آزاده کریمی، علی اشتیاق – اکبر و ایران خرمدین، زن و شوهری در سنین سالمندی، در طول ۱۰ سال دو فرزند دختر و پسر و داماد خود را مسموم و قطعه قطعه کرده و در نقاط مختلف پایتخت انداختند. افشای این جنایات در جامعه ایران که سال‌هاست با معضلات متعدد اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی روبروست و از تنش‌های شدید خانوادگی و اجتماعی رنج می‌برد، چه پیامی برای شهروندان دارد؟ آیا می‌توان ریشه‌های روحی و باورهای این پدر و مادر را که به سه قتل فجیع منجر شده در کل جامعه بازیافت؟ چه شده که جامعه به چنین بستری از خشونت‌های وسیع، بی‌اخلاقی‌ها، زد و خوردها و نزاع‌های بی‌محابا تبدیل شده است؟
اینها پرسش‌هایی است که همواره پس از هربار رسانه‌ای شدن برخی جنایات در ایران برای مردم مطرح می‌شود. ولی آیا نباید در کنار این پرسش‌های همراه با بهت و هیجان، به دنبال راه حل بود؟ در همین ارتباط با دکتر میترا بابک روانشناس و فعال حقوق بشر گفتگو کردیم تا بلکه بتوان درک شفاف‌تری از آنچه در جامعه ایران رخ می‌دهد داشت.
