اخطار معنادار سران ناتو به جمهوری اسلامی

پنج روز پیش از برگزاری سیزدهمین دوره‌ی «انتخابات» ریاست جمهوری اسلامی در ایران سران سازمان پیمان آتلانتیک شمالی «ناتو» در نشست بروکسل طی بیانیه‌ای تعهد دادند هرگز اجازه نخواهند داد جمهوری اسلامی به تسلیحات اتمی مجهز شود.

کشورهای عضو ناتو اعلام کردند تقویت، احیا و اجرای کامل برجام می‌تواند راه را برای رفع نگرانی‌های بیشتر منطقه‌ای و امنیتی از جمله حمایت از منع گسترش سلاح‌های اتمی هموار کند.

سران ناتو بطور جدّی خواستار متوقف شدن تولید موشک‌های بالستیک در ایران شدند و با محکوم کردن حمایت جمهوری اسلامی از گروه‌های نیابتی و حمایت مالی و تسلیحاتی از بازیگران مسلّح غیردولتی در منطقه هشدار دادند که جمهوری اسلامی ایران باید از آموزش و گسترش فناوری موشکی و تسلیحاتی شبه‌نظامیان دست بردارد.

بیانیه سران کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی دو روز پس از بیانیه هفت کشور صنعتی جهان «G7» منتشر شد. آنها نیز با محکوم کردن حمایت جمهوری اسلامی از گروه‌های نیابتی، از رژیم ایران خواسته‌اند تمامی فعالیت‌های مرتبط با موشک‌های بالستیک و اشاعه تسلیحات و حمایت از شبه‌نظامیان و نقض حقوق بشر را متوقف کند.

هشدار غربی‌ها به جمهوری اسلامی با ششمین دور از مذاکرات اتمی در وین همزمان شد؛ جایی که بخشی از مسائل حل نشده‌ی آن تهدیدات موشکی و منطقه‌ای جمهوری اسلامی و دیگر اقدامات غیرعادی رژیم ایران از جمله گروگانگیری شهروندان دوتابعیتی و خارجی‌ است.

لحن ناتو بی‌سابقه است

احمد رأفت روزنامه‌نگار بین‌المللی و تحلیلگر سیاسی به کیهان لندن می‌گوید «لحن بیانیه ناتو در مورد جمهوری اسلامی و مسائلی که روی آن دست گذاشته شد بی‌سابقه است.» او معتقد است یکی از عوامل اصلی که سبب شده در چنین مقطعی ناتو تصمیم به اتخاذ مواضع جدی علیه جمهوری اسلامی گرفته، فشار ترکیه است. دولت رجب طیب اردوغان که در یک دهه گذشته درگیر مسائل پیرامون جنگ داخلی سوریه بوده اکنون بیش از هرزمان دیگری از سوی شبه‌نظامیان وابسته به جمهوری اسلامی در سوریه نگران است. اگر  موشک‌های بالستیک میان‌بُرد در اختیار گروه‌های نیابتی مورد حمایت سپاه قدس وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قرار بگیرد، جدی‌ترین تهدید برای ترکیه محسوب می‌شود؛ همچنانکه تأمین تسلیحاتی و پشتیبانی تهران از حماس و جهاد اسلامی برای اسرائیل دردسرساز شد و در جنگ ۱۱ روزه غزه حدود چهارهزار راکت و موشک به سمت شهرهای اسرائیل پرتاب کردند.

دولت رئیسی یعنی قوه مجریه در اختیار «میدان»

با روشن شدن نتیجه سیزدهمین رأی‌گیری ریاست جمهوری اسلامی در ایران جریانی دولت را نیز به دست می‌گیرد که تا کنون فاش و عریان گفته است قصد مماشات با غرب را ندارد. جریانی که بی‌پرده خود را وامدار قاسم سلیمانی می‌داند؛ همان‌ فرمانده و همان جریانی که همواره حامی فدا کردن «دیپلماسی» به پای «میدان» بوده و هستند.

سیدابراهیم رئیسی در دی‌ماه سال ۱۳۹۹ در مراسم سالگرد کشته شدن قاسم سلیمانی تهدید کرد «عاملان شهادت حاج قاسم در کره زمین امنیت نخواهند داشت و جلوه‌هایی از انتقام آشکار شده است.» تقریباً بخش عمده جریان حامی رئیسی محافل حزب‌اللهی و آتش‌به‌اختیاری هستند که مخالف برجام‌اند و سال‌هاست منتظر فرصت بودند تا قوه مجریه را نیز قبضه کنند. درواقع این «غرب‌ستیزها» هستند که با نگاه لوچ به «شرق» دولت سیزدهم را به دست گرفته‌اند. شاید به همین دلیل برخی مقامات وزارت خارجه آمریکا و دیپلمات‌های ارشد اتحادیه اروپا تلاش می‌کردند تا قبل از ۲۸ خرداد دست‌کم بر سر کلیات بعضی مسائل با تهران به توافق برسند.

ادامه سیاست اتمی نظام با دولت سیزدهم

هرچند عباس عراقچی در ارتباط با احتمال ریاست سیدابراهیم رئیسی بر دولت آینده جمهوری اسلامی گفته بود «اطمینان دارم در صورت انتخاب ایشان هیچ خللی در مسیر مذاکرات ایجاد نخواهد شد» اما احمد رأفت معتقد است جریانی که در ایران دولت را به دست می‌گیرد هرگز به اندازه اصلاح‌طلبان در اروپا و آمریکا قدرت لابیگری ندارد. این واقعیتی است که پیشرانه سیاست خارجی جمهوری اسلامی در هشت سال گذشته محمدجواد ظریف و تیم او و بازوهای برون‌مرزی جمهوری اسلامی در اروپا و آمریکا بودند که توانستند پشتیبانی بخش بزرگی از دمکرات‌های آمریکا و همچنین اروپایی‌ها را به اسم «تقویت جریان میانه‌رو» جلب کنند.

خط مشی جمهوری اسلامی در سیاست خارجی را علی خامنه‌ای و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تعیین می‌کنند. برخی تحلیلگران می‌گویند یکدست شدن حاکمیت با ابراهیم رئیسی در رأس دولت به نظام برای عملی کردن سیاست‌های آن کمک خواهد کرد و حتا اگر تصمیم به «نوشیدن جام زهر» و «نرمش قهرمانانه» هم باشد حالا احتمال آن با کنار رفتن حسن روحانی و دولت واخورده‌ای که قرار بود «میانه‌رو» باشد بیشتر است و با کارشکنی از سوی رقبا نیز روبرو نخواهد شد.

خط و نشان‌های جریان ولایی و انقلابی‌ها و حزب‌اللهی علیه غرب و متحدان آن در منطقه بسیار پیش از آنکه نامزدی رئیسی و سپس گزینش وی اعلام شود آغاز شده بود. رئیسی معتقد است «راهبرد مقاومت، بهترین و کارآمدترین راهبرد در منطقه است.» این در حالیست که این نگاه و این ایدئولوژی درست در نقطه مقابل انتظارت جو بایدن و کشورهای عضو برجام قرار دارد.

«مسائل ناموسی» و «برجام ۲ و ۳»

هرچند فرانسه و آلمان از طرفین خواسته‌اند برای پیشبرد مذاکرات تا رسیدن به یک توافق از خود انعطاف بیشتری نشان دهند اما هییچ شواهدی از سوی تهران برای آنچه جهت چنین انعطافی لازم است به چشم نمی‌خورد. علی خامنه‌ای و بسیاری از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بدون هیچ شک و تردیدی باور دارند که موشک‌ها و شبه‌نظامیان وابسته به جمهوری اسلامی «مسائل ناموسی» انقلاب هستند و حفظ آنها حفظ و استمرار نظام «واجب» است. قاسم سلیمانی یکسال پیش از آنکه در بغداد توسط حمله پهپادی آمریکا کشته شود در یک سخنرانی تأکید کرده بود «برجام ۲ و ۳ برای خشکاندن جریان‌های ناب اسلامی است؛ دشمن معتقد است چشمه باید خشکانده شود.» اگرچه برخی معتقد بودند سلیمانی به همین دلیل از سر راه برداشته شد تا مسیر «برجام ۲ و ۳» باز شود، اما روی کار آمدن دمکرات‌ها و دولت بایدن در آمریکا که جمهوری اسلامی برای لغو تحریم‌ها به آن امید بسته بود نیز نتوانست این مسیر را هموار کند و اکنون با یکدست شدن سیاست به سود «میدان» بعید به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی از «مسائل ناموسی» خود کوتاه بیاید.

در حال حاضر مذاکرات وین متوقف شده و اگرچه طرفین علاقه ندارند اعلام کنند که منتظر دولت سیزدهم در جمهوری اسلامی هستند اما دیپلمات‌های ارشد از جمله رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفته است باید تا تشکیل دولت جدید در ایران منتظر ماند.

اصلی‌ترین تهدیدات رژیم ایران همواره و اکنون اسرائیل را بیش از کشورهای دیگر نگران کرده است زیرا در تیررس رژیم اسلامی ایران قرار دارد. احمد رأفت در این ارتباط می‌گوید «چه دولت بنیامین نتانیاهو چه نفتالی بنت به عنوان جریان‌های راستگرا، و چه احزاب چپگرای اسرائیل همگی در لزوم مقابله همه‌جانبه با تهدیدات جمهوری اسلامی اتفاق نظر دارند.»
حامد محمدی

[کیهان لندن شماره ۳۱۶]