بهروز بوچانی نویسنده و روزنامهنگار کُرد ایرانی که به مدت شش سال در جزیرهی «مانوس» محبوس بود، سرانجام پناهندگی کشور نیوزیلند را دریافت کرد. وی از نوامبر ۲۰۱۹ و برای شرکت در یک جشنواره ادبی، وارد این کشور شد.
![](https://kayhan.london/wp-content/uploads/2020/07/بوچانی.jpg)
دولت نیوزیلند روز گذشته، پنجشنبه ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۰، بطور رسمی اعلام کرد که با تقاضای پناهندگی بهروز بوچانی موافقت کرده است. بوچانی دقیقاً هفت سال پس از ورودش به استرالیا در سال ۲۰۱۳ پناهندگی نیوزیلند را دریافت کرده است.
این نویسنده و روزنامهنگار ایرانی در ژوئیه سال ۲۰۱۳ ایران را ترک کرد و قصد پناهندگی در کشور استرالیا را داشت اما به اردوگاه پناهجویان جزیره «مانوس» منتقل شد و شش سال در این جزیره محبوس ماند.
بهروز بوچانی در گفتگویی با روزنامه گاردین ضمن ابراز خرسندی از پذیرش خود در نیوزیلند گفته که «خوشحالم از اینکه سرانجام در خصوص آیندهام تا حدودی اطمینان دارم. سرانجام احساس راحتی و امنیت میکنم.»
وی گفته است: «اما در عین حال نمیتوانم این موضوع را بطور کامل جشن بگیرم زیرا بسیاری از کسانی که با من زندانی بودند همچنان برای آزادی در حال تلاش هستند و همچنان در پاپوا گینه نو، نائورو و یا بازداشتگاههای داخل استرالیا بسر میبرند و حتی اگر آزاد شوند سیاستهای استرالیا همچنان برقرار است.»
بوچانی تأکید کرد که همچنان به دفاع از پناهجویان محبوس در جزیره «مانوس» ادامه خواهد داد. وی گفته است: «من مسئولیت این افراد و آن شش سال از زندگیام را بر عهده دارم. به همین دلیل باید همچنان کار کنم. نمیتوانم آنها را فراموش کنم یا آن زمان را نادیده بگیرم، این غیراخلاقی خواهد بود.»
بوچانی نویسنده ۳۷ سالهی ایرانی، به مدت شش سال در اردوگاه پناهجویان در جزیرهی «مانوس» گینه نو، محبوس و صدای صدها پناهجویی بود که نه تنها تقاضای پناهندگیشان توسط استرالیا پذیرفته نشد بلکه در این جزیره محبوس شدند.
وی یکی از شناختهشدهترین پناهجویان دنیاست که پس از هفت سال در نهایت میتواند آزادانه در کشور نیوزیلند زندگی کند. بوچانی جایزه ادبی ویکتورین پرمیر و ویکتورین استرالیا در سال ۲۰۱۸ را برای نگارش رمان «دوستی بجز کوهها نداشتم» دریافت کرد که شرحی از شرایط اردوگاه پناهجویی در جزیره «مانوس» است.
این نویسنده در نوامبر سال ۲۰۱۹ برای شرکت در جشنواره ادبی ورد کریستچرچ، ویزای کشور نیوزیلند را دریافت کرد و از جزیره «مانوس» خارج شد. بوچانی در حالی که هنوز در پاپوآ گینه نو بود، سپتامبر سال گذشته به عنوان استادیار در دانشگاه نیو ساوت ولز منصوب شد.
سخنگوی امور مهاجرت نیوزیلند امروز به اسبیاس گفت که بهروز بوچانی طبق کنوانسیون ۱۹۵۱ در رابطه با وضعیت پناهندگان و پروتکل ۱۹۶۷ آن، به عنوان یک پناهنده به رسمیت شناخته شده است. وی به دلیل قانون حفظ حریم شخصی افراد از ارائه اطلاعات دیگر خودداری کرد.
گراهام تام مسئول امور پناهندگان سازمان عفو بینالملل، دریافت پناهندگی بوچانی از نیوزیلند را «هیجانانگیز» خواند و گفت «اما نباید فراموش کنیم که هنوز صدها نفر دیگر همچنان محبوس هستند و باید آنها نیز به شرایط امن برسند. وقت آن است که دولت استرالیا کار درست را انجام دهد و به این سیاست ظالمانه پایان بخشد.»
خبر خوشحال کننده یی بود امیدوارم روزهای خوب و بهتری داشته باشه
به امید روزی که در این کره خاکی هیچ پناهنده ای نباشد و دیگر هیچکس این واژه را بکار نبندد و هر کسی آزاد باشد هر جا که میخواهد زندگی کند و در امینت جانی و روانی باشد. باشد که همه سرزمین ها و مردمانش در آزادی و رفاه باشند. به امید آن روز. ایدون باد.