رحموک نصرتی از خوانندگان استان سیستان و بلوچستان و از نسل میراثبانان موسیقی نواحی جنوب ایران در سن ۹۰ سالگی درگذشت.
رحموک نصرتی هنرمند پیشکسوت موسیقی نواحی جنوبی کشور و از خوانندگان استان سیستان و بلوچستان روز یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۰ در ۹۰ سالگی بر اثر کهولت درگذشت. تخصص اصلی او خواندن لالاییها و «زهیروکخوانی» یا «آوازهای عاشقانه» درباره غم و هجران بود.
رحموک نصرتی دوم اردیبهشت سال ۱۳۱۰ متولد شد. او اهل شهرستان فنوج و یکی از خوانندگان استان سیستان و بلوچستان و از میراثداران موسیقی نواحی جنوب کشور بود.
نصرتی از جمله زنان ایرانی است که به نقش و اثرگذاری آنها در حفظ موسیقی بومی ایران در کتاب «نقش زنان در موسیقی مناطق ایران» نوشته هوشنگ جاوید اشاره شده است.
رحموک نصرتی از جمله هنرمندانی بود که شعر و آوازها، تصنیفها و آیینهای ویژه و مختص زنان در استان سیستان و بلوچستان از جمله لالاییهای این خطه را در سینه نگه داشت و حفظ کرد. آثار او مجموعهای از آیینهای سوگ و لالاییهای تاریخی سیستان و بلوچستان را در بر میگیرد که روایت سرنوشت و تاریخ بخشی از خاک ایران است.
موسیقی سنتی بلوچستان یادگاری از دورههای مختلف فرهنگ و تمدن ایرانزمین است، موسیقی بلوچ در زندگی آنها در مراسم غم و شادی و روایت افسانهها و اسطورههای آنان در هم آمیخته است. موسیقی در بلوچستان آیینهای گوناگون دارد و با فرمها و گونههای مختلفی انجام میشود.
لیلو (لالایی)، موتْک (مرثیه)، اَمبا (آوازهای دریانوردان)، نازینْک (آواز زنان در مراسم شادی)، غزل خوانی دراویش صاحبان، ذکرهای گُواتی و مالد (پیرِ پَتَّر)(مراسم موسیقیدرمانی)، سَوْت (ترانههای شاد مراسم عروسی)، لیکو، شپ تاکی (مولودی خوانی)، زهیروک (دلتنگیهای عاشقانه غم و هجران) و شِئر (روایتهای حماسی مذهبی، تاریخی و عاشقانه) مجموعهای از انواع آیینهای موسیقی بلوچ است.
رحموک نصرتی در سال ١٣٨۴ در دومین جشنواره موسیقی زنان اقوام ایران با عصمت هودیانی روی صحنه رفت و هنر خود را به نمایش گذاشت.
رحموک نصرتی همچنین مدرک درجه یک هنری داشت و از اعضای مؤسسه هنرمندان پیشکسوت بود.