پیکر بی‌جان دو کارگر محبوس در تونل ۴۲ معدن طزره دامغان پس از شش روز عملیات نجات پیدا شد و عملیات پایان یافت.
شش روز پس از حبس دو کارگر معدن در تونل شماره ۴۲ معدن طزره دامغان بر اثر ریزش معدن، در نهایت دیشب نیروهای امدادی به محل حبس شدن این دو کارگر رسیدند اما هر دو کارگر زیر آوار جان باخته بودند.
میلاد روشنایی و اصغر افضلی دو تن از کارگران شاغل در معدن زغال سنگ طزره دامغان روز شنبه ١١ اردیبهشت هنگام استخراج به دلیل ریزش ناگهانی سقف کارگاه در تونل شماره ۴٢ معدن در این تونل محبوس شدند.
عملیات نجات این دو معدنچی از ساعتی بعد آغاز شد اما سرانجام غروب روز پنجشنبه ۱۶ اردیبهشت پیکر بی‌جان این کارگر از زیر آوار بیرون کشیده شد.
منصور شریف مدیرعامل شرکت زغال سنگ البرز شرقی غروب پنجشنبه با اعلام این خبر گفته است: «پس از ۱۳۰ ساعت تلاش شبانه‌روزی و بدون وقفه گروه‌های تخصصی و امدادی در معدن ریزش کرده طزره دامغان دقایقی پیش نیروهای امدادی موفق شدند تا به فضایی که کارگران مفقود این معدن در آن حضور داشتند برسند؛ اما با پیکر بی‌جان آنان مواجه شدند.»
به گفته منصور شریف در این عملیات نجات پنج تیم ۳۰ نفره از نیروهای متخصص امدادی معدن از استان‌های سمنان، گلستان و کرمان بدون وقفه و به صورت شیفت‌های چهار ساعته عملیات نجات را انجام دادند.
او افزوده که «در روز پایانی عملیات نیز سگ‌های زنده یاب از شهر سمنان و تهران به محل حادثه اعزام شدند و دستگاه‌های فلزیاب نیز به کمک امدادگران معدن آمد.»
او همچنین گفته تخریب کامل کارگاه و حجم شدید آوار، نشان‌دهنده این موضوع بود که پیکر این دو معدنچی در لحظات اول حادثه زیر آوار مدفون شده است.
حوادث در معادن ایران به ویژه معادن زغال سنگ که کارگران در اعماق زمین کار می‌کنند در سال‌های گذشته افزایش یافته بطوری که در دو سال اخیر در سه حادثه‌ی مشابه دیگر در معدن طزره دامغان، پنج کارگر معدن کشته شده‌اند. اکنون با جان باختن میلاد روشنایی و اصغر افضلی شمار کارگران جانباخته در این معدن به هفت نفر رسیده است.
چهار سال پیش و در ۱۳ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۶ انفجار در معدن یورت در ۹۰ کیلومتری گرگان مرکز استان گلستان نیز سبب جان باختن دست‌کم ۴۳ کارگر شد.
عدم رعایت ایمنی در معادن دلیل اصلی بروز حوادثی چنین تلخ است. کارفرمایان که غالبا شرکت‌های پیمانکاری هستند که مسئولیت حفاری و استخراج را به عهده دارند، برای کاهش هزینه‌ها، از هزینه‌های ایمنی کم می‌کنند. برای نمونه کارگران معدن طزره دامغان گفته‌اند پیمانکار برای کاهش هزینه‌ها از تعداد تیرک‌های کمتری برای نگه‌داشتن سقف تونل‌ها استفاده می‌کند و همین موضوع سبب ریزش تونل می‌شود.
https://kayhan.london/1400/02/16/%d8%a2%d8%ba%d8%a7%d8%b2-%d8%b4%d8%b4%d9%85%db%8c%d9%86-%d8%b1%d9%88%d8%b2-%d8%b9%d9%85%d9%84%db%8c%d8%a7%d8%aa-%d9%86%d8%ac%d8%a7%d8%aa-%da%a9%d8%a7%d8%b1%da%af%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d9%85%d8%ad%d8%a8
کارگران پیمانکاری معادن زغال سنگ البرز شرقی معتقدند «کارفرمای مادر برای پایین آوردن هزینه‌ها کار استخراج را در اختیار پیمانکاران بخش خصوصی قرار میدهد. این پیمانکاران زمانی که کار را به دست می‌گیرند برای اینکه سودی برایشان بماند، تلاش می‌کنند هزینه‌ها را از قراردادی که با کارفرما دارند، پایین‌تر هم بیاورند. کارفرمایان هیچگاه به کیفیت پایینِ کارِ پیمانکاران خود نگاه نمی‌کنند و تنها به کمیت آن نگاه می‌کنند. در واقع عدم تطبیق قیمت برنده شدن در مناقصه و هزینه‌های اتمام کار یک بحران است. برخی مسئولان فقط به فکر بازدهی محدوده کار خود هستند و به کارگری که بایستی ساعت‌ها در اعماق زمین زغال سنگ استخراج کند، فکر نمی‌کنند.»
در این میان دولت نیز هیچ اقدامی برای نظارت بر ایمنی معادن و مجبور کردن معدن‌داران و پیمانکاران به رعایت نکات ایمنی نمی‌کند. کارگران پیمانکاری معدن زغال سنگ البرز شرقی در اینباره گفته‌اند: «بارها در برابر این شرایط ناایمن کارگاه‌ها به مسئولان بالادستی گزارش داده‌ایم اما نتیجه‌ای نداشته است. حتی بارها کارگران از شرایط ناایمن کارگاه و صداهایی که از سقف و دیواره کارگاه به گوش می‌رسید، به پیمانکار اخطار داده بودند.»
کارگری که روز قبل از این حادثه در ان کارگاه مشغول به استخراج زغال سنگ بودم وبعد از خروج اعلام کردم که فشاره زیادی دارد وتخریب ان عمل کرده است اما با پشت گوش انداختن استا کار منجرب به این حادثه تلخ شد که دونفر از همکارهای من در زیر اوار ماندن من خواهش می کنم به فکر ما کارگران معدن باشید که پیمانکار نه به فکر امنیت ماست نه حقوق ما ونه بیمه ما را کامل میدهد