، حقارت، تنگدستی، عصیان و اعتراض سوق داده، از همان وضعیت‌هایی است که علیه کار و معاش میلیون‌ها مزدبگیر و خانوارهایشان حاکم است. پیروزی کارگران هفت تپه، منافع و موقعیت ۹۹ درصدی‌های جامعه را ارتقاء می‌دهد.
نازلترین مزدهای تعیین شده و گروکشی چندین ماهه همین مزدهای حقارتآمیز که دیگر به یک بدعت و قانون نانوشته رسمیت یافته، یکی از خواست‌های دائما پا بر جای همه نیروی کارمزدی است که هر روز باید برایش بجنگند، باتوم بخورند یا با پرونده‌سازی‌های امنیتی، کلیشه‌ای و تکراری، روانه زندان‌شان کنند.
خصوصی‌سازی‌های رانتی و مافیایی تنها اسم رمز تقسیم ثروت و منابع عمومی و غارت دسترنج طبقه مزدبگیر جامعه، در دایره لایه‌های قدرت شده است.
همه بهشت و برینی که در قیامت و در آسمانها به مردم وعده‌اش را می‌دادند، خود بر روی زمین، در فرایندهای اقتصادی سود سرمایه، در زمین‌های حاصلخیز هفت تپه، در فولاد، در هپکو و آذرآب، در معادن و بخش‌های خدمات و بهداشت و آموزش و صندوق‌های بازنشستگی به تملک غنائم گرفته‌اند و جهنم را یکسان و با یک قانون استثمار و بربریت به کارگران، معلمان، پرستاران، کولبران، بازنشستگان و همه مردم فروخته‌اند.
با یک هدف، اعتراض کارگر و معلم و پرستار را به باتوم تمکین می‌کوبند و در یک دادگاه و با یک قضاوت و برای منفعت یک اقلیت، بخشی و میثم و سپیده و حبیبی و نسرین جوادی و آتنا و دیگران را به اتهام به مخاطره انداختن منفعت سرمایه و سودهایشان به بند می‌کشند تا مزدبگیران را خاموش و دستمزد را ارزان نگه دارند!
فرمان اخراج حبیبی و خنیفر و معترضان هپکو و شرکت واحد از یکجا صادر شده و نان خانوارهایشان را همان کسانی از سفره‌هاشان برداشته‌اند که صندوق بازنشستگان را به تاراج برده‌اند.
حق بهداشت و درمان را با یک رویکرد یعنی سود و منفعت بازار از مردم سلب کرده‌اند همانطور که هزینه تحصیل و آموزش را بر دوش خودمان گذاشته‌اند.
فلاکت بر زندگی ما بازنشستگان آواری شده، داستان امروز و فردای زندگی کارگر هفت تپه فولاد، معلم و پرستاری است که اینک با زندگی ما روایت می‌شود! و برای اینکه جلوی مقاومت و تعرض طبقه مزدبگیر را به منافع سرمایه بگیرند باید از سیاست کارگر ارزان و خاموش بیش از هر زمان دیگر پاسداری کنند و در نتیجه کارگر هفت تپه و فولاد و هپکو را که در شرایط کنونی پرچمدار منافع طبقاتی مزدبگیران جامعه هستند با هر ترفند و هر ابزاری مهار کرده و با سرکوب به عقب برانند.
میزان و شرایط معاش و زیست کارگران، آیینه تمام نمای منزلت و حرمت و ترجمه آزادی مردمان، برای ما بازنشستگان است
برای حکومت سرمایه و همه متولیان نظم موجود، کارگر هفت تپه، فولاد، کارگران معترض شهرداری‌ها، معلمان، پرستاران و همه اردوی مزدی کار برایشان یک صف واحد است، هر بخشی از آن سر بلند کند، از آنجا که منافع عمومی این طبقه را نمایندگی می‌کند، باید سرکوب شود. بدین جهت مقاومت و مبارزه کارگران هفت تپه با منافع سراسری طبقه مزدبگیر مستقیما گره می‌خورد.
دفاع و حمایت ما بازنشستگان از اعتراض و اعتصاب کارگران هفت تپه، دفاع از منفعت‌ها و خواست‌های همه نیروی مزدی کار و منافع خود است!
شورای بازنشستگان ایران
تیرماه ۹۹
