مشاری الذایدی (شرق الاوسط) – بطور مستقیم و روشن، امارات متحده عربی روز جمعه، ۱۴ اوت ۲۰۲۰، پس از اعلام توافق «تاریخی» امارات- اسرائیل ، به یک «موفقیت بزرگ» سیاسی، روانی و امنیتی در خاورمیانه دست یافت و از سدّ توهّم عبور کرد.
توافقنامهای که در محتوای آن امارات از حق عادلانه فلسطینیها در تأسیس دولت خود و محافظت از اماکن مقدس اسلامی برای همه مسلمانان غافل نبود و فرصتی «واقعبینانه» به دور از توهمات دکانهای اسلامگرایان سیاسی مانند «اخوان المسلمین» و «رژیم ایران»، «قومگرایان» و چپگرایان، فراهم کرده و برای یافتن یک راه حل واقعی برای تشکیل دو دولت فلسطین و اسرائیل گام برداشته است.
امارات نه با شعار بلکه درر عمل ضمن متوقف کردن روند انضمام سرزمینهای فلسطین در کرانه باختری به نفع شهرکنشینها که در آستانه عملی شدن از سوی اسرائیل بود، امتیازی عینی به سود فلسطینیها در مقابل روابط خود با اسرائیل به دست آورد که در بیانیه سهجانبه مشترک بین امارات، آمریکا و اسرائیل به این موضوع به صراحت اشاره شده است.
اکنون صاحبان شعارهای توخالی مانند رژیمهای ترکیه، قطر، ایران و همه سوداگران گفتمان اسلام سیاسی از اخوان المسلمین و شاخههای آن مانند القاعده و داعش گرفته تا حوثیها و حزبالله لبنان و غیره، آسیاب کلامی و تبلیغاتی خود را علیه امارات به کار انداختهاند چرا که این کشورها و گروهها که هرکدام به نوعی از مشکلات داخلی و یا انزوای منطقهای رنج میبرند، حتی پیش از این توافق نیز هیچگاه تبلغات آنها علیه امارات متوقف نشده بود. امارات این کشور جوان و قدرتمند عرب به دلیل موفقیتهای روزافزونش هرگز از حملات تبلیغاتی آنان در امان نبوده است.
پیش از این، رئیس جمهوری فقید و «تاریخی» مصر انور سادات هنگامی که کشورش را از سرنوشت وحشتناک جنگ و از بین رفتن سرزمین مصر نجات داد ، مورد حمله غوغاگران قرار گرفت اما نتایج صلح کمپ دیوید که باعث پس گرفتن همه سرزمین سینا شد بعدها برای همه مشخص کرد که انور سادات واقعاً قهرمان جنگ و صلح بود و مصر همچنان از نعمتهای ارمغان صلح که انور سادات فقید با اسرائیل تحقق بخشید بهره میگیرد.
ملک حسین بن طلال پادشاه بزرگ اردن نیز هنگامی که تسلیم بازار مکارهی غوغاگران نشد، مورد هجوم و تبلیغات همین جماعت قرار گرفت اما او نیز در توافق صلح معروف به «وادی عربه» توانست سرزمین کشورش را با صلح از اسرائیل پس بگیرد.
انور سادات صحرای سینا را در جنگ نتوانست از اسرائیل بگیرد اما با صلح آن را پس گرفت و ملک حسین نتوانست رود اردن و برخی از سرزمینهای کشورش را با جنگ پس بگیرد اما این رهبر فقید با صلح شجاعانه هدف خود را تحقق بخشید.
به همین دلیل است که رئیس جمهوری واقعبین و مسئول مصر، عبدالفتاح السیسی ابتکار عمل امارات- اسرائیل را تمجید و رویکرد دو کشور به سوی صلح را که با نظارت مستقیم ایالات متحده و شخص دونالد ترامپ صورت گرفت، گامی مثبت و مهم برای صلح منطقه دانسته است.
آنچه مضحک به نظر میرسد هجوم تبلیغاتی اخوان المسلمین، رژیم اسلامگرای ترکیه و همچنین قطر علیه امارات است. چرا ترکیه و قطر خود روابط تجاری، نظامی و گردشگری به صورت علنی با اسرائیل دارند و رابطه قطر که صاحب بلندگوی تبلیغاتی «الجزیره» است با تل آویو مانند شیر و عسل است؟!
توافقنامه امارات- اسرائیل نه تنها به زیان اعراب و فلسطین نیست بلکه به سود آنهاست. اسرائیل یکی از کشورهای مهم منطقه خاورمیانه است و چه بخواهیم و چه نخواهیم، چه این کشور را دوست داشته باشیم یا دوست نداشته باشیم، زیانهایی که کشورهای عربی و مسلماننشین از رژیمهای اسلامگرای ایران و ترکیه میبینند از زیان اسرائیل به مراتب بیشتر است! برای درک بیشتر خطرهای حکومتهای ترکیه و ایران کافیست عملکرد ترکیه را در لیبی و ایران را در عراق، لبنان، سوریه و یمن مرور کنیم. ما تأثیرات منفی عملکرد آنکارا و تهران را در کشورهای عربی احساس میکنیم.
طبق بیانیه مشترک امارات، آمریکا و اسرائیل، این دستاورد دیپلماتیک تاریخی نه در خیال و توهم بلکه در عمل باعث تقویت صلح در خاورمیانه و حفظ راه حل دو کشور در سرزمین فلسطین و اسرائیل خواهد شد.
به هر حال مذاکره و دیالوگ و توافق بین اسرائیل و کشورهای عربی چیز جدیدی نیست از «کمپ دیوید»، «مادرید»، «اسلو» و رودخانه «آناپولیس» آغاز شده و به «پیمان ابراهیم» رسیده و در آینده نیز متوقف نخواهد شد.
در پایان، حکومتهایی چون ترکیه و قطر و ایران که به امارات متحده در برقراری روابط عادی با اسرائیل حمله میکنند، میخواهند بطور انحصاری قضیهی فلسطین را به بازیهای سیاسی خود پیوند بزنند و هرگونه تفاهم یا مذاکره در آینده با اسرائیل را فقط به زعامت خود پیش ببرند تا از سرنوشت مردم فلسطین به سود خود سوء استفاده کنند.
*منبع: شرق الاوسط
*نویسنده: مشاری الذایدی
*ترجمه و تنظیم از کیهان لندن