نخست وزیر اسرائیل، به دعوت محمد بن زاید ولیعهد امارات متحده عربى براى اولین بار بطور رسمى روز پنجشنبه بیست ویکم اسفند ماه یازدهم مارس به ابوظبى مى رود.
این سفر نخستین دیدار رسمى بالاترین مقام دولت اسرائیل به یکى از کشورهاى منطقه خلیج فارس است.
ناظران سیاسى این سفر را موفقیت بزرگى براى گسترش سیاست خارجى نتانیاهو و بطور کلى اسرائیل مى‌دانند که اثرات سیاسى محسوس و آشکارى در شرایط کنونى منطقه با توجه به توسعه‌طلبى و بلندپروازى‌هاى رژیم ولایت فقیه و شخص على خامنه‌اى خواهد داشت.
سفر بنیامین نتانیاهو به ابوظبى در عین حال که براى آینده سیاسى و موقعیت وى در انتخابات پیش روى اسرائیل که دو هفته دیگر برگزار مى‌گردد بسیار حائز اهمیت است، قطعا به مذاق رژیم ولایت فقیه خوش نخواهد آمد.
نزدیک به شش ماه قبل اسرائیل با حمایت ایالات متحده توافق‌نامه معروف به «پیمان ابراهیم» را مبنی بر عادى‌سازى رابطه با امارات و سپس با بحرین را به امضا رساند.
گفتنى است که پیش از امضاى این توافقنامه‌ها تنها ممالک عربى که با اسرائیل رابطه داشتند، مصر و اردن بودند و معمولا بیشتر کشورهاى عربى در این سال‌ها شرط عادى‌سازى رابطه با اسرائیل را حل مشکلات آن کشور با شیخ‌نشین‌ها، پایان دادن به مناقشه با فلسطینى‌ها و تشکیل کشور مستقل فلسطین اعلام مى‌کردند. «پیمان ابراهیم» اما این سد را شکست.
خیلی زود به دنبال امارات و بحرین، تونس و مراکش نیز داراى رابطه با اسرائیل شدند و با توجه به شواهد و قرائن موجود، گمان زیاد مى‌رود که روابط تل آویو با کویت و عمان هم در آینده نزدیک برقرار شود و این دو کشور نیز امیدوارند آزادى رفت و آمد با اسرائیل به اقتصاد آنان رونق بخشد.
البته کشورهاى حاشیه خلیج فارس جدا از علاقه به توسعه اقتصادى با توجه به توسعه‌طلبى و میاندارى رژیم جمهورى اسلامى در منطقه نیاز فراوان نیز به داشتن متحد پر قدرتى مانند اسرائیل در کنار خود دارند.
همزمان زمزمه‌هایی نیز از دیدار احتمالی نتانیاهو و محمدبن سلمان و مناسبات اسرائیل و عربستان سعودی به گوش می‌رسد.
نکته قابل توجه دیگر، پرواز هواپیماهاى شرکت‌هاى هواپیمایى اسرائیل و شیخ‌نشین‌هاى عربى خلیج فارس پس از آغاز رابطه به پایتخت‌هاى یکدیگر و دید و بازدید سیاحان دو کشور براى نخستین بار است که قطعا نتایج مفید سیاسى، اجتماعى و اقتصادى در بر خواهد داشت.
شرکت هواپیمایى ملى امارات نیز این هفته اعلام کرد پروازهاى خود را از فروردین ماه در مسیر ابوظبى– تل آویو شروع مى‌کند.
امضاى «پیمان ابراهیم» و توافق صلح و همکارى میان امارات متحده و اسرائیل مى‌تواند تاثیرات گسترده‌اى بر انتقال انرژى نیز داشته باشد. گفته مى‌شود این دو کشور طرح جدیدى براى پروژه خط لوله نفت ایلات– اشکلون دارند.
جالب است بدانید که پروژه خط لوله نفت ایلات– اشکلون، در سال‌هاى دهه ۶٠ میلادى در دوران محمدرضاشاه پهلوى بین ایران و اسرائیل براى انتقال نفت به اروپا طراحى شده بود.
قرار بود نفت خام ایران از طریق بندر ایلات در جنوب اسرائیل، به اشکلون واقع در شمال آن کشور انتقال و سپس وارد بازارهاى اروپا گردد.
