فرید خلیفی – ستاره‌شناسان چیره‌دستی مانند گالیلئو گالیله ایتالیایی که چهارصد سال پیش اکتشافات آسمانی مهمی از اجسام موجود در سامانه ستاره‌ای ما انجام دادند، غالباً از ابزارهای بسیار ابتدایی که گاهی حتا خود آن را اختراع کرده بودند برای رصد اجسام آسمانی استفاده می‌کردند. پس از آنکه یک دگرگونی بزرگ در جهان بین سال‌های ۱۷۶۰ تا ۱۸۴۰ میلادی با نام «انقلاب صنعتی» روی داد، تکنیک ساخت ابزارهای گوناگون هم پیشرفت کرد و پنجره کشف جهان عریض‌تر از گذشته شد. اجسامی که رصد آنها سخت و چه بسا ناممکن بود در تیررس ستاره‌شناسان قرار گرفتند. در نیمه قرن نوزدهم آخرین سیاره‌ای که در سامانه خورشیدی کشف شد، نپتون بود که پس از اورانوس که هفتمین بود هشتمین سیاره به حساب می‌آمد. اما ستاره‌شناسان بر پایه محاسباتی که داشتند همواره از جسمی با عنوان Planet X یا سیاره مجهول نام می‌بردند که احتمال می‌رفت فراتر از نپتون وجود داشته باشد.
