شاغلان صنعت نفت که استخدام رسمی نیستند و به عنوان کارگران پیمانی شناخته می‌شوند مدت‌هاست از وضعیت درآمد و شرایط دشوار کار خود ناراضی هستند. این کارگران که پیشتر اعتراضات و اعتصاباتی را برگزار کرده بودند، بیانیه‌ای جهت دور تازه اعتصاب سراسری خود صادر کرده‌اند.
کارگران پیمانی شرکت فراب شاغل در نیروگاه بیدخون عسلویه از روز شنبه ۲۹ خرداد ۱۴۰۰ اعتصاب کرده‌اند. این کارگران نسبت به اینکه مشمول قوانین کار نمی‌شوند معترض هستند و می‌خواهند شرایط اقماری کار و تعطیلات آنها تغییر کند.
خواسته این کارگران افزایش حقوق و دستمزد و همچنین برخورداری از طرح «بیست ده» به معنای ۲۰ روز کار و ۱۰ روز مرخصی است. آنها در حال حاضر ۲۴ روز کار میکنند و فقط ۶ روز مرخصی دارند.
آنها روز شنبه ۲۹ خرداد ۱۴۰۰ دست به اعتصاب زده و به صورت جمعی نیروگاه را به قصد خانه‌های خود ترک کرده و اعلام کرده‌اند تا زمانی که به خواسته‌های خود نرسند به نیروگاه باز نخواهند گشت.
کارگران تأکید کردند که این اعتصاب به مدت یک هفته است و پس از آن در روز ۹ تیر به اعتصاب کارگران رسمی خواهند پیوست.
صدها تن از کارکنان رسمی و کارگران شرکت نفت نیز اوایل خردادماه در چند شهر، مناطق عسلویه، لاوان و بهرگان و چند سکوی نفتی در خلیج‌فارس در اعتراض به شرایط استخدامی و درآمدی و شغلی خود دست به اعتصاب و تجمع زده بودند.
https://kayhan.london/1400/03/10/%d8%aa%d8%ac%d9%85%d8%b9-%da%a9%d8%a7%d8%b1%da%a9%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%b5%d9%86%d8%b9%d8%aa-%d9%86%d9%81%d8%aa-%d8%af%d8%b1-%d9%87%d9%84%d8%af%db%8c%d9%86%da%af-%d8%ae%d9%84%db%8c%d8%ac-%d9%81%d8%a7
این کارکنان که پیشتر در تاریخ بیستم اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ نیز تجمع بزرگی را در مقابل مجلس شورای اسلامی برگزار کرده بودند. پس از اعتراض کارکنان رسمی صنعت نفت در هفته نخست خردادماه، اعلام شد آنها در صورت عملی نشدن خواسته‌هایشان از نهم تیرماه اعتصاب تازه‌ای را آغاز خواهند کرد.
بیانیه‌ای نیز امرروز دوشنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۰ از سوی شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت درباره اعتصاب سراسری کارگران پیمانی نفت در پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و نیروگاه‌ها منتشر شد.
در این بیانیه آمده که «برای پیگیری خواست‌هایمان وارد اعتصاب سراسری می‌شویم» و «ما کارگران پیمانی نفت در پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و نیروگاه‌ها در اعتراض به سطح نازل حقوق‌ها و کاهش هر روزه قدرت خرید خود و عدم اجرای وعده های داده شده همانطور که اعلام کرده بودیم اعتصابات گسترده و سراسری خود را از سر می‌گیریم و با تجمع در مقابل مراکز کاری‌مان پیگیر مطالبات خود می‌شویم. در همین راستا روز ۲۹ خرداد همکاران پروژه ای ما در شرکت فراب نیروگاه بیدخون با مطالبه‌ی افزایش دستمزدها و خواست ۲۰ روز کار و ۱۰ روز مرخصی که اصطلاحاً طرح بیست ده نامیده می‌شود دست به اعتصاب زده و به صورت جمعی نیروگاه را به قصد خانه‌های خود ترک نمودند. این کارگران اعلام کرده‌اند که تا زمانیکه به خواسته های آنان پاسخ داده نشود به نیروگاه بازنخواهند گشت.»
در ادامه بیانیه آمده که اعتصاب دیگر کارگران پیمانی نفت در پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و نیروگاه‌ها در حمایت از کارگران پیمانی پلایشگاه بیدخون صورت گرفته است: «اعتصاب ما یک اعتصاب اخطاری است و یک هفته در جریان خواهد بود و در روز نهم تیر به صف همکاران رسمی خود که اعلام اعتراض کرده‌اند خواهیم پیوست. ما در این یک هفته‌ی اعتراض‌مان با جمع شدن در محل های کار خود تلاش می‌کنیم که تصمیم‌گیری جمعی بکنیم و صدای خود را به گوش همکاران کارگرمان در همه جا برسانیم.»
مجموع خواسته‌های کارگران شاغل در پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و نیروگاه‌ها به شرح زیر عنوان شده است:
– مزد هیچ کارگر شاغل در نفت نباید کمتر از ۱۲ میلیون باشد و باید فورا سطح دستمزدها افزایش یابد و به نسبتی که قیمت اجناس افزایش می‌یابد سطح مزد کارگران نیز بالا رود. بعلاوه سایر سطوح مزدی کارگران باید بر اساس توافق با نمایندگان منتخب کارگران صورت گیرد.
– تعویق پرداخت دستمزدها جرم و یک دزدی آشکار است. حقوق‌ها باید هر ماه به موقع پرداخت شود.
– ما به کار موقت و پیمانی اعتراض داریم و خواستار کوتاه شدن دست پیمانکاران و داشتن امنیت شغلی و دائمی شدن قراردادهای کاری مان هستیم. اخراج کارگر ممنوع.
– قوانین برده وار مناطق ویژه اقتصادی که حصاری بین ما و بخش‌های دیگر کارگری در سطح جامعه است و بر اساس آن کارفرمایان مفتخور دستشان برای هرگونه تعرضی به زندگی و معیشت ما باز گذاشته شده است، باید فورا لغو شوند.
– ما خواستار ایمن شدن محیط کارمان هستیم. محیط های کار ما مثل یک بمب انفجاری است و حریق‌های مهیب، سقوط از ارتفاع، آلودگی‌های صوتی در اثر انفجار مواد نفتی، استشمام مواد سمی و شیمیایی در کنار غیر استاندار بودن وضع بهداشت و درمانگاه‌ها، دارد هر روز از ما قربانی می‌گیرد و سبب صدمات جانی و روحی بسیاری به کارگران شده است. کار در گرمای طاقت فرسای تابستانی و نبود تجهیزات لازم سرمایشی و دستگاه‌های تهویه هوای استاندارد فشار کار را صد چندان کرده است. صنعت نفت یک بخش بزرگ سودآور جامعه است. باید مراکز کاری ما امن باشد و با بالاترین استانداردهای محیط زیستی مجهز باشد. باید در صنعت نفت بودجه کافی برای امن شدن محیط‌های کار و تجهیز مراکز کاری به امکانات سرمایشی و گرمایشی مورد نیاز و دستگاه‌های تهویه هوا به میزان مورد نیاز، بالا بردن استاندارد بهداشتی در خوابگاه‌ها و اماکن عمومی چون دستشویی‌ها و حمام و … اختصاص داده شود.
– ما کارگران نفت از امنیتی بودن محیط‌های کارمان به ستوه آمده‌ایم و باید به این وضعیت خاتمه داده شود. تشکل و تجمع و اعتراض حق مسلم ماست.
– در خاتمه حمایت قاطع خود را از همکاران رسمی‌مان در نفت که اعلام کرده‌اند چنانچه به خواسته‌یشان جواب داده نشود در نهم تیر دست به اعتراض خواهند زد و فراخوان‌شان به تجمع در آن روز است، اعلام می‌کنیم. خواسته‌های بر شمرده ما خواسته‌های همه کارگران نفت از جمله همکاران رسمی ما نیز هست. بعلاوه این همکاران به نحوه افزایشات مزدی سال ۱۴۰۰ که در واقع تعرضی به زندگی و معیشتشان است، تحمیل مالیات‌های سنگین بر حقوق‌هایشان و عدم اجرایی شدن ماده ده و در نتیجه آن حذف برخی از آیتم‌های مزدی‌شان اعتراض دارند. محور اعتراض همکاران رسمی همچون ما کارگران پیمانی موضوع دستمزد و عدم کفاف آن برای مخارج زیستی و معیشتی‌مان است و افزایش سرسام‌آور قیمت اجناس و یک قلم بزرگ آن مسکن و محرومیت از بیمه‌های پایه‌ای چون درمان و تحصیل رایگان برای همه و داشتن حق مسکن فشار زندگی را برای ما و همه مردم در جامعه دشوار و مشقب بار کرده است. ما خواهان تحقق این حقوق پایه‌ای و برخورداری از درمان و تحصیل رایگان برای همه مردم هستیم. زندگی شایسته انسان حق همه ما مردم است.
درود بر شرف همه نیروى شرکت نفت .همه با هم ودست در دست هم پشتیبان همدیگر تا نیل به خواسته هاى مسلم .پاینده باشید .