۶۲درصد اقلیت‌های جنسی و جنسیتی از سوی خانواده درجه یک خود مورد یک یا چند نوع خشونت قرار می‌گیرند. نزدیک به ۳۰ درصد آنان خشونت جنسی و بیش از ۷۷درصد آنان خشونت جسمی را تجربه کرده‌اند. همچنین بیش از ۳۸ درصد آنان برای ازدواج اجباری تحت فشار قرار داشته‌اند.
نتایج نظرسنجی شش رنگ از ۲۳۰ نفر از اعضای جامعه ال‌جی‌بی‌تی که در گزارش «زخم‌های پنهان؛ تحقیقی درباره خشونت علیه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در ایران» منتشر شده است، تصویری هولناک از آزار جنسی و تجاوز که اعضای این جامعه تجربه می کنند به دست می‌دهد. بیش از ۱۵ درصد آنها در مدرسه یا دانشگاه مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند، بیش از ۳۰ درصد از آنها قربانی خشونت جنسی از سوی همسالان خود شده و بیش از ۴۲ درصد از آنان در فضاهای عمومی هدف آزار جنسی قرار گرفته‌اند.
۶۸ درصد نفر از کسانی که در این نظرسنجی شرکت کرده‌اند، اظهار داشته‌اند که هرگز یا به ندرت در مواجهه با خشونت از سیستم قضایی کمک نگرفته یا نخواهند گرفت. بیش از ۱۹ درصد پاسخ‌دهندگان خود قربانی خشونت پلیس یا دستگاه قضایی شده‌اند و ۲۹ نفر گزارش داده‌اند که به‌دلیل هویت جنسیتی، گرایش جنسی یا بیان جنسیتی‌شان توسط پلیس دستگیر شده‌اند. پس از دستگیری، بیش از ۲۸ درصد آنها مورد خشونت فیزیکی و کلامی و ۱۳ درصد آنها هدف خشونت جنسی قرار گرفته‌اند.
شادی امین، مدیر اجرایی شش رنگ می‌گوید: «نتایج این نظرسنجی نشان می‌دهد که خشونت و آزار جنسی در خانواده و در فضاهای عمومی، محیط‌های شغلی و آموزشی معمولا بدون عقوبت و پاسخگو کردن عاملان آن مسکوت مانده است.» او می‌افزاید: «این گروه اجتماعی حتی بیش از زنان از حمایت قانون و نهادهای قضایی محروم هستند و برعکس، در صورت مراجعه به پلیس، می‌توانند به خاطر گرایش جنسی یا هویت جنسیتی‌شان تحت خشونت مضاعف قرار بگیرند یا با اتهامات کیفری مواجه شوند.»
۹۰درصد کسانی که به نظرسنجی شش رنگ درباره خشونت علیه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی پاسخ داده‌اند در ایران زندگی می‌کنند و تقریبا نیمی از آنان بین ۱۸ تا ۲۵ سال سن داشتند. پس از آن افراد ۲۵ تا ۳۵ ساله بیشترین فراوانی را در میان پاسخ‌دهندگان داشتند (۳۰درصد) و تنها ۱۵درصد پاسخ‌دهندگان بالای ۳۵ سال بودند. نزدیک به ۱۵ درصد این نظرسنجی در اوایل سال جاری انجام شده و هیچیک از شرکت‌کنندگان نبودند که تجربه نوعی از خشونت در گذشته یا بطور مستمر و تا حال حاضر را نداشته باشند. تقریبا نیمی از پاسخ‌دهندگان، خشونت کلامی، فیزیکی یا جنسی در مدرسه یا دانشگاه را تجربه کرده‌اند. ۱۸درصد از آنها از تجربه مداوم توهین از سوی مسئولان آموزشی خبر دادند.
گزارش تحقیقی «زخم‌های پنهان» همچنین طیف وسیعی از خشونت‌هایی را که اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در محیط‌های کاری و فضاهای اجتماعی همچون ورزشگاه‌ها، جمع‌های دوستان، همکاران تجربه کرده‌اند ترسیم می‌کند. ۶۶ درصد کسانی که به نظرسنجی این تحقیق پاسخ داده‌اند اظهار داشتند که هرگز یا به‌ندرت از متخصصان بهداشت روانی برای مقابله با خشونت‌های تجربه شده طلب کمک می‌کنند. تنها یک چهارم از پاسخ‌دهندگان خانواده خود را هنگامی که با تجربه‌های خشونت‌آمیز در بیرون از خانه مواجه بودند، پشتیبان خود می‌دانستند، در حالی که ۵۳ درصد از آنها خانواده خود را غیرقابل اتکا و ناحمایتگر توصیف کردند. ۷۳ درصد از ۲۳۰ نفری که به فراخوان شش رنگ برای شرکت در تحقیق مربوط به خشونت علیه افراد ال‌جی‌بی‌تی پاسخ داده‌اند گفته‌اند که به خودکشی فکر کرده‌اند.
شادی امین می‌گوید: «چنین شرایطی بیش از پیش نبود جامعه روانشناسان، روانکاوان و مشاورین بهروز و دارای آزادی بیان را به ما یادآوری می‌کند و مسئولیت و اهمیت برخورداری یک جامعه از چنین نهادهایی را نشان می‌دهد. این فقدان هر روز آسیب‌های جدی به جامعه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی وارد می‌کند.»
گزارش «زخم‌های پنهان» نشان می‌دهد که خشونت خانوادگی و ساختاری در تمامی فضاهای خصوصی و عمومی، به‌شکل در هم تنیده‌ای حیات و حقوق بشر اقلیت‌های جنسی و جنسیتی را مورد هدف قرار داده است و این گروه اجتماعی از هیچ نوع حمایتی نه در سطح خانواده و نه در سطح جامعه و نهادهای قانونی برخوردار نیستند.
متن کامل گزارش تحقیقی «زخم‌های پنهان؛ تحقیقی درباره خشونت علیه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در ایران» را در زیر می‌خوانید.
