فرزام کرباسی – نخست نگاهی به صحنه‌های این دشمنی بیندازیم.
سکانس اول: روز دوازده بهمن ۱۳۵۷ خمینی در بهشت زهرا: «این شیروخورشید منحوس باید از تمامی ادارات قطع بشود… نباید آرم های شاهنشاهی باشد. آثار اسلام باید باشد نه آثاری که تمدن است.»
سکانس دوم: آبان ۱۴۰۰ در دادگاه نمادین آبان ۹۸: فردی به نام «شادی امین» که فعال حقوق بشر است، دو ایرانی را به خاطر در دست داشتن پرچم شیروخورشید از سالن دادگاه بیرون می‌کند!
نقطه اشتراک خمینی و افرادی از انقلابیون ۵۷ و هم‌پیمان آن روزها و و مدافع آن انقلاب، ستیز با تاریخ و فرهنگ ایرانی و نمادهای ملّی است.
مخالفت این افراد با خمینی نه از روی دشمنی و ستیز او (خمینی و رژیم‌اش) با ایران و ایرانی بلکه به این علت است که چرا ایدئولوژی مارکسیستی آنها نتوانست در ایران گسترش یابد و پرچم سرخ و چپ و یکی از تیره‌های داس و چکش را آنگونه که در رژیم‌های بلوک شرق رایج بود بجای آرم «الله» بر پرچم ایران بنشاند. اما هر دو این ایدئولوژی‌ها مذهبی و ظاهرا غیرمذهبی، چنانکه پادشاه فقید ایران محمدرضاشاه پهلوی به درستی مدت‌ها پیش از انقلاب اسلامی اظهار داشت، یک توافق و اتحاد نامقدس بین ارتجاع سرخ و سیاه برای نابودی ایران و فرهنگ ایرانی بوده است. منتها ارتجاع سیاه دست بالا را پیدا کرد و ارتجاع سرخ را یا قلع و قمع کرد و یا به خدمت خود درآورد.
امروز هم به همان اندازه که رژیم اهریمنی و غیرایرانی خمینی و خامنه ای از پرچم شیروخورشید و نام کوروش بزرگ و هر آنچه نماد هویت و فرهنگ ایرانی است واهمه دارد، امثال «شادی امین» و طیف چپ هم بسی بیشتر از آن وحشت دارند و البته آن را پنهان نیز نمیکنند. چنانکه در «دادگاه مردمی آبان» هم پرچم را از صحن «دادگاه» بیرون کردند و هم در پایان بجای سرود معروف و محبوب و فراگیر «ای ایران»، یک سرود بی‌ریشه را که فقط ارتجاع سرخ و اقلیتی از چپگرایان را در بر می‌گیرد، پخش کردند!
در دادگاهی که به اصطلاح برای دادخواهی خون فرزندان ایران برپا کردند، پرچم ملی و تاریخی همان مردم را که شعارهای ملی‌گرایانه و ایرانی‌شان صریح‌تر از آن است که کسی بتواند آنها را انکار کند، تخطئه کردند! و حتا شرم نمیکنند که پدر دادخواه پویا بختیاری در خاک ایران و به خونخواهی فرزند برومندش که به یکی از نمادهای جنبش آزادیخواهی ایران و همچنین خیزش آبان تبدیل شده، پرچم شیروخورشید برافراشت.
سخن آخر اینکه درسی که از این واکنش ایران‌ستیزانه امثال «شادی امین» باید گرفت این است که ملت ایران باید یکبار برای همیشه تکلیف خود را با مدافعان انقلاب ۵۷ که رژیم خونریز خمینی و خامنه‌ای را بر سر کار آورد و هنوز هم بر ستیز با ایران و ایرانی پافشاری می‌کنند روشن کند.
مردم ایران باید بدانند که برخی دشمنان فرهنگ و هویت ایرانی که ریاکارانه لباس فعال حقوق بشر و روزنامه‌نگار به تن کرده اند و یا تحت هر نام دیگری مانند فعال سیاسی و فعال مدنی فعال هستند نمی‌توانند همراه باشند زیرا بار دیگر به آنها خیانت می‌شود!
پدران و مادران ما یکبار در سال ۵۷ ایران را به ایران‌ستیزان سپردند و امروز نسل‌های جوان نمی‌خواهند بازیچه همان کسانی شوند که در نابودی ایران و چند نسل فرزندان این کشور نقش داشته‌اند. که حتا اگر امثال «شادی امین» یکی از آنها نبوده باشد، اما آن ایدئولوژی که از آن دفاع می‌کرده و می‌کند، ضدایرانی است و در پیروزی و نگهداری رژیم خمینی نقش بسزایی داشته. با اینهمه اینان نه تنها از این نقش پشیمان نیستند بلکه همچنان به ستیز خود با هویت ملی ایران و ایرانیان ادامه می‌دهند.
شعارهای معترضان در سال‌های گذشته اما بسیار روشن است: پاینده ایران و برافراشته باد پرچم سه رنگ شیروخورشید نشان ایران که سرای کهن ایرانیان است.
♦← انتشار مطالب دریافتی در «دیدگاه» و «تریبون آزاد» به معنی همکاری با کیهان لندن نیست.
بی وطن تر و ضد ایرانی تر از آخوندها و اسلام گرایان این چپ های ایرانی بودند و هستند که در زمان شوروی و اروپای شرقی عاشق سینه چاک استالین خونخوار و دیگر رهبران جنایتکار و دیکتاتور شوروی و اروپای شرقی و چین و کوبا و کره شمالی و ویتنام و یاسر عرفات بودند و آن جنایتکاران حرفه ای را تو سر مردم نگون بخت ایران می‌زدند و رضاشاه بزرگ و شاهنشاه آریامهر ایرانساز و شادی آفرین را دیکتاتور و مستبد می‌دانستند که یک میلیونیوم استبداد آن خونخواران را نداشتند. و تاریخ پیش از اسلام ایران را تخطئه و رد میکردند و آثار باستانی پیش از اسلام را نمونه ظلم و ستم پادشاهان آن دوران تلقی میکردند و شاهکارهای ادبیات ایران را تخطئه و رد میکردند و آنها را مدیحه گو و ستایشگر ظالمان و ستمگران تلقی میکردند که یک نمونه آن شاملوی خائن بود که در اواخر عمر پرنکبتش دچار توهم و مالیخولیا شد و شاهنامه فردوسی را ضد طبقه کارگر و زحمتکش نامید که ای کاش الله آخوندها پیش از مرگ شفایش میداد.
این دادگاه جنبه بسیار مثبت و خوبی داشت و این پیام را به دنیا داد که هستند افرادی که برای دادخواهی و احقاق حق جانشان را هم میگذارند و دنبال هوچیگری و اختلاف افکنی نیستن اینجا یک دادگاه نمادین و نمایشی بود ولی کسی حق نداره به افراد توهین کند نقد بجا ولی توهین درست نیست
مگه شادی امین اونجا چه کاره بود که بخواد پرچم را جمع کنه؟!!! پرچم شیر و خورشید نمادِ تاریخ و شکوهِ ایران و ایرانیانه و ربطی به گروه خاصی نداره… چه بدبختی شده ایم ما که اینها شده اند فعالِ سیاسی و حقوق بشر!!!
دوستان برای بار دهمین:
پسماندهای انقلاب ۵۷ دارای ویژگیهای:
۱- غیر دمکراتیک.
۲- غیر کردار نیک، پندار نیک و گفتار نیک.
۳- فرصت طلب که در این گزارش که آنرا به نوعی موج سواری می بینید.
از قدیم گفتن : ترک عادت موجب مرض است: اینان غیر قابل اعتماد و ترک عادت هستند. اعتماد به اینان هزینه سنگینی دارد.
در اینکه شاید این دادگاه نمادین بتواند مدارک و اسنادی را تهیه کند تا بعدا به مراجع قانونی ارائه دهد بی اثر نیست . دو اینکه گرداننگان این دادگاه نمادین همگی از طیف چپ می باشند که در این هم شکی نیست و سوم اینکه چپ ها همیشه مشروعیت خودشان را در مبارزه با ملی گرایی گرفته اند و می گیرند ، اینها جزؤ بسیار کوچکی از ایرانیان هستند . البته اگر خود را ایرانی بدانند .
سپاس از این دیدگاه بسیار راست بین و هوشمندانه، و سپاس از کیهان لندن برای دادن این فرصت برای دیده شدن دیدگاههای ایران دوستانه و مدافع حقوق مردم ایران که در دیگر رسانه ها هرگز اجازه پخش شدن پیدا نمیکنند
پاینده ایران
یک ملت یک پرچم