اینکه مصاحبه محمدجواد ظریف سر از یک تلویزیون خارج از کشور در می‌آورد و حسن روحانی وزارت اطلاعات را مأمور بررسی جزئیات لو رفتن آن می‌کند، اتفاقی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت و یا عادی نشان داد و به توجیه آن پرداخت.
وقتی دستگاه‌های امنیتی نظام با آنهمه ادعا توان حفظ آرشیوهای اتمی سرّی خود را ندارند یا یکی پس از دیگری در حساس‌ترین تأسیسات خود ضربات امنیتی سنگین دریافت می‌کنند و توان مقابله با آن را ندارند جای تعجب نیست که یک فایل صوتی از درون دستگاه‌ها و افراد مسئول به بیرون «درز» کند یا «درز» داده شود!
مهم این است که گفتگوی سعید لیلاز عضو «حزب کارگزاران سازندگی» با محمدجواد ظریف وزیر خارجه دو دولت حسن روحانی که با عنون «تاریخ شفاهی دولت تدبیروامید» و «آنسوی دولت» به صورت ویدئویی صورت گرفته تا پس از ادیت‌های لازم منتشر شود، با «کدام هدف» پیشاپیش و بدون ادیت پخش شده و سر از یک تلویزیون خارج از کشور درآورده است. آیا یک پروژه امنیتی برای حذف رقبای انتخاباتی و وارد کردن محمدجواد ظریف به عرصه‌ی سیزدهمین ریاست جمهوری اسلامی است؟ و یا فراتر از آن ضربه زدن به کل نظام و «دو بال» آن است که محمدجواد ظریف در توجیه و «ماله‌کشی» سخنان خود در مصاحبه «لو رفته» نیز به آن اشاره کرده است: «دو بال قدرت خارجی جمهوری اسلامی ایران یعنی دیپلماسی و میدان»!
«هدف» هر چه بوده باشد، انتشار این سخنان تا اینجا به سود جناحین نظامی و غیرنظامی رژیم و کل نظام و همچنین دولت اوباما و وزیر خارجه‌اش و لابیگران جمهوری اسلامی عمل نکرده است.
واقعیت این است که ظریف در این مصاحبه چیزی نگفته که مردم و افکار عمومی و همچنین دولت‌های خارجی از آن بی‌خبر بوده باشند. اهمیت این مصاحبه بیشتر اعتراف یکی از مقامات سیاست خارجی جمهوری اسلامی است که دانسته‌ها را با حرف‌های خود مستند می‌کند! مگر اینکه محمدجواد ظریف در این مصاحبه نیز دروغ گفته باشد!
محمدجواد ظریف در این مصاحبه به دو مسئله مهم اعتراف می‌کند که خانواده‌های قربانیان «پرواز ۷۵۲» می‌توانند در پیگیری پرونده‌ی این جنایت هولناک به آن استناد کنند:
۱) دخالت قاسم سلیمانی در استفاده از هواپیماهای مسافربری شرکت‌های ایرانی حتا هواپیمایی ملی ایران (هما) در جنگ سوریه
۲) آگاهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و مسئولان نظام از شلیک موشک به هواپیمای مسافربری «اوکراین اینترنشنال»
سردار نصرت‌الله حسینی‌‌پور از فرماندهان نیروی قدس سپاه پاسداران در سوریه نیز آبان ۱۳۹۸ در یک سخنرانی گفته بود «این را بدانید که در جابجایی نیروها به سوریه فقط هواپیمای غول‌پیکر ماهان بود که به داد ما می‌‌رسید زیرا زیر رگبار دشمن وارد فرودگاه دمشق می‌‌شد و نیروها را پیاده می‌‌کردند.»
هر دو این موارد «استفاده از تجهیزات و غیرنظامیان به عنوان سپر انسانی» و «جنایت علیه بشریت» به شمار می‌رود. برای هر کدام از آنها نیز نمونه‌های زیادی قابل استناد است. جمهوری اسلامی در اشکال مختلف از هواپیماهای مسافربری به عنوان سپر انسانی استفاده کرده است.
اختصاصی کیهان لندن: هواپیمای اوکراینی پیش از شلیک موشک دوم سیگنال‌‌های هشدار ارسال کرده بود
در دولت ترامپ شرکت‌های هواپیمایی ایرانی به خاطر حمل تسلیحات نظامی و نیرو به سوریه تحریم شدند. اروپایی‌ها هم از این واقعیت خبر داشتند و در دوره‌ای فرود هواپیماهای بعضی شرکت‌ها مثل ماهان را در فرودگاه‌های خود ممنوع کردند. ظریف نیز در مصاحبه اخیر که فایل صوتی آن منتشر شده است، اعتراف کرد به سلیمانی می‌گفتیم «از ایران‌ایر در خط سوریه استفاده نکن اما «زیر بار نمی‌رفت.»
فریبکاری و «ماله‌کشی» وزیر خارجه جمهوری اسلامی زمانی آشکار می‌شود که خود وی اتفاقا مدام در مجامع بین‌المللی و در مصاحبه‌ها و نشست‌ها این موضوع را انکار و حتا ادعا می‌کرد تحریم شرکت‌های هواپیمایی ظالمانه است!
بر اساس قوانین سازمان بین‌المللی هوانوردی (ایکائو) مندرج در «انکس ۱۸» و پیوست‌های آن حمل انواع و اقسام مهمات از مین، راکت، موشک و چاشنی‌های انفجاری تا موتور موشک، خازن‌های الکترونیک و کلاهک توسط خطوط هوایی مسافری و هواپیماهای غیرنظامی ممنوع است. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از هواپیمای مسافربری به عنوان پوششی برای حمل تسلیحات و نیرو به سوریه استفاده می‌کرد. به این موارد باید ارسال پارازیت‌های مخرّب روی سیستم GPS را اضافه کرد که برای هواپیماها تهدیدی به شدت جدّی و خطرناک به شمار می‌رود.
فاجعه‌ی هواپیمای اوکراینی؛ کارشناسان مستقل هوانوردی سقوط بر اثر اصابت را محتمل‌ترین توضیح می‌دانند
به ایکائو و سازمان ملل امیدی نیست
به نظر می‌رسد ایکائو با تکیه بر «قوانین» خودش نیز نه تنها پاسخگو نیست و سکوت درباره حقایق پرونده «پرواز ۷۵۲» را توجیه می‌کند بلکه همزمان خودش نیز در مورد زیر پا گذاشتن همین قوانین سکوت می‌کند! بهانه مسئولان ایکائو این است که آنها فقط مرجع قوانین و مقررات هوانوردی‌اند و قدرت قضایی ندارند. شورای ایکائو بارها از جمهوری اسلامی خواسته روند تحقیقات را تسریع کند ولی جمهوری اسلامی توجهی نکرده است. اینهمه در حالیست که این سازمان از سال ۲۰۱۷ برنامه‌هایی را برای به‌روزرسانی طرح جامع هوانوردی در حوزه تروریسم و حمل محموله‌های انفجاری و سایر موارد آغاز کرده است.
یکی از برنامه‌های کمیته مقابله با تروریسم در سازمان ملل (CTC) مربوط به پیگیری راهکارهای مقابله با تهدیدات تروریستی در حوزه هوانوردی است که بر اساس قطعنامه ۲۳۰۹ شورای امنیت (۲۰۱۶) و قطعنامه ۲۳۹۶ (۲۰۱۷) تدوین شده و جلسات متعددی هم برای پیگیری آن با نمایندگان ایکائو و کشورهای عضو برگزار شده است. اما واقعیت این است که با شرایط فعلی امید زیادی به سازمان ملل و نهادهای زیرمجموعه آن برای پیگیری پرونده هواپیمای مسافربری «اوکراین اینترنشنال» نیست. مناسباتی که اکنون بر سازمان ملل حاکم است فاجعه‌بار است چنانکه جمهوری اسلامی ایران که در صدر رژیم‌های ضدبشری و زن‌ستیز قرار دارد تا کنون هم به عضویت «شورای حقوق بشر» این سازمان درآمده و هم به تازگی برای چهار سال عضو «کمیسیون موقعیت زنان» سازمان ملل شده است!
اینکه حقایق در مورد شلیک موشک از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به هواپیمای مسافربری اوکراین تا کنون افشا نشده به نظر می‌رسد ناشی از یک اراده‌ی جمعی در میان سران جمهوری اسلامی و همچنین نهادها و مقامات کشورهای دخیل در این پرونده است. توافقی نانوشته و ناگفته برای خاک ریختن بر حقیقتی که بعد از بازخوانی جعبه‌های سیاه هواپیما در لابراتوار بررسی و تحلیل ایمنی هواپیمایی فرانسه (BEA) جزئیات آن استخراج شده است. شاید روزی فرا برسد که قوانین ایکائو اصلاح شود اما منتظر ماندن برای آن روز کمکی به روش شدن حقیقت «پرواز ۷۵۲» و جان باختن ۱۷۶ انسان نخواهد کرد. با این حال مکاتبه و ارائه گزارش‌های مستند از سوی خانواده‌های قربانیان و رسانه‌ها به ایکائو و سازمان ملل می‌تواند کمک کند که کار دولت‌ها یا لابی‌های متصل به جمهوری اسلامی برای مانع‌تراشی در روند پیگیری پرونده سخت شود.
برای دستگاه تبلیغاتی جمهوری اسلامی و جریان بین‌المللی که سعی در به حاشیه بردن پرونده هواپیمای اوکراینی دارند یک کار فوق‌العاده دشوار است: تغییر واقعیت‌ها! دستکاری گزارش لابراتور (BEA) آنطور که به نفع جمهوری اسلامی باشد تقریباً غیرممکن است اما اگر به فرض حتا اگر این اتفاق هم بیفتد باز موارد متعدد دیگری وجود دارد که کارشناسان می‌توانند در «محاکم بین‌المللی» بر آنها اتکا کنند و با ارائه‌ی شواهد و طرح پرسش‌های مربوطه به روشن شدن حقیقت یاری رسانند.
حتا شاید لازم باشد علاوه بر طرح دعوی علیه جمهوری اسلامی، در ارتباط با دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی نیز در محاکم قضایی اقدام کرد. اما گام اول برای پیگیری این پرونده‌ی هولناک، تهیه‌ی «بستهی اعترافات و شواهد» است. اعتراف محمدجواد ظریف در مصاحبه‌ای که فایل صوتی آن پخش شده مبنی بر اینکه «اگر موشک خورده بگویید تا ببینیم چه جوری علاج کنیم» و همچنین سخنرانی امیرعلی حاجی فرمانده هوافضای سپاه پاسداران در مورد «شرایط جنگی» که همان زمان مطرح شد بخشی از اعترافات مهم و شواهد واقعی هستند.
گام دوم اما تکیه بر «افکار عمومی» و «قدرت رسانه»هاست. بجای تعیین پاداش برای اینکه از داخل حکومت جمهوری اسلامی فردی یا افرادی اطلاعات و شواهدی فراتر از این اعترافات در اختیار خانواده‌های قربانیان قرار دهند بهتر است این پاداش و منابع مالی را صرف افشاگری و روشنگری با گفتگوها و ارائه‌ی مستندات در تلویزیون‌های بین‌المللی کرد و همزمان دولت‌هایی را که رفتارشان در ارتباط با این جنایت مشکوک به نظر می‌رسد زیر فشار گذاشت تا از طریق محاکم و کارشناسان بین‌المللی پرونده را پیگیری کنند. باید معلوم شود که چرا ۱۷۶ انسان بی‌خبر از سرنوشت هولناکی که در انتظارشان بود می‌بایست در شلیک موشکی بر فراز پایتخت ایران جان عزیز خود را از دست بدهند و چندصد خانواده برای همیشه دچار کابوس و سوگوار شوند.
رژیم فقیه مرزهای جنایت را در جهان جابجا کرده است.
حق – دادنی و بخشیدنی نیست .. حق گرفتنی است ..
حتی اگر شده به زور .. و نیروی قهریه .. در مقابل ادمکشان و غارتگران ..
باید همانند – ستارخان – سردار اسعد – یپرم خان – کلنل پسیان – باقرخان –
و و و با قیام سراسری – حق ازادی – غارت شده – فرزندان کورش کبیر را پس بگیریم ..
باید در مقابل نیروی های وحشی و سرکوبگر و ادمکش اخوندیسم و نوکران مافیای ( غارتگران ۵ + ۱ ) .. .. ..
به رهبری چماقدار اعظم جهان ..
( حامی و پشتیبان ۴۲ ساله رژیم اخوندی ایالات متحده الکاپونیسم امریکا .. ) استین ها را بالا بزنیم ..
این رژیم اخوندی جیمی کارتری و حامیانش مافیای غارتگران ۵ + ۱ به هیچ وجه برای مبارزات – حقوق بشری و – مبارزات مثلا مدنی ..
مثل – – رای من کو – – و یا نه به جمهوری اسلامی – –
به هیچ وجه ارزشی قایل نیستند .. و بقول قدیمی ها کک شان هم نمی گزد
..
تا اینکه به مافیای ۵ + ۱ ثابت بشود .. – قدرت در خیابانهای کشور –
دست ملت ایران و فرزندان کورش کبیر است .. نه بدست مزدوران سپاه و بسیج –
جمهوری اسلامی جیمی کارتری ..
رضا شاه روحت شاد ..