«اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران» (نوفدی) چهارشنبه اول سپتامبر ۲۰۲۱ برابر با ۱۰ شهریور ۱۴۰۰ میزبان وبیناری با موضوع «فریادی از ایران؛ آمریکا چگونه می‌تواند کمک کند» بود.
مهمانان این برنامه لیزا دفتری خبرنگار ایرانی‌تبار شبکه خبری فاکس نیوز آمریکا، ویکتوریا کوتز مشاور ارشد امنیت ملی کاخ سفید در دولت دونالد ترامپ و جواد لعل محمدی فعال مدنی و از امضاکنندگان نامه ۱۴ نفر به خامنه‌ای برای استعفای وی و عبور از جمهوری اسلامی بودند.
سعید گنجی مدیر و رئیس هیأت مدیره «اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران» (نوفدی) در ابتدای این نشست در سخنانی کوتاه به معرفی مهمانان پرداخت.
کامران خوانساری‌نیا دبیر سیاست‌گذاری «اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران» (نوفدی) و گرداننده‌ی این وبینار با اعلام عدم حضور جواد لعل محمدی در این نشست و با اشاره به گزارش خبرگزاری هرانا از احضار این فعال مدنی از سوی نهادهای امنیتی خبر داد.
بر اساس گزارش هرانا، جواد لعل محمدی روز یکشنبه ۷ شهریورماه با ابلاغیه‌ای الکترونیک به شعبه ۱۸ بازپرسی دادگاه عمومی و انقلاب اصفهان احضار و از او خواسته شد ظرف مدت ۵ روز در این شعبه حاضر شود. همچنین جواد لعل محمدی روز چهارشنبه ۱۰ شهریور ۱۴۰۰ به همراه همسرش عزت جوادی حصار، دخترش آیدا لعل محمدی و خواهرش در مشهد بازداشت شدند.
در وبینار «اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران» ویدئویی از سخنان جواد لعل محمدی پخش شد و سپس لیزا دفتری خبرنگار شبکه فاکس نیوز آمریکا به عنوان نخستین سخنران با اشاره به سخنان جواد لعل محمدی گفت کلمات به درستی برای توصیف وضعیت این مرد و آنچه او تحمل کرده ادا نمی‌کنند و افراد غیر‌فارسی‌زبان فقط صدای او را می‌شنوند. او و بسیاری از ایرانیان دیگر و افرادی در سراسر جهان وجود دارند که از سوی حکومت‌ها اینگونه متحمل درد و رنج می‌شوند و از ما می‌خواهند وضعیت و شرایط آنها را روایت کنیم.
لیزا دفتری: هر چقدر حکومت بیشتر سرکوب میکند، مردم ایران شجاع‌تر می‌شوند
لیزا دفتری همچنین گفت مطالبات و سلیقه مخاطبان رسانه‌های جریان اصلی مدام در حال تغییر است و آنقدر که اخبار داخلی را دنبال می‌کنند، توجه و علاقه‌ای به اخبار خارجی ندارند و این موضوع اخیرا بیشتر احساس می‌شود. به گفته لیزا دفتری، این نگاه که «چرا باید خیابان‌های رقه در سوریه را دنبال کنیم در حالی که باید خیابان‌های ایران را جستجو کرده و در مورد آنچه در کشور ما در حال وقوع است فکر کنیم» برای روزنامه‌نگاری که وقایع مهم در دنیا مانند آنچه در افغانستان در حال وقوع است را می‌بیند و این اتفاقات با سیاست ایالات متحده در هم می‌آمیزد، ما را به عنوان روزنامه‌نگار در شرایط دشوار و وحشتناکی قرار می‌دهد.
لیزا دفتری با این توضیحات گفت این روزها با وجود شبکه‌های اجتماعی و فعالیت گسترده شهروندخبرنگاران دیگر چرخش اطلاعات در دست رسانه‌های اصلی نیست. او با اشاره به ورود ایرانیان به شبکه‌های اجتماعی از سال ۲۰۰۹ و پس از اعتراضات معروف به «جنبش سبز» تأکید کرد که دیگر نیاز نیست افکار عمومی خارج از ایران به دنبال وال‌استریت ژورنال یا واشنگتن پست باشند تا ببینند در ایران چه خبر است.
با اینهمه به گفته این روزنامه‌نگار همچنان در رسانه‌های آمریکا جریان‌سازی کاخ سفید وجود دارد. او می‌گوید بیش از آنکه او را یک روزنامه‌نگار بدانند، یک فعال (اکتیویست) می‌دانند چرا که در مورد آنچه مردم ایران از عملکرد جمهوری اسلامی تحمل می‌کنند صحبت میکند، از اینکه چرا توافق هسته‌ای با ایران ایده خوبی نبوده، چرا دوستی و سازش با جمهوری اسلامی ایده خوبی نبوده، چرا هرگز نمیتوان بخشی از این رژیم را «میانه‌رو» خواند یا به اصلاح آن امیدوار بود، صحبت میکند.
وی در ادامه تأکید کرد که او و همکارانش باید به عنوان روزنامه‌نگار تلاش کنند با ایجاد گفتگوهای غیرحزبی، از رفتار وحشیانه جمهوری اسلامی بگویند و شواهد آن، مانند ویدئوی سخنان جواد لعل محمدی را نشان دهند.
او همچنین گفت آنچه امثال جواد لعل محمدی و دیگر مردم ایران می‌گویند مستندات عملکرد جمهوری اسلامی است و باید به آن توجه کرد، نه آنچه از درون کاخ سفید بیرون می‌آید. به گفته لیزا دفتری، پیش از بروز این فاجعه در افغانستان، سیاست خارجی آمریکا بر انجام توافق با جمهوری اسلامی و احیای برجام متمرکز بوده و حقایق آنچه را در ایران در جریان است نادیده می‌گرفتند؛ فریاد و حقایق غم‌انگیز مردم، زنان، کودکان، روزنامه‌نگاران و افرادی که برای یک پُست فیس‌بوکی یا اعتراضات مسالمت‌آمیز حتا کشته می‌شوند. بسیاری از این افراد وجود دارند که درباره آنها چیزی نوشته نشده و اطلاع‌رسانی نشده. متأسفانه این چرخه‌ای است که ایجاد شده تا ما به عنوان روزنامه‌نگار از این خبرها بگذریم.
او همچنین با اشاره به اینکه از زمان دانش‌آموزی و کلاس هشتم نوشتن درباره ایران را آغاز کرده، گفت که مردم ایران بسیار شجاع شده‌اند و داستان‌ها و نظراتشان را بیان می‌کنند و در نتیجه ما در رسانه‌ها هیچ بهانه‌ای برای سکوت درباره آنها و روایت نکردن داستان‌ها و نظراتشان نداریم.
لیزا دفتری درباره سیاست‌های دولت جو بایدن گفت که وی بحران‌های سیاست خارجی و حقوق بشر را متناسب با دیدگاه‌ها و برنامه‌های سیاسی خودش گزینش کرده و نادیده می‌گیرد. او با یادآوری اقدامات دونالد ترامپ گفت که در زمان ترامپ با کمپین فشار توانستند سیاست درباره جمهوری اسلامی را پیش ببرند و در نتیجه من احساس نمی‌کردم که ترامپ رژیمی را که ماهیتی وحشیانه و تروریستی دارد عادی جلوه می‌دهد بلکه جمهوری اسلامی را به ویژه درباره سرمایه‌گذاری در تروریسم در سراسر جهان و نقض حقوق بشر در داخل ایران تحت فشار قرار داده بود.
لیزا دفتری همچنین درباره آنچه در افغانستان در جریان است گفت دولت ایالات متحده تلاش میکند تصویری متفاوت از طالبان ارائه کند اما تصور کنید شما در ترم آخر دوره دکترا هستید ولی حالا با آمدن طالبان دیگر نمی توانید به دانشگاه بروید یا وکیل، قاضی، پزشک هستید اما دیگر نمی‌توانید به سر کار بروید! اینها از سوی دولت ایالات متحده بیان نمیشود و در مقابل تصویری متفاوت برای همه ما و افکار عمومی ترسیم می‌کنند که ما فکر کنیم طالبان آنقدرها هم بد نیست و می‌شود با آنها دیپلماسی کرد!
لیزا دفتری با تأکید بر اینکه این روال در مورد ایران نیز صادق است، گفت که به همین دلیل ما از گروه‌هایی مانند نوفدی و روزنامه‌نگاران مستقل و گروه‌های دیگر که اطلاعات واقعی از ایران ارائه می‌دهند و همچنین شهروندخبرنگارانی که جان خود را به خطر می اندازند و درباره ایران اطلاع‌رسانی می‌کنند سپاسگزاریم چون حقیقت را به نمایش می‌گذارند.
لیزا دفتری در بخش پایانی سخنانش با تأکید دوباره بر اینکه همانقدر که حکومت اقدامات وحشیانه انجام می‌دهد، مردم هم شجاع‌تر شده‌اند گفت مادری که فرزندش به دست حکومت کشته شده و پدری که نمی‌تواند نان بر سفره همسر و فرزندانش بگذارد، به معترضان می‌پیوندند. هرچند مردم رویای دموکراسی و آزادی و همه این کلمات زیبا و دوست‌داشتنی را در سر می پرورانند اما چیزی که آنها را به خیابان می‌کشاند گرسنگی و همچنین وحشیگری علیه فرزندانشان و درد و رنج از دست دادن فرزندانشان است که آنها را به خیابان می‌کشاند. در این بین رسانه‌های اجتماعی در فضای مجازی به انتقال تصاویر واقعی شجاعت مردم بسیار کرده‌اند.
او همچنین گفت که پاشنه آشیل این رژیم، آن ۸۰ میلیون نفریست که می‌توانند به خیابان بیایند. درست مانند زمانی که مردم در سال ۱۹۷۹ بیرون آمدند؛ این مردم امروز برای رهایی از دست این رژیم انگیزه دارند. از سوی دیگر پیشتر اعتراضات مردم در ایران با محوریت تهران و از سوی نخبگان و اقشار متوسط یا فرادست اقتصادی و اجتماعی صورت می‌گرفت اما اکنون هشتگ «#اعتراضات_سراسری» را می‌بینیم و مردم از هر قشر و جایگاه اقتصادی به صف معترضان می‌پیوندند. آنها با استفاده از این هشتگ این پیام را می‌رسانند که ما آموزگار، کشاورز، کامیوندار، بازاری، قاضی و ما فقیر و ثروتمندانی هستیم که برای «نه» گفتن به این رژیم گرد هم می‌آییم. همینطور هشتگ «#نه_به_جمهوری_اسلامی» که بسیار مورد توجه قرار گرفته است. اینها همه پاشنه آشیل جمهوری اسلامی هستند.
ویکتوریا کوتز: منافع ما در اینست که یک شریک دموکراتیک و قوی در ایران داشته باشیم
ویکتوریا کوتز مشاور ارشد امنیت ملی کاخ سفید در دولت دونالد ترامپ نیز با اشاره به ویدئوی سخنان جواد لعل محمدی گفت که صداها از داخل ایران نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی تا چه اندازه بطور جنایتکارانه به مسائلی مانند همه‌گیری کرونا و آموزش‌وپرورش و وضعیت آموزگاران و محیط زیست بی‌توجه است و در مقابل منابع کشور را برای حمایت از تروریسم از یمن تا لبنان به کار گرفته است.
ویکتوریا کوتز در ادامه با یادآوری اعتراضات سراسری مردم در دی۹۶ و آبان۹۸ گفت که در دوران دونالد ترامپ اعتراضاتی گسترده و چشمگیر در ایران رخ داد و ما برای حمایت از مردم تلاش زیادی کردیم.
او با اشاره به تلاش برای محدود ساختن و انسداد اینترنت و رابطه آن با سرکوب اعتراضات مردمی در ایران گفت که در این شرایط کنگره می تواند نقش بسیار مهمی در دفاع از فناوری‌های جدید ما جهت دسترسی به اینترنت ماهواره‌ای برای مردم تحت ستم در کشورهایی مانند ایران و کره شمالی که حکومت‌هایشان سعی می‌کنند دسترسی به اینترنت را برای مردم محدود کنند داشته باشد.
ویکتوریا کوتز همچنین گفت آیا نمی‌توانیم یک زنجیره دیجیتال برای مقاومت در برابر آنها ایجاد کنیم؟
او همچنین با اشاره به سیاست‌های دولت جو بایدن از حذف حوثی‌ها از فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی تا خودداری از تروریستی خواندنِ طالبان و حتا نشناختن آنها به عنوان دشمنان امنیت ملی آمریکا در زمانی که طالبان تابوت‌های پوشیده شده با پرچم ایالات متحده را در اطراف کابل می‌چرخانند، اشاره کرد.
او همچنین تلاش دولت بایدن برای بازگشت به برجام را نگران‌کننده خواند و گفت این اقدام به معنای اینست که دولت بایدن در حال نادیده گرفتن افراد شجاعی است که در داخل ایران جان خود را به خطر می‌اندازند و با جمهوری اسلامی مبارزه می‌کنند.
ویکتوریا کوتز افزود که ما در خارج باید هر کاری می‌توانیم برای حمایت از مخالفان جمهوری اسلامی در ایران انجام داده و صداهای آنها را تقویت کنیم. او اشاره کرد که «آزادی اطلاعات و آزادی بیان» شناسه و لوگوی آمریکاست!
او با اشاره به همکاری‌های جمهوری خلق چین با جمهوری اسلامی در ایجاد ساختاری برای محدودیت‌های اینترنتی و سرکوب صدای مردم، ابراز امیدواری کرد که اینترنت ماهواره‌ای به زودی در دسترس مردم در سراسر جهان از جمله ایران قرار بگیرد. او این ایده را راهکاری ارزنده برای حمایت از صداهای آزادیخواهانه و افرادی دانست که برای آزادی مبارزه می‌کنند.
وی همچنین با اشاره به تلاش‌هایی که در دولت اوباما برای تصویرسازی متفاوت از آنچه در ایران در جریان است صورت گرفت، گفت افرادی مانند لیزا دفتری و مسیح علینژاد که آن زمان با انتشار تصاویر و ویدئوها و خبرها اطلاعات درست درباره ایران منتشر کردند کاری شجاعانه انجام دادند و دیدیم که جمهوری اسلامی در ماه‌های گذشته قصد ربودن مسیح علینژاد را داشت.
او با تأکید بر اینکه وقتی دولت در آمریکا قصد ارائه روایت متفاوتی از ایران را دارد، چنین اقداماتی بسیار موثر و مفید است.
ویکتوریا کوتز در پایان سخنانش تأکید کرد که به شدت نگران پیامی است که خروج ایالات متحده از افغانستان به مردم ایران می‌فرستد چون به عقیده وی این پیام از سوی جمهوری اسلامی دستکاری و تحریف شده و بعد به مردم منتقل می‌شود تا جایی که آمریکا را بد و اقدامات ما درباره افغانستان را بیهوده جلوه می‌دهند.
او به این نکته نیز اشاره کرد که مردم آمریکا مخالف جنگ و حامی صلح هستند و می‌خواهند فرزندانشان در خانه کنارشان باشند و این نکته مثبتی است. مردم از پایان حضور نظامی ایالات متحده در آمریکا حمایت می‌کنند اما با این شیوه‌ای که دولت جو بایدن عمل کرده مخالف‌اند. مردم نمی‌خواستند به این شکل و با بی‌احترامی به کشور آنان و آشوبی که به راه افتاده، ایالات متحده از افغانستان خارج شود و یک میلیارد منابع و تجهیزات آمریکا که پول مالیات‌دهنگان است در عمل در اختیار طالبان قرار بگیرد.
او همچنین تأکید کرد که منافع ما در اینست که یک شریک دموکراتیک و قوی در ایران داشته باشیم. مردم باید بفهمند که دموکراسی فقط در فرایند تکاملی اتفاق نمی‌افتد؛ این دامی بود که ما پس از پایان جنگ سرد در آن گرفتار شدیم که فکر کردیم تنها کاری که باید انجام می‌دادیم این بود که منتظر بمانیم و سرانجام مردم می‌خواهند آزاد شوند. او گفت باید در یک روند مؤثر با ایجاد نهادها و شناسایی افرادی که می‌توانند در این گذار کمک کنند به اقدامات و برنامه‌ریزی آنها کمک و از آنان حمایت کرد.
با درود واحترام ،یاد مطلبى افتادم که سالها پیش ،اوایل تغییر در ایران یکى از دوستان که به تازگى از سفر امریکا برگشته بودند گفته بود ،(امریکا مردمش را لاى پنبه نگهدارى میکند واینکه مردم امریکا کلا”سیاسى وسیاست باز نیستند .)دوستان عزیز ،گرامیانى که گاها”از روى حسن نیت حتى ،بگونه اى سخن میگویید ،که انگار هیچ اتفاقى نیافتاده است .طى چهل واندى سال پیش همین امریکاى دموکرات وجمهورى خواه با همکارى اروپاى گلوبالیست چه ها بر سر مردم دنیا بگوییم درست تر است نیاورده اند ،تا اقتصاد وصنعت ورفاه واسایش مردم خود راتامین کنند .بد بختانه امروزه روز هم تازه دو نفر دیگر هم مدعى هستند “خرس سفید واژدهاى سرخ “که از قبلى ها خونخوار تر وبیرهم تر هستند ،انها حداقل استخوان را دیگر نمیخوردند ،که اینها هر چه را بتوانند بخورند میخورند وبقیه را هم میبرند .همین چندین روز پیش همسایه افغان چه بر سرش اوردند ،انها که دیگر روانشاد شاه نداشتندکه همچون ما ها مرگ بر شاه خونخوار بگویند وخیال کنند که با همکارى سرخ وسیاه شاه خاین را سرنگون کرده اند .جسارتا”نمیتوان “زهى خیال باطل هم نگفت “.من تصور میکنم که از یک سوراخ نباید دو بار گزیده شد ،دوستان خرده نگیرید ،اگر بگویم که ما را به لطف انها امید نیست ،همینکه بیشتر شر نرسانند ما را بس .رها کنیم امریکا واروپا وحقوق بشر وجامعه بین الملل وسرخ وزرد وچشم تنگ وسیاه وسفید واژدها را ،هیچکدام انها بدون چشم داشت قدمى بر نخواهند داشت .امریکا شاه مارا وخودما را فداى خودش ومردمش واقتصاد وصنعت ورفاه واسایش خودش ومردمش کرد ،اگر غیر از این است من پوزش بخواهم ،همه انها خرس سفید از دویست سال پیش تا کنون چه ها نکرد که پیر استعمار نکرده باشد ،اژدها ى زرد چه ها نمیکند که اروپاى گلوبالیست نکرده باشد ،رها کنیم انها را ،برهانیم خودمان را از چنین خوش خیالى هایى ،تا بتوانیم تکیه بر مشت هاى اهنین خودمان داشته باشیم ،اگر که بتوانیم بهم تکیه کنیم وازمنییت دور شویم .کس نخارد پشت من ،جز ناخن انگشت من .پاینده باشد ،جاوید ایران پاینده ملت ایران .بدرود .
سپاس و درود فراوان بر همهٔ از جان گذشتگان و دوستداران مردم ستم دیدهٔ ایران!