بنیامین وینتال و علیرضا نادر – صفحه مخصوص اعضای هیئت علمی در وبسایت کالج اوبرلین نشان از حضور طولانی محمدجعفر محلاتی استاد دین‌شناسی و مطالعات خاورمیانه و آفریقای شمالی در این دانشگاه داشته و خبر از هدف او برای توسعه «دوره‌های ابتکاری با رویکرد بین‌رشته‌ای به مطالعات دوستی و بخشش» می‌دهد.
در انتهای این صفحه، به حضور او به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد در دهه هشتاد میلادی نیز اشاره‌ای کوتاه شده است. آنچه در این نوشته یادآوی نشده این است که بر اساس گزارش مشروح و مفصل سازمان عفو بین‌الملل که در سال ۲۰۱۸ منتشر شد، محلاتی در لاپوشانی قتل عام دستجمعی حداقل ۵۰۰۰ زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ کمک کرده است.
در زمانی که مجمع عمومی سازمان ملل نسبت به «موج دوباره اعدام‌ها بین ماه‌های تیر تا شهریور ۱۳۶۷» به دلیل «محکومیت‌های سیاسی» زندانیان اعلام «نگرانی شدید» کرد، محلاتی این قتل عام را انکار کرد و منابع اطلاعات سازمان ملل از این قتل عام را «اطلاعات جعلی» نامید.
https://kayhan.london/1400/02/13/%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%af-%d8%af%db%8c%d9%86-%d9%85%d8%aa%d9%87%d9%85-%d8%a8%d9%87-%d8%a7%d8%ad%d8%b3%d8%a7%d8%b3%d8%a7%d8%aa-%db%8c%d9%87%d9%88%d8%af%d8%b3%d8%aa%db%8c%d8%b2%db%8c-%d9%88-%d8%b6
در اکتبر ۲۰۲۰ میلادی هنگامی که اعضای خانواده قربانیان قتل عام ۱۳۶۷ به همراه زندانیان سیاسی سابق ایران نامه‌ای عمومی به رئیس کالج اوبرلین، کارمن تویلی امبار، ارسال و نقش این استاد دانشگاه را به عنوان یکی از مقامات رژیم جمهوری اسلامی خاطرنشان کردند، اعمال ناشایست محلاتی مورد توجه مجدد افکار عمومی قرار گرفت.
در این نامه از مدیریت کالج اوبرلین خواسته شد تا «آقای محلاتی را از سمت خود برکنار کرده و از قربانیان کشتار سال ۱۳۶۷ و خانواده‌های آنها به دلیل استخدام و ارتقای شخصی که در جنایت علیه بشریت دست داشته است، عذرخواهی کنند.»
ماه گذشته سازمان ملل متحد هرگونه ارتباط خود با محلاتی را رد کرد. آژانس جهانی توافقنامه سازمان ملل متحد گفت که محلاتی بدون اجازه از آرم آنها برای سازمان خود در تهران با نام «مرکز دوستی برای پایداری» استفاده کرده و از وی می‌خواهد که این آرم از وبسایت این مرکز حذف شود.
https://kayhan.london/1400/01/12/%d9%be%d8%b3-%d8%a7%d8%b2-%d8%b7%d8%b1%d8%ad-%d9%be%d8%b1%d8%b3%d8%b4%db%8c-%d8%aa%d9%88%d8%b3%d8%b7-%d8%b1%d9%88%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%85%d9%87-%d8%a7%d9%88%d8%b1%d8%b4%d9%84%db%8c%d9%85-%d9%be
به همین ترتیب ، موسسه خاورمیانه دانشگاه کلمبیا نام محلاتی را به عنوان استاد مهمان در ماه فوریه از وبسایت خود پاک کرد. سخنگوی دانشگاه کلمبیا، کارولین آدلمن، در پیامی به لادن بازرگان فعال حقوق بشر ایرانی-آمریکایی نوشت: «هرگونه اشاره به پروفسور محلاتی در وبسایت دانشگاه کلمبیا به اشتباه درج شده و در حال حاضر حذف گردیده است.»
لادن بازرگان که برادرش بیژن در قتل عام سال ۱۳۶۷ زندانیان به دست رژیم کشته شده، به منظور تأمین عدالت برای قربانیان همراه با دیگر مخالفان ایرانی کارزاری علیه محلاتی به راه انداخته است.
محلاتی همچنین در دهه ۶۰ به جامعه بهائی که تحت آزار و اذیت رژیم جمهوری اسلامی هستند، حمله کرد و اظهار داشت: «این این مشکل مذهبی نیست بلکه سیاسی است. جامعه بهائی تحت پوشش دین فعالیت های غیراخلاقی انجام می‌دادند.»
بهائیان پیروان یک اقلیت مذهبی هستند که از زمان انقلاب ۱۳۵۷ تا کنون با آزار و شکنجه گسترده‌ای روبرو بوده‌اند. در حالی که محلاتی در سازمان ملل بهائیان را محکوم می‌کرد، رژیم ایران اعضای این اقلیت مذهبی را فقط به خاطر پیروی از این دین اعدام می‌نمود.
کالج اوبرلین به شکلی زننده و نگران‌کننده، روی سوء سابقه طولانی و جدی محلاتی چشم بسته است. سخنگوی اوبرلین، اسکات وارگو، اعلام کرده که اتهام جنایت علیه بشریت «در مورد اظهارات وی [محلاتی] در دیدار با نمایندگان سازمان ملل است که به بیش از ۳۰ سال پیش برمی‌گردد.» این واقعیت که جنایات مربوطه در سال ۱۳۶۷ رخ داده نباید به معنای سلب مسئولیت حقوقی برای تحقیق درباره محمدجعفر محلاتی و اخراج احتمالی او باشد.
به منظور درک ارتباط میان تلاش محلاتی برای کسب هویتی جدید و نقش او در یکی از فاجعه‌بارترین نمونه‌های داخلی تروریسم رژیم ایران، کافیست فیلم تبلیغاتی کالج اوبرلین از این فرد را در وبسایت این دانشکده مشاهده کنید. در این فیلم او ادعا می‌کند که از «اخلاق دوستی» و «دوستی به عنوان یک جهان‌بینی» حمایت می‌کند.
https://kayhan.london/1399/12/07/%da%af%d8%b2%d8%a7%d8%b1%d8%b4-%d9%88%db%8c%da%98%d9%87-%d8%a8%d9%86%db%8c%d8%a7%d9%85%db%8c%d9%86-%d9%88%db%8c%d9%86%d8%aa%d8%a7%d9%84-%d8%af%d8%b1-%d9%81%d8%a7%da%a9%d8%b3-%d9%86%db%8c%d9%88%d8%b2
محلاتی تنها یکی از انبوه مقامات جمهوری اسلامی است که برای برخورداری از آزادی‌های اساسی، که مردم ایران را از آن محروم کرده‌اند، در غرب و به ویژه در دانشگاه‌های ایالات متحده جا خوش کرده‌اند. یک دیپلمات دیگر جمهوری اسلامی که او نیز احتمالاً در نقض حقوق بشر نقش داشته است، سید حسین موسویان سفیر سابق رژیم ایران در آلمان است که در دانشگاه پرینستون جای گرفته و به گفته برخی از آمریکایی‌های ایرانی‌تبار در قتل‌های تحت حمایت رژیم ایران در آلمان نقش داشته و دستش به خون آلوده است.
در دوران تصدی سیاسی موسویان در برلین، رژیم ایران در سال ۱۹۹۲ چهار مخالف خود را در رستوران میکونوس در برلین ترور کرد. موسویان هرگونه اطلاع از این عملیات را انکار می‌کند آنهم در حالی که مقام وی به عنوان سفیر به معنای آگاهی کامل او از فعالیت‌های رژیم جمهوری اسلامی در آلمان بوده است. در دوران مدیریت موسویان بر سفارت رژیم ایران در برلین، این سفارتخانه تبدیل به ستاد جمع‌آوری اطلاعات برای دولت تبدیل شد که عمدتاً بر فعالیت‌های مخالفان ایرانی تبعیدی متمرکز بود. دولت آلمان درخواست کرد که موسویان به همراه اعضای بخش اطلاعات سفارت برکنار شوند. فعالیت‌های موسویان در رژیم جمهوری اسلامی تغییری در سیاست دانشگاه پرینستون برای استخدام موسویان ایجاد نکرده و کالج اوبرلین نیز از پاسخگویی به پرسش‌های مربوط به نقش محلاتی در لاپوشانی جنایت علیه بشریت توسط جمهوری اسلامی در ایران طفره رفته است.
رئیس دانشگاه اوبرلین، کارمن تویلی امبار، بجای شروع تحقیقات رسمی در مورد محلاتی وقت خود را صرف بلاک کردن مخالفان و روزنامه‌نگاران ایرانی در توییتر کرده است. امبار حتی هیلل نویر متخصص برجسته حقوق بشر را که مؤدبانه در مورد نقش «استاد صلح این دانشکده» در کشتار هزاران زندانی سیاسی ایران سوال کرده بود بلاک کرد.
ارزش‌های لیبرال کالج اوبرلین در شعار رسمی «درس‌آموزی و کار» تجسم یافته است. اما روند رسیدگی به نقش محلاتی در جنایت علیه بشریت نشان می‌دهد که مدیریت این دانشکده نه کاری برای تحقیق درباره این ادعا کرده و نه درسی از یک جنایت تاریخی به وسعت قتل عام ۱۳۶۷ آموخته است.
موسسات دانشگاهی ایالات متحده نباید پناهگاهی برای مقامات جمهوری اسلامی و ناقض حقوق بشر شوند. اوبرلین باید بطور کامل درباره سوابق محلاتی تحقیق و احتمالا او را تنبیه کند. قربانیان جمهوری اسلامی شایسته‌ی عدالت هستند، همان عدالتی که اوبرلین ادعای عمل به آن را دارد.
*منبع: The Dispath
*نویسندگان: بنیامین وینتال یکی از محققان «بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها» و علیرضا نادر یکی از اعضای ارشد این بنیاد با تمرکز بر سیاست‌های ایران و ایالات متحده در خاورمیانه است.
این مزدور محلاتی باید به عنوان جنایت علیه بشریت دستگیر شده به محاکمه کشیده شود.
مزدورانی مثل او لااقل برای پوشش جنایات جمهوری اسلامی از امریکا اخراج شوند.