(+عکس، ویدئو) رها کردن پساب شرکت پتروشیمی مسجد سلیمان در سطح طبیعت دست‌کم باعث از بین رفتن ۱۷۴ دام در این مناطق شده و کشاورزان و دامداران را با خسارات سنگینی روبرو کرده است ولی این شرکت می‌گوید در نهایت «خسارت» می‌دهد!
به تازگی ویدئوهایی از دسته‌هایی از گوسفندان مُرده و نقش بر زمین شده در شبکه‌های اجتماعی از استان خوزستان بطور وسیع منتشر شده که از قرار معلوم با نوشیدن آب آلوده به پساب نفتی پتروشیمی مسجد سلیمان جان خود را از دست داده‌اند.
این شرکت با رها کردن آب آلوده فاضلاب و پساب به جویهای آب و رودخانه‌های فصلی منطقه باعث آلوده شدن آب‌های جاری در روستای «تلخاب کلات»، «کوشک خلف»، «چال بتون» و «دشت عقیلی» شده بطوری که برخی آبزیان و احشام منطقه از بین رفته‌اند.
در روزهای گذشته چوبانان روستای «سرتنگ لطفعلی» در منطقه کوشک خلف و از توابع مسجد سلیمان، حداقل ۱۷۴ رأس دام خود را از دست داده‌اند و لاشه ۵۴ گوسفند را مقابل ساختمان پتروشیمی مسجد سلیمان گذاشتند ولی هیچ پاسخی از سوی مقامات مسئول دریافت نکردند.
گزارش‌های میدانی حاکیست مسئولان پتروشیمی درهای شرکت را بسته‌اند و اهالی روستا را در خیابان گذاشته‌اند و به اعتراض این روستاییان به نتایج رها کردن پساب‌ها بی‌اعتنایی می‌کنند.
یکی از دامداران این روستا درباره وضعیتی که پتروشیمی مسجد سلیمان پیش آورده، می‌گوید: «ما از مرگ دام‌ها می‌گوییم اما پرندگان و ماهیان بسیاری هم تلف شدند. آب و خاک این منطقه از بین رفته و هیچکس هم جوابگوی ما نبوده است. برای همین بود که ۵۴ گوسفند را مقابل شرکت پتروشیمی بردیم تا توجه آنها را جلب کنیم. گفتند پاسخ می‌دهند اما جواب درخوری نگرفته‌ایم. هرچند با تانکر آب برایمان آوردند اما یک تانکر آب مشکل همیشگی ما را حل نمی‌کند.»
به گفته‌ی این روستایی که گوسفندان زیادی را با پساب‌های پتروشیمی از دست داده «این اتفاق جدید نیست و از پاییز سال گذشته تا اسفندماه بیش از ۳۰ راس گوسفند از دست داده و هیچ پاسخی هم از سوی پتروشیمی نگرفته است.»
به گفته‌ی این مرد چوپان، از مجموع پنج روستا در منطقه کوشک خلف، فقط در روستای «سرتنگ لطفعلی» دامداری رونق دارد و باقی روستاها به صورت فصلی دامداری می‌کنند، ولی با پسماندهای پتروشیمی که از پاییز پارسال در دل طبیعت رها می‌شود، کسب و کار آنها نیز با مخاطره روبرو شده است.
پتروشیمی مسجد سلیمان از پارسال کار خود را در این منطقه شروع کرده و شستشوی مخازن و لوله‌های این پتروشیمی و رهاکردن پساب آن در رودخانه فصلی «تلخاب» کوشک خلف باعث تلف شدن دام‌های بسیاری شده است.
طبق گزارش‌های منتشر شده، روستای «سرتنگ لطفعلی» هشت خانوار دارد و اهالی این منطقه بدون آب و برق زندگی می‌کنند. آب را با تانکر و برق را توسط موتور برق به دست می‌آورند و حالا دامداران این روستای کوچک چیزی در حدود ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان خسارت مالی هم دیده‌اند.
با اینکه انتشار ویدئو از گوسفندان تلف شده و بازتاب وسیع آن، منجر به واکنش مسئولان شده ولی این روستایی می‌گوید: «حرف مردم این است که باید فکری اساسی برای این منطقه و پساب پتروشیمی کرد. عملکرد و برخورد مسئولان این پتروشیمی تا کنون ضعیف بوده. ما نگران آب و خاک این منطقه‌ایم.»
مصطفی یوسفی قندعلی رئیس اداره محیط زیست مسجدسلیمان در این ارتباط گفته که «پساب خروجی پتروشیمی مسجدسلیمان» و «لاشه دام‌ها» نمونه‌برداری و به آزمایشگاه ارسال شده تا دلیل مسمومیت و مرگ این دام‌ها مشخص شود.
در فروردین‌ماه امسال نیز تعدادی از عشایر این منطقه اعلام کرده بودند که بر اثر آلودگی رودخانه فصلی با پساب پتروشیمی، دام‌هایشان و آبزیان آلوده شده‌اند.
یوسفی قندعلی رئیس اداره محیط زیست مسجد سلیمان با اشاره به این ادعای عشایر گفته است: «در این مورد تلفاتی از دام‌ها مشاهده نکردیم اما نتایج آنالیز نشان داد که پساب پتروشیمی مسجدسلیمان از لحاظ میکروبی بالاتر از حد مجاز بوده»!
او اضافه کرد که «اخطار لازم را به این واحد داده و نسبت به تکرار این اتفاق هشدار داده بودیم و ظرفیت تصفیه‌خانه شیمیایی این پتروشیمی باید افزایش یابد زیرا برای این حجم از پساب کافی نیست»!
مصطفی کنارکوهی مدیرکل دامپزشکی استان خوزستان هم گفته این سازمان در خصوص این تلفات به صورت تخصصی تحقیق می‌کند. ضمن اینکه مشاهدات اولیه نشان‌دهنده «وجود نداشتن هرگونه بیماری همه‌گیر در دام‌های منطقه بوده است».
به گفته‌ی او، «همچنین بررسی میدانی منطقه، لاشه‌ها، آبشخورها و علوفه، احتمال بروز مسمومیت را نشان می‌دهد که البته با توجه به نمونه‌برداری از آب و دام‌های تلف شده توسط کارشناسان دامپزشکی و ارسال آنها به آزمایشگاه رفرانس سازمان دامپزشکی کشور تا زمان دریافت پاسخ تخصصی آزمایش‌ها نمی‌توان نظر قطعی در این خصوص بیان کرد.»
حالا پس از سکوت طولانی، پتروشیمی مسجد سلیمان در نهایت اعلام کرده در صورتی که آزمایش‌ها نشان دهد تلفات اخیر دام‌ها در منطقه ناشی از پساب این واحد صنعتی باشد به دامداران «غرامت» پرداخت می‌کند.
این شرکت هیچ توضیحی درباره احتمال تغییر شیوه دفع پساب‌های این شرکت نداده است. به گفته‌ی مصطفی یوسفی قندعلی، این شرکت «اوره و آمونیاک» تولید می‌کند.
از بین رفتن دام‌ها و حیوانات بومی بر اثر پساب‌های آلوده و نفتی تازگی ندارد و پارسال نیز دام‌های متعلق به روستاییان «دهستان ابوالفارس» رامهرمز با نوشیدن آب‌های آلوده به پساب نفتی جان دادند.
آلودگی‌های پساب پتروشیمی «لردگان» هم در شهریور پارسال باعث مرگ ده‌ها دام روستاییان شد و حتا مدیرعامل پتروشیمی «لردگان» با تایید افزایش مقطعی غلظت آمونیاک پساب خروجی از این مجتمع این موضوع را تایید کرد.
در طول سال‌های گذشته بارها دام‌های روستاییان در استان خوزستان و لرستان با پساب‌های نفتی تلف شدند ولی هیچیک از شرکت‌های نفتی پاسخگوی عملکرد خود نبوده‌اند.
آنگونه که فعالان محیط زیست می‌گویند هیچ چیز مانع فعالیت پتروشیمی‌ها و فعالان حوزه نفت در استان خوزستان نیست و این شرکت‌ها به سندهای سازمان محیط زیست اساسا بی‌توجه هستند و آلودگی‌های جدی برای آب، خاک و هوای این استان به وجود می‌آورند.
هژیر کیانی دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط زیست خوزستان در این رابطه می‌گوید: «آنچه می‌بینیم روی ماجراست و زیر این پوسته آسیب‌هایی گریبان منطقه را گرفته که به این راحتی‌ها تمام نخواهد شد. مسئله تلفات دام‌ها بخش کوچکی از درد خوزستان است.»
او با بیان اینکه «آب و خاک و هوا» را نابود کرده‌اند، می‌پرسد: «سوال ما این است که چرا این منطقه به این شکل مورد بهره‌کشی قرار گرفته؟ چرا نهادهای اجرایی در کشور نگران وضعیت بغرنج محیط زیست این منطقه نیستند و صرفا به عنوان کارگاه صنعتی با آن روبرو می‌شوند که باید از آن برداشت کنند و بعد به حال خودش رها شود؟!»
آنگونه که این فعال محیط زیست توضیح می‌دهد، «یک فلر نفتی هر شبانه‌روز ۱۵هزار متر مکعب گاز سمی تولید می‌کند که در هر یک مترمربع این گاز ۲۵۰ماده سمی وجود دارد. این فلرها در نزدیکی شهر اهواز و سایر شهرها قرار دارند.»
این در حالیست که به گفته‌ی دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط زیست خوزستان، «می‌توان طی فرآیندی در حوزه انرژی از آن استفاده کرد اما چون فروش نفت خام فقط مورد توجه است، به سایر آلودگی‌ها توجهی نمی‌شود.»
کیانی همچنین با انتقاد از عملکرد ضعیف سازمان محیط زیست کشور گفته است «در تمام سال‌هایی که سند ملی محیط زیست تدوین شده تا کنون این سازمان فقط مدعی بوده که از متخلفان شکایت کرده و دستگاه قضا به این موارد رسیدگی نمی‌کند. این کم‌کاری چه از سوی محیط زیست و چه از سوی دستگاه قضا قابل پذیرش نیست و ما با جنایت محیط زیستی در این منطقه روبروییم.»
این خانه از پای بست ویران است!در دانشگاه های دولتی ۹۰ درصد
پذیرش دانشجو بدون احتساب کیفیت رزرو است برای، فرزندان
مقامات کشوری ، لشگری و مدرسین دانشگاهی ! از میان همین ها
بعدا عده ای با مدرک کارشناسی “استاد” شده اند یا خواهند شد.
تازه ۸۰ درصد مقامات جدا از میزان تحصیلات اختصاص به مافیای
قدرت است. یک نمونه ؛ “همتی” که اکنون شورای نگهبان او را
یکی از کاندید های رئیس جمهوری کرده است پسر خاله رفسنجانی
است . در سن ۲۳ سه سالگی با دیپلم دبیرستان وارد خدمات
دولتی شد . اکنون پس از ۴۲ سال بعد از تصدی بسیاری از
مسئولیت ها مانند مدیر کل بانک ملی و….بانک مرکزی هنوز
به صندلی خود چسبیده است . زمان او بانک ملی عملا ورشکسته
گشت و در بانک مرکزی عملا ارزش پول ملی از ۴۵۰۰ تومان به
۳۲۰۰۰ هزار رسید و نیمی از ذخیره طلای کشور ضرب شد و سر
به نیست گشت . محیط زیستی های بیچاره را به زندان انداختند
امامی را کشتند و بقیه هنوز بدون محاکمه در زندان هستند .
این ها مشتی نمونه خروار است . نه مهری به میهن دارند و نه
آبا و اجدادشان در ساختن این مرز و بوم زحمتی کشیده اند .
آنچه می بینیم اگر به همین روال پیش برود ، تازه از نتایج سحر
است .