کمیته انتخاباتی «ایرانیان آمریکا برای حفاظت از قانون اساسی»: با اشتیاق از پرزیدنت ترامپ در انتخابات پشتیبانی می‌کنیم

کمیته انتخاباتی «ایرانیان آمریکا برای حفاظت از قانون اساسی» با اشتیاق از پرزیدنت دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ پشتیبانی می‌کند و سیاست‌های شکست‌خورده جو بایدن در۴۷ سال گذشته را محکوم می‌نماید.

به عنوان گروهی از ایرانیان آمریکایی، با اشتیاق از دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری پشتیبانی می‌کنیم. آنچه ما را به این تصمیم رسانده است، رهبری قدرتمند پرزیدنت ترامپ علیه رژیم جمهوری اسلامی و سیاست «نخست آمریکا»ی ایشان بوده است. از هم‌میهنان ایرانی- آمریکایی دعوت می‌کنیم تا به پرزیدنت ترامپ رأی دهند، چرا که او به ترسناکترین کابوس آیت‌الله‌های ایران تبدیل شده است. انتخاب دوباره پرزیدنت ترامپ تضمین خواهد کرد که رژیم ایران، حامیانش و جنایتکارانی که برادران و خواهران ما را در شهرهای ایران– از تهران تا قدریجان تا تبریز تا کردستان تا سیستان و بلوچستان تا آبادان کشتند– با سیاست سست و مماشات‌جویانه آمریکا نسبت به رژیم جمهوری اسلامی پاداش نخواهند گرفت.

جو بایدن نامزدی سست است و برنامه سیاست خارجی حزب دموکرات مایه ننگ آمریکاست؛ برنامه‌ای که محبوب امثال نایاک و دیگر گروه‌های پلیدی است که می‌خواهند جنایات رژیم جمهوری اسلامی را سفیدشویی و ماستمالی کنند. تصادفی نیست که همه حامیان جمهوری اسلامی از نامزدی جو بایدن و برنامه سیاست خارجی حزب دموکرات پشتیبانی می‌کنند.

دلایل ما برای حمایت اشتیاق‌آمیز از انتخاب دوباره پرزیدنت ترامپ از این قرار است:

ایستادگی در برابر آیت‌الله‌ها

پرزیدنت دونالد ترامپ در برابر جمهوری اسلامی سیاست فشار حداکثری را برگزیده است که تا کنون نتایج مثبت خود را برای آمریکا و مردم ایران آشکار کرده است. به دلیل تحریم‌های اقتصادی خردکننده‌ای که پرزیدنت ترامپ بر رژیم جمهوری اسلامی تحمیل کرده است، توانایی رژیم برای حمایت از تروریسم و جنگ‌افروزی و ویرانگری در سراسر جهان تا حدود قابل ملاحظه‌ای محدود شده است. گذشت آن روزهایی که نیروهای سپاه می‌توانستند با کشتار کودکان سوری، افروختن جنگ‌های فرقه‌ای در خاورمیانه، و تهدید صلح جهانی، حس ملی‌گرایی قلابی و کاذبی در میان هواداران خود برانگیزند. با هدف گرفتن جیب رژیم، پرزیدنت ترامپ این نیروی تروریستی و نوچه‌های بین‌المللی‌اش را تا حدود زیادی تضعیف کرده است.

بر این باوریم که انتخاب دوباره پرزیدنت ترامپ رژیم جمهوری اسلامی را بیش از پیش تضعیف خواهد کرد و به وارونه، ریاست جمهوری بایدن دشمنان آمریکا را– به ویژه جمهوری اسلامی را – جری خواهد نمود.

خروج از برجام

دولت اوباما- بایدن مذاکرات برجام را با رژیم آیت‌الله‌ها آغاز کرد که فاجعه‌بار بودن آن امروز آشکار شده است. در همین لحظه، در حالی که رژیم جمهوری اسلامی و دولت‌های اروپایی همچنان به برجام «پایبند» هستند، رژیم فعالیت‌های هسته‌ای خود را گسترش داده است، که آشکارا نشان می‌دهد که برجام مورد نظر اوباما و بایدن در مهمترین هدف خود که پیشگیری از دستیابی رژیم جمهوری اسلامی به سلاح هسته‌ای باشد، ناکارا بوده است.

اما مشکلات برجام از مسئله هسته‌ای فراتر می‌رود. برجام میلیاردها دلار از پول ملت ایران را در اختیار رژیم قرار داد. اوباما و بایدن و کری به ما اطمینان داده بودند که حکومت ایران این ثروت هنگفت را برای نوسازی اقتصاد ایران و در خدمت مردم استفاده خواهد کرد. اما چنین چیزی هرگز متحقق نشد. پولی که اوباما و بایدن به رژیم ایران دادند برای تروریسم در داخل و خارج ایران علیه مردم ایران و آمریکا و متحدانش به کار رفت. درون ایران، این پول صرف خرید گلوله‌هایی شد که معترضان بی‌گناه را در خیابان‌های ایران کشتار کرد. در سطح بین‌المللی، این پول برای راه‌انداختن جنگ‌های خونین فرقه‌ای در خاورمیانه به کار رفت.

طناب نجات مالی که اوباما و بایدن به سوی رژیم ایران انداختند خرج اعمال پلید سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد، از جمله کشتار نیروهای آمریکایی در عراق و افغانستان. اوباما و بایدن تنها کسانی بودند که با تامین مالی سپاه و رژیم ایران، عملا در رسوایی تعیین جایزه برای جنازه سربازان آمریکایی مشارکت کردند. رژیم جمهوری اسلامی همچنین این پول را برای نیروهای نیابتی تروریستی خود از یمن تا عراق و لبنان و سوریه و نوار غزه صرف کرد.

گناه این سیاست فاجعه‌بار آمریکا همچنین بر دوش نهادهای گوناگون است. علاوه بر دولت اوباما- بایدن، رسانه‌های آمریکا نیز در این گناه شریکند، چرا که جز اینکه بوق تبلیغات اوباما و بایدن شوند، وظیفه‌ای برای خود قائل نبودند. یک نمونه از چنین روزنامه‌نگاران، جفری گلدبرگ در نشریه ماهانه آتلانتیک بود که با افتخار مبلّغ دستگاه تبلیغاتی دولت اوباما شده بود. تیم امنیت ملی اوباما از جمله بن رودز و دیگر مقامات آن دولت از خدمات جفری گلدبرگ و خبرنگاران شبیه او بهره جستند تا مشتی افسانه و اوهام را به مردم آمریکا قالب کنند.

دقیقا به دلیل همین فریبکاری‌هاست که خروج پرزیدنت ترامپ از برجام یکی از درخشان‌ترین دستاوردهای سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه بوده است.

برجامی‌ که دولت اوباما- بایدن راه‌انداخت یک فاجعه تمام‌عیار بود که به از دست رفتن جان ایرانیان و آمریکاییان بی‌شماری انجامید.

پرهیز از جنگ‌های تازه

با وجود سیاست بازسازی ارتش آمریکا و نمایش اقتدار، پرزیدنت ترامپ نخستین رییس جمهوری آمریکا در چهل سال گذشته بوده است که هیچ جنگی را آغاز نکرده. سیاست «صلح از راه قدرت» پرزیدنت ترامپ یکی دیگر از درخشان‌ترین دستاوردهای سیاست خارجی وی بوده است.

یکی از شگفتی‌های روزگار آنست که حامیان جنگ‌های همیشگی با چپ رادیکال همدست شده‌اند تا دولت دونالد ترامپ را شکست دهند. اما ما دقیقا به خاطر پایبندی پرزیدنت ترامپ به صلح، مشتاقانه از او حمایت می‌کنیم.

پایان دادن به جنگ‌های دوران بوش و اوباما

پایبندی پرزیدنت ترامپ به صلح از پرهیز از جنگ‌های تازه فراتر می‌رود. پرزیدنت ترامپ پیروزمندانه بسیاری از جنگ‌های طولانی را که به نقطه ضعف امنیت ملی آمریکا تبدیل شده بود، پایان داده است. ادامه حضور نظامی ‌آمریکا در افغانستان، عراق و سوریه که در دولت‌های پیشین آمریکا آغاز شده بود، هیچ دستاورد ملموسی در بر نداشت.

رونق اقتصادی

در دوران ریاست جمهوری پرزیدنت ترامپ، اقتصاد آمریکا رونق بی‌سابقه‌ای را شاهد بود که بیشتر سود آن نیز به طبقات پایین جامعه آمریکا رسید. پس از سال‌ها رشد کند و نحیف اقتصادی در دوران اوباما و بایدن، دیدن آنکه درآمد طبقه کارگر آمریکا بالا رود، دلگرم کننده بود. در این سال‌ها اقتصاد آمریکا بسیار نیرومندتر از شرق آسیا و اروپا عمل کرده است.

پاسخ به بحران کرونا

پرزیدنت ترامپ در پاسخ به بحران کرونا رهبری مقتدرانه‌ای نشان داده است. در حالی که بسیاری از سیاستمداران چه در آمریکا چه در سطح بین‌المللی بحران کرونا را فرصتی یافتند تا با سرکوب آزادی‌های مردم قدرت‌نمایی کنند، دولت پرزیدنت ترامپ پاسخ و برنامه‌های خود را بر پایه علم قرار داد. برای مثال، در حالی که شواهد قانع کننده‌ای وجود نداشته و ندارد که بستن کسب و کار مردم برای مدت طولانی به پیشگیری از گسترش بیماری کمک قابل توجهی کند، دولت پرزیدنت ترامپ به تعطیلی سراسری کشور و آسیب به اقتصاد تن نداده است. اینک که نسبت به ماه‌های نخست بحران کرونا داده‌ها و شواهد بیشتری در دست است، آشکار شده است که تعطیلی طولانی کشور از گسترش بیماری جلوگیری نمی‌کند و حتی به آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه زیان می‌رساند.

همچنین جالب است که به تازگی آقای بایدن با تعطیلی سراسری کشور مخالفت کرده است، سیاستی که خود او و دیگر فرمانداران حزب دموکرات همچون آقای اندرو کومو در ایالت نیویورک و خانم گرتچن ویتمار در ایالت میشیگان سرسختانه پیگیری و پشتیبانی می‌کردند. همچنین فرمانداران و دولت‌های ایالتی تحت کنترل حزب دموکرات در ایالاتی همچون نیویورک، نیوجرسی، میشیگان، و کنتیکات مسئول بالاترین آمار تلفات کرونا در کشور هستند، چه بسا به این دلیل که سیاست نادرست و گاه فاسدی را در پیش گرفتند که خانه‌های سالمندان را مجبور می‌کرد تا بیماران آلوده به کرونا را جایی که سالمندان آسیب‌پذیر ساکنند، نگه دارند. اگر سیاستی که ایالات نیویورک و میشیگان در پیش گرفتند، در سطح ملی اجرا می‌شد، فاجعه به بار می‌آورد.

چهل و هفت سال شکست سیاست‌های جو بایدن

ما چهل و هفت سال کارنامه پر از شکست، فساد، و بی کفایتی جو بایدن را محکوم می‌کنیم. جو بایدن و کامالا هریس بدترین ویژگی‌هایی را که در نامزدهای ریاست جمهوری می‌توان یافت، با هم ترکیب کرده‌اند. درواقع بسیاری از صفات بدی که در دیکتاتورهای جهان سومی می‌توان یافت، در این دو تن نمود پیدا کرده است. جو بایدن شباهت بسیار به آیت‌الله‌هایی دارد که چهل سال پیش با ترکیبی از کیش شخصیت و شورش اوباش قدرت را در دست گرفتند و از جیب مردم، خود و خانواده شان را ثروتمند کردند.

جو بایدن و خانواده‌اش نمادی از فساد دستگاه سیاسی هستند که پرزیدنت ترامپ به مقابله با آن برخاسته است. جنگ‌هایی که جو بایدن آغاز کرده یا در آغازشان دخیل بوده است، به بهای جان بسیاری از آمریکاییان تمام شده است. تراژدی انسانی که این جنگ‌ها پدید آورده به موجی از آوارگان و پناهندگان و مهاجران غیرقانونی انجامیده که مزد طبقه کارگر به ویژه رنگین‌پوستان را در آمریکا پایین نگه داشته است. قراردادهای تجاری بین‌المللی که جو بایدن مذاکره کننده آنها بوده است، موجب شده که فرصت‌های شغلی آمریکاییان تحت پوشش «تجارت آزاد» به خارج از آمریکا منتقل شود؛ طرفه آنکه وقتی به دارو می‌رسد، جو بایدن به تجارت آزاد باور ندارد و به دوستانش در لابی شرکت‌های داروسازی اجازه می‌دهد که دارو را به بهای بسیار بالاتر از قیمت جهانی به مردم آمریکا بفروشند تا سود بیشتری انباشته کنند. همچنین از میان رفتن فرصت‌های شغلی و پایین ماندن درآمد طبقه کارگر که نتیجه سیاست بایدن و همدستانش بوده است، به همراه سیاست مرزهای بی‌در و پیکر، به بحران بی‌سابقه مواد مخدر افیونی در آمریکا دامن زده است.

و درست زمانی که گمان می‌کردیم سیاست‌های شکست خورده جو بایدن از این بدتر نمی‌تواند بشود، اخبار فساد پسرش هانتر بایدن منتشر شد. جو بایدن کوشیده است فساد پسرش را با این توجیه لاپوشانی کند که پسرش به مواد مخدر معتاد است و بیماری اعتیاد پسرش نباید لکه ننگ قلمداد شود. اما ما نمی‌فهمیم که چرا و چگونه گرفتن ده‌ها میلیون دلار رشوه و درصد دادن به «آقا بزرگ» (جو بایدن) می‌تواند به درمان اعتیاد پسر ایشان کمک کند؟!

ضعف بایدن در سیاست خارجی

جو بایدن و تیم‌اش در سیاست خارجی همیشه ضعیف بوده‌اند. هنگامی‌که معاون ایشان خانم کامالا هریس می‌خواست نمونه بیاورد که آمریکا همواره باید در کنار متحدانش بایستد، به کشتن تروریست بین‌المللی قاسم سلیمانی به عنوان نمونه‌ای از خیانت آمریکا به متحدانش یاد کرد. ما هرگز نمی‌پذیریم که قاسم سلیمانی متحد آمریکا بود یا کشتن او را می‌توان خیانت آمریکا به متحدانش برشمرد. اما شگفت نیست کسانی که پیرو سیاست‌های فاجعه‌بار و شکست خورده‌ی دوران اوباما- بایدن هستند، ناخودآگاه قاسم سلیمانی را متحد خود بدانند.

ضعف و سستی بایدن در سیاست خارجی نهایتی ندارد. برنامه رسمی‌ حزب دموکرات که به تازگی در گردهمایی این حزب تصویب شد، آشکارا خواهان بازگشت به قرارداد برجام شکست خورده‌ای است که اوباما بدون تصویب و اجازه کنگره پیش برد. بایدن در برابر دشمنان آمریکا سست خواهد بود و به متحدان آمریکا همچون اسراییل خیانت خواهد کرد.

حمایت بایدن از شورش اوباش

تابستان امسال که بسیاری از شهرهای آمریکا در آتش خشونت اوباش چپگرا می‌سوخت، جو بایدن و ستاد انتخاباتی او مشوق این خشونت‌ها بودند و آن را «تابستان عشق» می‌نامیدند. از آن گذشته، نمایندگان هم‌حزبی بایدن در کنگره جلوی طرح پیشنهادی پرزیدنت ترامپ و حزب جمهوریخواه برای اصلاح پلیس و فرونشاندن خشونت‌ها را گرفتند. به نظر می‌رسد که جو بایدن شورش و خشونت اوباش را روشی مفید برای به چنگ آوردن قدرت سیاسی می‌داند. مایه شرم است که سیاستمدارانی همچون او حاضرند بر سر امنیت ما معامله کنند تا در قدرت بمانند و جیب خود را پر کنند.

رویکرد مستبدانه بایدن به رسانه‌ها و همراهی شرم‌آور رسانه‌ها

یکی از نگران کننده‌ترین جنبه‌های نامزدی جو بایدن رابطه او با رسانه‌هاست. جو بایدن انتظار دارد که رسانه‌ها مطیع او باشند، تنها سوال‌های آسان از او بپرسند، و هرگز او را درباره هیچ موضوعی تحت فشار نگذارند. برای مثال، جو بایدن از پاسخ دادن به سوالات درباره افزایش شمار قضات دیوان عالی سر باز می‌زند (یکی دیگر از ویژگی‌های دیکتاتورهای جهان سومی).

اما نگران کننده‌ترین جنبه ماجرا اینست که رسانه‌ها نیز مطیع جو بایدن هستند و هرگز او را به چالش نمی‌کشند، احتمالا به این دلیل که کسانی که در رسانه‌ها کار می‌کنند، به چالش کشیدن بایدن را یک خودکشی حرفه‌ای می‌دانند؛ یکی دیگر از شباهت‌های جو بایدن و دیکتتاورهای جهان سومی.

همینکه هر خبری درباره فساد بایدن توطئه روسیه یا دیگر کشورهای خارجی قلمداد می‌شود، چندش‌آور است. سوء استفاده از رسانه‌ها و نیروهای امنیتی برای لاپوشانی فساد یکی دیگر از شگردهای دیکتاتورهای جهان سومی است و جایی در آمریکا ندارد.

خیانت بایدن به رای مردم آمریکا و امتناع از واگذاری مسالمت‌آمیز قدرت

ساده بگوییم، پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶، دولت اوباما- بایدن از واگذاری مسالمت‌آمیز قدرت سر باز زد، رفتاری که یادآور دیکتاتورهای جهان سومی است. دولت اوباما- بایدن در رابطه‌ای تنگاتنگ  با ستاد انتخاباتی هیلاری کلینتون، با روسیه همدست شدند. به ویژه ستاد هیلاری کلینتون به شبکه‌ای از وکلا و واسطه‌ها پول پرداخت کرد تا استناد و اتهامات دروغی درباره پرزیدنت ترامپ جعل کنند. سپس ستاد انتخاباتی هیلاری کلینتون با دولت اوباما- بایدن همدست شد تا آن اسناد دروغ– به ویژه پرونده جعلی استیل– را در دوران انتقال قدرت به دولت ترامپ در نهادهای امنیتی- اطلاعاتی دولت آمریکا وارد کنند.

سوء استفاده از نهادهای اطلاعاتی و امنیتی برای اختلال در انتقال مسالمت‌آمیز قدرت و پرونده ساختن برای رقبای سیاسی رفتار معمول دیکتاتورهای جهان سومی است که اینک میراث دولت اوباما- بایدن به شمار می‌آید.

فساد گسترده بایدن

جو بایدن و خانواده‌اش نماد فساد هستند. در دوران اوباما- بایدن و در حالی که جو بایدن مسئولیت سیاست خارجی آمریکا را بر عهده داشت و به کشورهایی همچون چین و اوکراین سفر می‌کرد، پسر فاسدش هانتر بایدن به همراه پدر سفر می‌کرد و با استفاده از نفوذ پدرش، مانند یک جاروبرقی پول و قرادادهای تجاری چرب و شیرین را جارو می‌کرد.

در همان زمان که کودکان اوکراینی در مدرسه از وسایل گرمایی کافی محروم بودند، هانتر بایدن سرگرم دریافت چک‌های میلیون دلاری از شرکت انرژی اوکراینی بوریسما بود تا پدرش از این شرکت فاسد در برابر حسابرسی و عدالت محافظت کند.

در همان زمان که حزب کمونیست چین سرگرم دزدی مالکیت معنوی از شرکت‌های آمریکایی بود و حضور نظامی‌ خود را در اقیانوس آرام پر رنگ می‌کرد، پسر جو بایدن مشغول دریافت میلیاردها دلار از چین برای صندوق سرمایه‌گذاری خصوصی خود بود.

این حد از فساد در تاریخ آمریکا بی‌سابقه است و دیکتاتوری‌های جهان سومی را به یاد می‌آورد.

بی‌اخلاقی بایدن

تیم بایدن- هریس نمادی از بی‌اخلاقی است. در حالی که پیشتر کامالا هریس گفته بود که سخنان زنانی را که جو بایدن را به تجاوز و مزاحمت جنسی متهم می‌کنند، باور می‌کند، اینک موضع خود را تغییر داده و مشتاقانه با کسی همراه شده که تا چندی پیش او را یک متجاوز می‌دانست.

پیشتر جو بایدن با اعضای سازمان کوکلس کلان و نژادپرستانی که به جداسازی نژادی باور دارند، ائتلاف کرده و کامالا هریس به درستی او را به این دلیل سرزنش کرده بود. اما اینک به نظر می‌رسد که خشم ایشان از پیشینه نژادپرستانه جو بایدن تنها نوعی نمایش سیاسی بوده است.

چنین تناقضی البته تاسف‌آور است، اما با توجه به سابقه دروغگویی و دورویی خانم هریس، شگفت‌آور نیست. او در مقام دادستان، بسیاری از اقلیت‌های نژادی به ویژه سیاهپوستان را بابت مصرف مواد مخدر بدون آنکه جرم خشنی مرتکب شده باشند، به زندان فرستاد؛ اما همزمان ادعا می‌کند که خودش در دوران دانشجویی– در حالی که به آثار موسیقی که آن زمان هنوز خلق نشده بودند گوش می‌داده- ماری جوانا مصرف کرده است! همه چیز درباره خانم هریس دروغین و قلابی به نظر می‌رسد.

پسرفت برای زنان

اما پیشینه بی‌اخلاقی کامالا هریس از  این فراتر می‌رود. کامالا در خانواده‌ای مرفه با والدینی دانشگاهی و موفق بزرگ شد. البته بابت رفاه والدین بر او خرده‌ای نمی‌توان گرفت. اما او دوست دارد وانمود کند که در کودکی با موانع دشواری روبرو بوده تا همدردی مردم را به خود جلب کند؛ به زبان ساده افسانه و دروغ می‌بافد.

از آن رسواتر، کامالا هریس با وجود آنکه با رفاه و امکانات فراوان بزرگ شد، پیشرفت و منصوب شدن به مقامات سیاسی را از آنجا آغاز کرد که دوست دختر ویلی براون (شهردار سابق و پرنفوذ سانفرانسیسکو) شد، آغازی که تمثیلی از شیوه پیشرفت او در سیاست است. با آنکه به عنوان زنی بیست و چند ساله حق داشت که دنبال رابطه‌ای عاطفی یا جنسی با مرد قدرتمندی سی سال پیرتر از خود باشد، ما این رفتار را الگویی مناسب برای زنان نمی‌دانیم.

سیاست انرژی خطرناک و متناقض بایدن

بایدن و هریس تناقض‌های بسیاری در برنامه‌هایشان برای صنعت انرژی آمریکا دارند. در حالی که در مناظره نخست با پرزیدنت ترامپ، جو بایدن ادعا کرد که از «برنامه نوین سبز» (پیشنهادی از طرف برنی سندرز و امثالهم) پشتیبانی نمی‌کند، وبسایت ستاد انتخاباتی وی چیز دیگری می‌گوید. بایدن و هریس بارها گفته‌اند که با روش حفاری هیدرولیکی نفت مخالفند، مخالفتی که موجب وابستگی آمریکا به نفت کشورهای خارجی می‌شود. اما آنها همچنین به تازگی ادعا کرده‌اند که با حفاری هیدرولیکی نفت مخالف نیستند!

کشف رمز از مواضع واقعی بایدن و هریس آسان نیست، چرا که این دو به پرسش‌ها در این‌باره پاسخ صریحی نمی‌دهند، رسانه‌ها از آنها سوال نمی‌پرسند، و هر دو پیشینه‌ای سرشار از دروغ و فساد برای دستیابی به قدرت دارند.

خطاب به جامعه ایرانیان آمریکا

ما درک می‌کنیم که همه ایرانیان آمریکا به سیاست‌ها و برنامه‌های یکسانی باور ندارند و می‌توانیم در کمال احترام نظرات مخالف را در کنار هم داشته باشیم.

اما باید کسانی را که خود را فعالان سیاسی مخالف جمهوری اسلامی جا می‌زنند، ولی از بایدن- هریس هواداری می‌کنند، به چالش بکشیم:

بهانه‌های شما را شنیده‌ایم و آنها را بی‌اعتبار می‌دانیم. هواداری از بایدن و هریس عملا خیانت به ایرانیان شجاعی است که زیر سرکوب رژیم جمهوری اسلامی به دنبال آزادی هستند و از جان مایه می‌گذارند.

بسیاری از شما هواداری خود از بایدن- هریس را چنین توجیه کرده‌اید که برایتان آمریکا یا شرافت اخلاقی شخصی مهمتر است. اما ما و جامعه ایرانیان آمریکا برای این توجیهات و بهانه‌های بی‌پایه هیچ ارزشی قائل نیستیم. بسیاری از شما پیشاپیش نگران بودجه و قرارداد گرفتن از دولت آینده بایدن و هریس هستید. اما چنین رویکردی به غایت غیراخلاقی است و با شرافتی که از آن دم می‌زنید، فرسنگ‌ها فاصله دارد.

همچنین بسیاری از شما که ادعای مخالفت با جمهوری اسلامی دارید، اما از بایدن و هریس هواداری می‌کنید؛ این موضع شما سابقه‌تان در پشتیبانی از شاخه اصلاح‌طلب رژیم را به یاد ما می‌آورد؛ اصلاحطلبانی که درواقع همان تندروهایی بودند که هسته اصلی قدرت گرفتن ملایان در دهه ۱۳۶۰ را تشکیل دادند. سابقه شما در روابط گرم و همکاری نزدیک با نایاک و دیگر گروه‌هایی که شائبه همکاریشان با رژیم می‌رود، از خاطرمان نرفته است. به واقع همچون خود کامالا هریس، برخی از شما نیز سابقه روابط خصوصی با افراد مزدوج ده‌ها سال پیرتر از خود را برای پیشرفت در حرفه سیاسی و ژورنالیستی در کارنامه دارید. اصلا جای شگفتی نیست که نامزدی بایدن- هریس شما را به تنظیمات کارخانه برگردانده است!

اما ما بی‌شرافتی اخلاقی شما را به خاطر می‌سپاریم. به نظر می‌رسد که مواضع شما بسته به اینکه چه کسی ممکن است در قدرت باشد تغییر می‌کند، نه بر اساس اصول و اخلاق. خلاصه، در هر جهت که باد بوزد، بادبان خود را تغییر جهت می‌دهید. شما را به خاطر می‌سپاریم و بابت فرصت‌طلبی و مواضع غیراصولی مسئول می‌دانیم.

اگر واقعا نگران سرنوشت مردم ایران می‌بودید، و اگر واقعا معیارهای اخلاقی مقام ریاست جمهوری در آمریکا برایتان مهم می‌بود، از پرزیدنت ترامپ حمایت می‌کردید.

ما صمیمانه باور داریم که مردم آمریکا شایسته رییس جمهوری هستند که برای مردم آمریکا مبارزه کند. همچنین سخت معتقدیم که تنها یکی از نامزدهای موجود بدترین کابوس ملایان جمهوری اسلامی است، و آن نامزد، دونالد ترامپ است.

پس بر این اساس، افتخار می‌کنیم که از انتخاب مجدد پرزیدنت ترامپ پشتیبانی کنیم.