رژیم جمهوری اسلامی به یکی از رسواترین نمایش‌های انتخاباتی دوران حیات خود دست زده است و از مردم می‌خواهد که بار دیگر به پای صندوق‌های رأی بروند و همچون گذشته به یکی از نامزدهای دستچین شده شورای نگهبان رأی بدهند. این البته امر تازه‌ای نیست. ولی آنچه که این دور انتخابات را از موارد گذشته آن متمایز می‌کند، چیدمان نامزدها است. نامزدها چنان از میان دایره تنگی از سرسپردگان ولی فقیه برگزیده شده‌اند که حتا بخش بزرگی از سایر سرسپردگان ولی فقیه را نیز ناراضی کرده است. علاوه بر این، چیدمان نامزدها چنان شکل گرفته تا یکی از منفورترین و جنایتکارترین مقامات این رژیم سر از صندوق درآورد و بر کرسی رئیس‌جمهور بنشیند.
انتخابات در جمهوری اسلامی ابتدا با نظارت استصوابی به گردش قدرت در دایره تنگ ملتزمان وفادار به ولایت فقیه محدود شد و سپس در چند دوره اخیر با کاربرد تقلب سازمانیافته و دست بردن هرچه بیشتر در آراء برای کنترل نتیجه آن، به یک انتخابات نمایشی از پیش طراحی شده تبدیل شد.
ولی در این دور از انتخابات گویا همین مقدار از تظاهر هم لازم نبوده است و رژیم ظاهرا بر آن است تا از رأی مردم به عنوان وسیله‌ای برای غسل تعمید یکی از رسواترین جنایتکاران علیه بشریت استفاده کند و با نشاندن او بر کرسی رئیس جمهورآب تطهیر بر گذشته جنایت‌بار او بریزد.
سناریوی «انتخاب بین بد و بدتر» که آخرین بار در انتخابات چهار سال پیش اجرا شد، دولتی را روی کار آورد که یکی از زیانبارترین، بحران‌زده‌ترین و فسادآلوده‌ترین کارنامه‌ها را در حیات این رژیم داشته و اعتماد مردمی را که به پشتوانه رأی آنان بر سر کار آمده بود، زود از دست داد. جوشش سرتاسری اعتراضات مردمی‌در دی ۹۶ و آبان ۹۸ نشان داد که نه فقط دولت وقت بلکه کلیت این نظام از سوی قاطبه مردم کشور نفی شده است. از این رو حکومت که دیگر چندان امیدی به رأی مردم ندارد ظاهرا نیازی هم به بازی انتخاب بین بد و بدتر نمی‌بیند و به آن خاتمه داده است.
«اتحاد برای دموکراسی در ایران» که عبور از نظام جمهوری اسلامی و انتخابات آزاد را به عنوان شعار راهبردی خود برگزیده و همبستگی ملی نیروهای دموکراسی‌خواه حول آن را شرط لازم گذار مسالمت‌آمیز از جمهوری اسلامی به یک نظام سکولار دمکراتیک می‌داند، همواره نمایش‌های انتخاباتی جمهوری اسلامی و اعمال نظارت استصوابی شورای نگهبان را محکوم کرده و از مردم خواسته است که با عدم شرکت در آن از حق خود بر برخورداری از یک انتخابات آزاد دفاع کنند. نمایش انتخاباتی جدید با چیدمانی رسواتر از همیشه کمترین توجیهی برای شرکت در انتخابات باقی نمی‌گذارد و مردم ایران که در سال‌های اخیر به انواع مختلف (و از جمله اعتراضات سراسری دی ۹۶ و آبان ۹۸) «نه» بزرگی به جمهوری اسلامی گفته‌اند اکنون فرصت آن را یافته‌اند که با تحریم یکپارچه این انتخابات رأی «عدم اعتماد» خود به نظام جمهوری اسلامی را به نمایش بگذارند و «نه به جمهوری اسلامی» را عینیت ببخشند. باشد که این اقدام سرتاسری زمینه را برای زوال هرچه زودتر این نظام خودکامه و استقرار یک نظام دمکراتیک متکی به رأی آزاد مردم فراهم آورد.
اتحاد برای دموکراسی در ایران
