ابراهیم رئیسی رئیس سیزدهمین دولت جمهور اسلامی دستور به بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها از اوایل آذرماه مطابق با شیوه‌نامه‌ها داده است آنهم در حالی که حفظ سلامت تمام دانشگاهیان و عدم واکسیناسیون کامل دانشجویان باید از اصلی‌ترین دغدغه‌های وی و دولت به عنوان مسئولان اجرای کشور باشد.
ابراهیم رئیسی رئیس جمهور اسلامی در جلسه دیروز شنبه ۸ آبان‌ماه در ستاد مقابله با کرونا گفت: وزارت بهداشت با همکاری وزارتخانه‌های علوم و آموزش و پرورش طوری برنامه‌ریزی کند تا مدارس و دانشگاه‌ها از اوایل آذر طبق شیوه‌نامه‌ها بازگشایی شوند.
رئیسی تأکید کرد: با توجه به انجام واکسیناسیون دانش‌آموزان بالای ۱۲ سال و دانشجویان، از ابتدای آذرماه می‌توان برای بازگشایی مراکز آموزشی با رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی اقدام کرد.
این دستور در حالی صادر شده که بهرام عین‌اللهی وزیر بهداشت روز ۲۵ مهرماه بروز موج ششم کرونا در ایران را تأیید و نسبت به آن ابراز نگرانی کرده بود. فقط در طول یک هفته شش شهر به شهرهای قرمز و پُرخطر کرونا اضافه شده است!
اکنون ۲۲ شهرستان قرمز، ۱۱۴ شهرستان نارنجی، ۲۰۱ شهرستان زرد و ۱۱۱ شهرستان آبی است.
تسهیل روند بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها همزمان با تکذیبیه دیروز وزارت بهداشت صورت می‌گیرد که آغاز موج ششم ویروس کرونا را انکار و اعلام کرده بود که روند بستری شدن بیماران در ۹۰ روز گذشته در اکثر استان‌های کشور «نزولی» است و «هنوز نمی‌توان نسبت به شروع خیز ششم کرونا در کشور اظهار نظر کرد»!
این وزارتخانه با وجود گزارش‌های میدانی از افزایش شمار بیماران بستری در استان‌های شرقی و افزایش شمار مبتلایان در شهر مشهد و هشدار هر روزه‌ی کارشناسان بهداشت آغاز موج ششم ویروس کرونا را در کشور تکذیب کرد!
حالا رئیسی (قاضی مرگ) نیز که کارش دستور دادن است ابراز امیدواری کرده که از موج بعدی «جلوگیری» شود آنهم با توجه به «مجموعه اقدامات پیشگیرانه و مناسب» وزارت بهداشت که ناکارآمدی آن چه در دولت قبل و چه اکنون به اثبات رسیده و هزاران تن به دلیل همین ناکارآمدی جان خود را از دست داده‌اند. گذشته از اینکه دستور ضدبشری علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی در دی‌ماه ۹۹ مبنی بر ممنوعیت خرید و واردات واکسن‌های معتبر انگلیسی و آمریکا و تبلیغات پوچ و توخالی برای تولید داخلی واکسن نیز بر شمار مبتلایان و جانباختگان افزود.
محمدعلی زلفی‌گل وزیر علوم نیز دیروز از بازگشایی دانشگاه از هفته‌ی آینده ۱۵ آبان‌ماه خبر داد که هر دانشگاهی بر مبنای امکاناتی که دارند برای حضور دانشجویان اولویت‌بندی کنند و مشخص شود کدام گروه‌ها می‌توانند در دانشگاه‌ها حضور فیزیکی داشته باشند.
موج پنجم کرونا که با مرگ روزانه ۷۰۰ شهروند همراه بود از تیرماه امسال شروع شد و وزارت بهداشت ۸ مهرماه اعلام کرد که از این موج عبور شده است.
دولت سیزدهم با افزایش واردات واکسن‌های کرونا تلاش می‌کند تا سریع و بدون استانداردهای لازم مدارس و دانشگاه‌ها را بازگشایی کند، آنهم در شرایطی‌که واکسن‌هراسی تریبون‌های مذهبی و ذی‌نفع، افکار عمومی را نسبت به تزریق واکسن مسموم کرده و گفته می‌شود ۱۷ میلیون نفر از افراد بالای ۱۸ سال، تمایلی به واکسیناسیون ندارند.
بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها مخالفان بسیاری دارد و جامعه نگران سلامت این گروه‌ها و عدم تکمیل واکسیناسیون دانش‌آموزان، دانشجویان، کارکنان و اعضای هیئت‌های علمی هستند.
اعلام شده که ۹۰ درصد اعضای هیئت علمی واکسینه شده‌اند و چون مسئولیت واکسیناسیون دانشگاهیان به عهده دانشگاه‌ها نیست، روند واکسیناسیون بسیار کُند پیش می‌رود.
مسئولان دانشگاهی خواستار بازگشایی دانشگاه‌ها پس از کامل شدن واکسیناسیون دانشجویان و کارکنان هستند تا سپس به تدریج، شرایط حضوری شدن دانشگاه فراهم شود.
مشکل دیگر بازگشایی دانشگاه‌ها رعایت فاصله‌ی فیزیکی برای هر دانشجو است. طبق پروتکلی که برای آموزش حضوری ابلاغ شده، اگر در کلاسی بیشتر از حد استاندارد دانشجو حضور داشته باشد طبیعتا اجازه برگزاری ندارد و با توجه به تعداد دانشجویان کارشناسی و فضای کلاس‌ها بطور عملی امکان آغاز آموزش حضوری در بیشتر دانشگاه‌ها ممکن نیست. کمااینکه بسیاری از دانشجویان نیازمند به آزمایشگاه و کارگاه مانند گروه‌های فنی حرفه‌ای، علمی کاربردی و «پیام نور» پس از شیوع کرونا امکان تکمیل واحدهای درسی خود را نداشتند و پس از بازگشایی حضوری دانشگاه‌ها، این احتمال جدی وجود دارد که تراکم کلاس‌های آزمایشگاهی و کارگاهی افزایش پیدا کند.
همچنین دانشگاه‌ها با توجه به تورم و گران شدن مواد غذایی، با بحران تأمین غذای دانشجویان نیز مواجه‌اند. آنگونه که رسانه‌ها می‌نویسند، پیش از کرونا قیمت هر پرس غذا کمتر از ۱۰ هزار تومان برای دانشگاه‌ها تمام می‌شد ولی اکنون حداقل هر پرس غذا ۳۰ هزار تومان هزینه بر می‌دارد.
از این رو، کمبود بودجه و وابستگی به شهریه‌ها، باعث می‌شود تا هزینه‌ی تحصیل در دانشگاه‌ها بیش از پیش افزایش یابد و این امر خود به مانع بزرگی برای شروع آموزش حضوری و همچنین تحصیلات دانشگاهی تبدیل شده است.
پیش‌بینی‌ها حاکیست از سر گرفتن آموزش حضوری دانشگاه‌ها به ویژه برای دانشجویان ورودی که اصلا در دانشگاه حضور نداشتند، نیازمند آمادگی روانی است که هیچ پیش‌زمینه و تصوری از دانشگاه ندارند.
