هنوز کارگران و زحمتکشان میهن‌مان در صنایع نفت و انرژی برای مطالبه اولیه‌ترین حقوقشان در اعتصاب هستند و انبوه غارت‌شدگان بازنشسته، معلم، پرستار و دامدار در خیابان در پی مطالبه حقوقشان هستند که مردم به جان آمده خوزستان پرآب و ثروتمند، اینبار نه برای آلودگی هوا و گرانی و کار، بلکه در پی آب آشامیدنی، یعنی اولیه‌ترین عنصر برای حیات و بقا به خیابان آمده‌اند. بعد از چهار دهه خوزستان غرق در آتش و بحران، آیینه تمام‌نمای ایران است.
پرواضح است که بی‌آبی و بی‌برقی، بیکاری، فقر، گرانی، بحران مسکن و واکسن و… نه علت مشکلات که خود معلول علت بزرگتری است که عبارت از نظام مافیایی و سراسر فاسدی است که هیچ قانون حتی قانون نوشته خود را هم به رسمیت نمی‌شناسند و تنها برای بقا و حفظ نظام خود، کمترین حقی برای مردم و حاکمیت مردمی، یعنی مشارکت در سرنوشت خودشان، قائل نیست. از همین روی و بحق هموطنان خوزستانی‌مان به خیابان آمده‌اند تا در این سانسور و خفقان کامل، هم صدا و هم رسانه‌ی خود باشند و هم بر حقوق انسانی خود پافشاری کنند. ولی به قول سعدی، این حرامیان و نامردمان آب را بر آنها بسته و بر آنها آتش گشوده‌اند. ابتدا هموطنان عرب و سپس بختیاری را که به حمایت از آنها درآمده‌اند به خاک و خون کشیدند.
وای بر این نامردمان سرکوبگر اگر گمان کنند که هموطنانمان در سراسر ایران و جهان در کنار خواهران و برادران عربمان قرار نمی‌گیرند. البته سلام و افتخار بر همه ایرانیان از کرد، ترک، فارس، بلوچ، مازنی و گیلانی! از اصفهان و شیراز و تهران و همه و همه هموطنان خوزستانی، عرب و بختیاری‌مان را که جاده‌های سرکوب را می‌بندند و آتش اعتراض افروخته‌اند را در مقابل سرکوبگرانی که آب را هم مثل گلوله، در ماشین‌های آبپاش و تنها در سرکوب مردم به کار می‌گیرند، تنها نگذاشته و به هر شیوه‌ای در حمایت از آنها درآمدند.
درود بر قهرمانان خوزستان و سلام بر شهیدانی که طی این چند روز در مطالبه آب و آزادی به شهادت رسیدند و آرزوی صبر و بردباری برای خانواده و عزیزانشان.
حسن صادقی
سعید اقبالی
مطلب احمدیان
سعید ماسوری
محمدعلی (پیروز) منصوری
مردادماه ۱۴۰۰
زندان «رجایی‌شهر» کرج
