کمپین «عدالت برای قربانیان محلاتی» روز سهشنبه ۲ نوامبر ۲۰۲۱ با برگزاری تجمع اعتراضی در مقابل کالج اوبرلین در اوهایو آمریکا خواستار اخراج محمدجعفر محلاتی از مقامات پیشین جمهوری اسلامی شدند که به عنوان نماینده جمهوری اسلامی در سازمان ملل به انکار و لاپوشانی اعدام زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ خورشیدی میپرداخت اما در مقام «استاد صلح» در این کالج اشتغال دارد!
محمدجعفر محلاتی از سال ۲۰۰۷ در کرسی «نانسی شروم دای» مطالعات خاورمیانه و شمال آفریقای کالج اوبرلین مشغول به تدریس «الهیات صلح» است.
دهها نفر از خانواده زندانیان سیاسی اعدام شده، زندانیان سیاسی دهه شصت، فعالان سیاسی و حقوق بشر و دانشجویان روز سهشنبه ۲ نوامبر ۲۰۲۱ برابر با ۱۱ آبان ۱۴۰۰ از ساعت ۱۲ بعد از ظهر به وقت شرق آمریکا در مقابل «کالج اوبرلین» تجمع کردند.
این تجمع به صورت آنلاین در اتاقی در زوم و در وبسایت مادران خاوران نیز پخش شد. شماری از خانواده اعدامشدگان و همچنین تعدادی از زندانیان سابق در این تجمع سخنرانی کردند و تدریس «الهیات صلح» از سوی یکی از ناقضان حقوق بشر را مورد انتقاد شدید قرار دادند.
بسیاری از معترضان و روزنامهنگاران و تعدادی از سخنرانان به صورت آنلاین در این تجمع اعتراضی حضور داشتند.
لادن بازرگان یکی از برگزارکنندگان تجمع کمپین «عدالت برای قربانیان محلاتی» که بیژن برادرش از جمله اعدامشدگان در دهه شصت است در سخنانی تأکید کرد که محلاتی در زمان اعدام زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ سفیر جمهوری اسلامی در سازمان ملل بوده و در سخنرانیها و مواضعی که داشته روی حقایق سرکوب منتقدان در ایران سرپوش گذاشته و حتا فهرست اعدامشدگان را که به سختی شناسایی و به خارج از کشور فرستاده میشد دروغ میخوانده و در راستای اهداف جمهوری اسلامی تلاش میکرده است.
رضوان مقدم فعال حقوق بشر که همسرش از جمله زندانیان اعدامی است و خودش به همراه نوزاد چهارماههاش نیز به عنوان زندانی سیاسی در دهه شصت محبوس بوده، در سخنانی از اعدامهای دهشتناک جمهوری اسلامی در آن سالها گفت. رضوان مقدم از زن بسیار جوانی گفت که زندانی سیاسی محکوم به اعدام بوده و پس از تولد فرزندش از شیر دادن به او خودداری کرده چرا که میدانسته اعدام میشود و نمیخواسته فرزندش به او وابسته شود.
دکتر نامدار بقایی یزدی که پدرش از جمله نمایندگان آخرین دوره مجلس شورای ملی در ایران بوده و پس از انقلاب اعدام شد سخنران دیگر این نشست بود. او نیز به روایت سرنوشت پدرش و سه پزشک دیگر که همگی نماینده پارلمان ایران بودند و در نخستین ماههای پس از انقلاب بازداشت و در فاصله چند روز اعدام شدند پرداخت.
آرش راد که پدرش به اتهام باورمندی به دین بهائیت بازداشت و هنگامی که آرش ۱۲ ساله بود اعدام شد، از کشتار بهاییان فقط به دلیل اعتقادی متفاوت با اعتقادات دینی مقامات جمهوری اسلامی سخن گفت.
نازنین انصاری مدیرمسئول کیهان لندن و کیهان لایف و شماری از خانوادههای اعدامشدگان نیز در این نشست در سخنانی کوتاه از لزوم دادخواهی و ایستادگی برای عدالت سخن گفتند.
کمپین «عدالت برای قربانیان محلاتی» پیش از این در بیانیهای مطبوعاتی اعلام کرده بود که محمدجعفر محلاتی «بر قتل عام بیش از ۵ هزار زندانی سیاسی بیگناه سرپوش گذاشته» و با اقدامات و اظهارات تحریکآمیز، آتش آزار و آسیب علیه بهائیان را در ایران شعلهور کرده و با «یهودستیزی» در سازمان ملل متحد، به سخنرانی علیه اسرائیل و یهودیان پرداخته است.
سازماندهندگان تجمع در برابر کالج اوبرلین همچنین با اشاره به رسالت «کالج اوبرلین» یعنی «تعهد پایدار به جامعه عادلانه» در این بیانیه عنوان کردهاند که تدوام اشتغال محمدجعفر محلاتی در این مؤسسه آموزشی با این هدف در تضاد است.
در تابستان ۶۷ و همزمان با کشتار گسترده زندانیان سیاسی در زندانهای ایران، محمدجعفر محلاتی به عنوان سفیر جمهوری اسلامی در سازمان ملل متحد در نیویورک حضور داشت. او پس از درز خبر اعدام هزاران زندانی سیاسی در ایران توسط جمهوری اسلامی، در سازمان ملل متحد ادعا کرد که بسیاری از این افراد طی درگیری ناشی از حمله اعضای سازمان مجاهدین خلق به مرزهای ایران کشته شدهاند!
محلاتی همچنین در راستای اهداف و ایدئولوژی جمهوری اسلامی و برای تطهیر نظام مورد حمایتاش خبرهای منتشر شده درباره سرکوب مخالفان را «پروپاگاندای سیاسی علیه جمهوری اسلامی» خوانده بود. او حتا به عنوان سفیر جمهوری اسلامی در سازمان ملل به قطعنامهی وقت این سازمان که در آن درباره اعدام گسترده زندانیان ابراز «نگرانی عمیق» شده بود واکنش منفی نشان داده و آن را «ناعادلانه» خوانده بود. این مقام جمهوری اسلامی همچنین گفته بود که «سازمان تروریستی در عراق» منبع اصلی «اطلاعات غلطی» است که این قطعنامه بر اساس آن تدوین شده است.
محلاتی پیش از حضور در سازمان ملل نیز چند سال در وزارت خارجه جمهوری اسلامی مشغول فعالیت و مسئول مکاتبات نظام با سازمان ملل متحد بود. او پس از پایان مأموریت نیز در ایالات متحده مشغول به تدریس شد و از سال ۲۰۰۷ در کرسی «نانسی شروم دای» مطالعات خاورمیانه و شمال آفریقای کالج اوبرلین به عنوان «استاد صلح» حضور دارد.
پیش از برگزاری تجمع اعتراضی دیروز نیز از سوی کمپین «عدالت برای قربانیان محلاتی» نشستن یک ناقض آشکار حقوق بشر که در کشتار زندانیان سیاسی و دگراندیشان و منتقدان جمهوری اسلامی در دهه ۶۰ خورشیدی نقش داشته بر کرسی دانشگاهی کالج اوبرلین به شدت مورد انتقاد قرار گرفته بود.
سازمان عفو بینالملل در سیامین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در ایران، محمد جعفر محلاتی نماینده سابق جمهوری اسلامی در سازمان ملل متحد را به واسطه لاپوشانی و انکار کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ به جنایت علیه بشریت متهم کرده است.
همچنین بیش از ۶۰۰ نفر از اعضای خانوادههای قربانیان این کشتار به همراه فعالان حقوق بشر، وکلا و دیگر شهروندان ایرانی در مهرماه ۱۳۹۹ نامهای اعتراضی نسبت به تدریس محمدجعفر محلاتی در کالج اوبرلین به رئیس این کالج نوشتند. مدیران این کالج نه تنها پاسخی به این نامه ندادند بلکه کارمن توئیلی امبر رئیس این دانشگاه بسیاری از این افراد را در توئیتر بلاک کرد.
سازمان «عدالت برای ایران» نیز اردیبهشتماه با ارسال نامهای به ریاست دانشگاه اوبرلین در ایالت اوهایو آمریکا خواستار اقدام مناسب این دانشگاه درباره محمدجعفر محلاتی دیپلمات پیشین جمهوری اسلامی که در اختفای کشتار هزاران زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ مشارکت داشته، شده است.
شادی صدر در این نامه به نمایندگی از «عدالت برای ایران» از عدم اقدام رئیس دانشگاه اوبرلین در قبال همدستی محمدجعفر محلاتی در قتل عام زندانیان سیاسی انتقاد کرده و گفته است: «درست پس از وقوع کشتار ۶۷ کارزاری حکومتی برای لاپوشانی این جنایت در سطح داخلی و بینالمللی تشکیل شد. محمدجعفر محلاتی نماینده دائم جمهوری اسلامی در سازمان ملل در نیویورک یکی از مهمترین چهرهها برای اختفای این قتلعام از چشم جهانیان بود.»
در این نامه با تکیه بر اسناد منتشر شده توسط سازمان عفو بینالملل به برخی از اظهارات محمدجعفر محلاتی در پیشبرد کارزار جمهوری اسلامی در انکار کشتار ۱۳۶۷ و اختفا و تحریف آن در مجامع جهانی اشاره شده و آمده است: محمدجعفر محلاتی «چندین بار اعدامهای فراقضایی و ناپدیدسازی قهری هزاران تن را انکار کرده، گزارشهای سازمان ملل در اینباره را «چیزی بجز تبلیغات» ندانسته و جامعه جهانی را با اظهارات دروغ و جعلی گمراه کرده است».
گروه دادخواه «مادران خاوران» نیز درباره محلاتی نوشتهاند که او نه از موقعیت منحصر به فرد خود در سازمان ملل برای جلب توجه عمومی به این جنایات استفاده کرد و نه حتا از جمهوری اسلامی خواست تا به این فعالیت جنایتکارانه پایان دهد. در عوض، وی با صدور بیانیهها و سخنرانیهایی این جنایات را تکذیب و میزان اعدامها را رد میکرد و صحت نامهای ارائه شده در گزارشها را به چالش میکشید.
در آستانه سالروز شهادت ستار بهشتی ساعاتی پیش وحوش خامنهای اعضای خانواده ستار بهشتی را بازداشت کردند.
چهارشنبه شب دوازده آبان مأموران امنیتی با یورش به منزل خانم بهشتی ضمن بازرسی و جمعآوری لوازم ارتباطی آنان همه اعضای خانواده ستار بهشتی را بازداشت کردند!.
لازم به یادآوری است که روز ۱۳آبان ۱۳۹۱، جنایتکاران خامنهای ، ستار بهشتی کارگر آزاده و شجاع را که به جرم انتقاد از خامنهای دستگیر کرده بودند زیر شکنجه به شهادت رساندند.
عفونت ملاهای اسلامی بعد از گذشت قرن ها بعلاوهٔ ۴۳ سال در قالب رژیم آخوندی تبدیل به دُمَل چرکین شده و زمان نیشتر زدن آن فرا رسیده است.
قبل از بلوای ۵۷ که ناخواسته و نادانسته من هم متأسفانه با جمع روشنفکران تخیلی همراه بودم البته در حاشیه. فکر می کردم پزشکی که بدون دریافت پول بیماران را درمان می کند و جزو چریک های فدایی خلق شده حتماً راه درست را او نشان می دهد. تا چند ماه پس از سیلاب ویرانگر ۵۷ و سلطهٔ جاعلان و دزدان و قاتلان زمان برد تا واقعیت را که همیشه در نیمهٔ دلم بود بفهمم.
در دوران طلایی امام! دوستان نزدیکم به هر شکل یا ماندند و یا … به هر شکل من مروجین این اندیشه هایی که کشورم را به سوی انهدام و ورطهٔ نابودی کشاندند نبخشیده ام و نخواهم بخشید. ولی افرادی در پایین خطوط فوقانی تصمیم گیری بی گناه بودند و دلسوز آن ها هستم.