در یازدهمین دوره اعطاى جوایز آکادمى فیلم کوتاه ایران «ایسفا»، این جایزه به داریوش مهرجویى کارگردان سرشناس که آثار جالب و متفاوتى در کارنامه هنرى‌اش دیده مى‌شود، اهدا شد.
در متن لوحى که همراه نشان «ایسفا» به این فیلمساز قدیمی داده شد، آمده است:
«آقاى داریوش مهرجویى، شما با حضور خود به سینماى ایران اعتبار دیگرى بخشیدید و بر پرده نقره‌اى نقش و نگار تازه‌اى زدید. نگاه تیزبین خود را به درون جامعه بردید و آئینه تمام‌نماى مردم این سرزمین شدید. فیلم‌هاى شما در جان مردم نقش بستند و شخصیت‌هایتان قسمتى از زندگى آنها شدند. حضور مستمر و مداوم شما در عرصه فیلم‌سازى به‌رغم تمامى ناملایمات و بى‌مهرى‌ها، بزرگترین آموزه براى تمام نسل‌هاست.»
به گفته اهداکنندگان این جایزه، نشان ایسفا نوعى جام جهان‌نماست که با دو ورقه برنز و با خط میخى تزئین شده و برگرفته از منشور ملل کورش کبیر است که همه ساله به یکى از مفاخر سینماى ایران اهدا مى‌شود.
پیش از این چهره‌هاى سینمایى معروفى مانند عباس کیارستمى، ناصر تقوایى، رخشان بنى اعتماد، کیانوش عیارى، بهرام بیضایى، خسرو سینایى، امیر نادرى، سهراب شهید ثالث و پرویز کیمیاوى این جایزه را گرفته بودند.
داریوش مهرجویى از جمله فیلمسازان و پیشگامان موج نو سینماى ایران و خالق آثار ماندگارى چون «گاو»، «هامون»، «پرى»، «بانو»، «دایره مینا»، «اجاره‌نشین‌ها»، «سنتورى»، «درخت گلابى»، «لیلا»، «لامینور» و «سارا» است.
او فیلم معروف «گاو» را در سال ١٣۴٨ با بازیگران برجسته‌ای چون عزت‌الله انتظامى، على نصیریان، جمشید مشایخى و پرویز فنى‌زاده بر اساس نمایشنامه‌ی «چوب بدستان وَرَزیل» از غلامحسین ساعدی ساخت که یکى از اولین فیلم‌هاى سینماى ایران بود که مورد توجه غرب و اروپا قرار گرفت. این فیلم در جشنواره‌هایى مانند کن، برلین، مسکو، لندن و لس‌آنجلس به نمایش در آمد تا جایی که توجه کارگردان‌هایى چون فدریکو فلینى را به خود جلب کرد. این فیلم جوایز متعدد داخلى و خارجى کسب نمود.
با توجه به شیوع کرونا امسال مراسم اهداى جوایز ایسفا به صورت آنلاین برگزار گردید.
داریوش مهرجویى که در راى‌گیرى سال ١٣٩٨ مجله «فیلم» به عنوان بهترین کارگردان تاریخ سینماى ایران انتخاب شد، در سال ١٣١٨ به دنیا آمد و با آنکه در این سال‌ها چند فیلم ساخته او توقیف شده، همچنان به ساختن فیلم مشغول است.
جایزه «صدف طلایى» از جشنواره سن سباستین، جایزه بخش «نگاه نو» و «فیپرشى» از جشنواره برلین، جایزه «هوگو نقره‌اى» جشنواره بین‌المللى شیکاگو از دیگر جوایزى است که مهرجویى دریافت کرده است.
در سال ١٣٩٣ در سفارت فرانسه در تهران، سفیر آن کشور نیز جایزه شوالیه ادب و هنر فرانسه را به مهرجویى اعطا کرد.
داریوش مهرجویى فیلمساز، رمان نویس و مترجم در دوره نوجوانى عاشق سینما شد و در سن بیست سالگى براى ادامه تحصیل در رشته سینما به آمریکا رفت. اما پس از مدتى دنیاى فلسفه او را به خود جذب کرد و در سال ١٣۴۴ از دانشگاه معروف UCLA در رشته فلسفه فارغ‌التحصیل شد.
تحصیل در دانشگاه لس‌آنجلس کالیفرنیا موقعیتى براى او فراهم آورد تا در کارگاه‌هاى استادان بزرگى مانند ژان رنوار شرکت کند.
گفتنى است مهرجویى با فیلم شاعرانه «درخت گلابى»، یک بازیگر هنرمند تازه را به سینماى ایران معرفى نمود که کسى نبود جز گلشیفته فراهانى؛ بازیگری که به سینمای جهان راه یافت.
