رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری تهران از درگیری جسمانی ۴۰۰ پرستار خبر داده که در جریان درمان بیماران مبتلا به کرونا روی داده است!
آرمین زارعیان رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری تهران در آستانه روز ملی پرستار (۱۹ آذر) از درگذشت ۱۵۰ پرستار و ابتلای ۴ تا ۵ هزار نفر از آنها و خانوادههایشان خبر داد.
او همچنین گفت که «نزدیک به ۴۰۰ نفر از پرستاران جانباز شدهاند و ریهشان به قدری درگیر شده که باید در خانه بستری باشند. جانفشانیها و ایثارگریهای بسیاری کردند و خودشان و خانوادههایشان درگیر شدند.»
زارعیان همچنین گفت «باوجود درگیری با پنج پیک کرونا هیچوقت پرستاران عقبنشینی نکردند و کماکان نیز به خاطر مردم این کار را انجام میدهند. آنها عهدی که بستند با مردمشان است. به خاطر قسمی که خوردهاند کارشان را انجام میدهند.»
این مقام هیئت مدیره نظام پرستاری تهران با اشاره به مطالبهشان از علی خامنهای که پارسال در سخنرانیاش مطرح کرده بود گفت هنوز «تعرفهگذاری خدمات پرستاری، استخدام پرستاران» توسط دولت قبلی و کنونی اجرا نشده است.
https://kayhan.london/1399/09/30/%D8%AA%D9%88%D9%81%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D9%88%D8%A6%DB%8C%D8%AA%D8%B1%DB%8C-%D9%BE%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%87%D9%85%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%A7-%D8%B4%D8%A8-%DB%8C%D9%84
پارسال همزمان با روز پرستار خامنهای در یک سخنرانی از سعید نمکی وزیر وقت بهداشت خواسته بود تا پرستاران قراردادی را استخدام کند و حقوقشان را بپردازد. هرچند این دستور از ابتدا نیز مشخص بود که فرمایشی است و مانند دیگر دستورات بیپایه اجرا نخواهد شد. خود علی خامنهای در اوج شیوع ویروس کرونا مانع از ورود واکسنهای معتبر خارجی به ایران شد و بسیاری از مردم از جمله پرستاران نیز به عنوان قشر شکننده و در معرض آسیب جامعه به کرونا مبتلا شده و بسیاری از آنان جان باختند.
با اینکه وزارت بهداشت شمار قربانیان کرونا در کادر درمان را حدود ۱۳۰ نفر اعلام کرده ولی بررسی کانالهای پرستاران نشان میدهد روند مرگومیر این گروه به صورت روزانه همچنان ادامه دارد. همزمان تصادفهای جادهای، اقدام به خودکشی و مصرف بالای قرصهای آرامبخش گروهی از آنان را به کام مرگ فرستاده است.
در این میان، کانالهای پرستاری هر روز تصویر یک پرستار و کادر درمان را منتشر میکنند که جان خود را از دست داده است ولی تبلیغات دولت بر روی اجرای برنامههای خاص برای کادر پرستاری دور میزند که با وجود وعده و وعیدهای دولت قبلی و فعلی هیچکدام از آنها تحقق پیدا نکرده است.
یک عضو شورای مرکزی سازمان نظام روانشناسی شهریور امسال گفته بود، ۳۸ درصد پرستاران به افسردگی متوسط تا شدید دچار هستند و ۳۷.۵ درصد به خودکشی فکر کرده و یا برای خودکشی «آماده» بودهاند.
رئیس هیئت مدیره نظام پزشکی تهران نیز تأکید کرده که مسئولان وزارت بهداشت اراده و توانایی برای انجام هیچ مراقبتی از پرستاران را ندارد و بنابراین نه برنامه فوقالعاده خاصی متحقق خواهد شد و نه تبدیل قراردادیها به استخدام رسمی اتفاق خواهد افتاد و نه پرستاران طرحی به استخدام قراردادی تبدیل میشوند و نه تعرفهگذاری خدمات پرستاری اجرایی میشود.
پیگیریهای نهادهای صنفی پرستاری و نامهنگاری با رئیس سازمان برنامه و بودجه نیز مشکلی را حل نکرده و بودجهای برای استخدام پرستاران قراردادی و ایجاد تعرفههای جدید و افزایش حقوق صورت نگرفته است.
این درحالیست که کارشناسان از جمله زارعیان نسبت به کاهش جدی جمعیت پرستاران کشور بر اثر مرگومیرهای ناشی از کرونا و یا مهاجرت هشدار دادهاند که به تسریع روند مهاجرت نیروهای متخصص منجر شده است.
آنگونه که زارعیان میگوید، وزارت بهداشت گفته تا زمانی که سازمان برنامه و بودجه کاری نکند ما نیز نمیتوانیم کاری کنیم زیرا ما هم پول نداریم و باید سازمان برنامه و بودجه پولمان را بدهد و این سازمان هم پول ما را نمیدهد.
او افزود: «بنابراین وقتی پول نیست ماجرا تمام است و اتفاقی رخ نخواهد داد. در آستانه هفته پرستار حتا وعدهای هم در این زمینه ندادند و امسال رسما گفتند نمیتوانیم کاری کنیم.»
زارعیان گفت: البته مجلس وعده میدهد و میگویند پیگیری میکنیم اما در کمیسیون تلفیق و بهداشت و درمان به این دلیل که تعارض منافع وجود دارد هیچ چیز به نفع گروه پرستاری و مراقبتی تصویب نمیشود.
بررسیها همچنین نشان داده که در بودجهی ۱۴۰۱ نیز اعتباری در این زمینه تخصیص داده نشده در حالی که کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی مدعی شده بود، تعرفهگذاری خدمات، فوقالعاده خاص و استخدام نیروهای طرحی را پیگیری میکند.
براساس این گزارش، نیمی از پرستاران در ایران از نوع غیراستخدامی شامل شرکتی، قراردادی و یا طرحی هستند و در بهترین حالت تنها ۵۰ درصد به صورت استخدامی و پیمانی شاغلاند.
از سوی دیگر، کمبود نیروی پرستار در ایران به مرز بحران رسیده است. چنانکه استاندارد تعداد پرستار به تخت در جهان دو است ولی به گفتهی زارعیان این آمار در ایران «۸ دهم» است و «هنوز به یک هم نرسیدهایم. در کشورهای حوزه خلیج فارس استاندارد تعداد پرستار نزدیک به ۱.۹ است. بدترین وضع را داریم و جزء ۱۰ کشور آخر جهان در نسبت پرستار به تختهای بیمارستانی هستیم.»
او افزود: «قطعا معلوم است که وقتی مریضی به بیمارستان میرود و پرستار قرار است ۳۰ بیمار را مدیریت کند، شرایط چگونه است. معلوم است که مراقبت خوبی نمیشود و آمار مرگ و میر بیمارستانی و خطا و قصور بالا میرود، مردم از خدمات بیکیفیت برخوردار میشوند. به بیمارستانها بروید و ببینید وضعیت مردم چگونه است.»
زارعیان تبعات ناشی از کمبود پرستار را گریبانگیر مردم خواند و گفت که «همه تبعات این اتفاق گریبانگیر مردم میشود، زیرا فردی که مریض است و به بیمارستان میرود انتظار دارد خدمات پرستاری مناسبی بگیرد، اما وقتی نیست و کمبود است، نمیگیرد و منزلت و کرامت بیمار حفظ نمیشود. آنها را در راهروها میخوابانند و فرصت نمیکنند به آنها رسیدگی کنند.»
زارعیان ادامه داد: «پرستار بعضا خسته است و گاهی بدرفتاری میکند، زیرا تحت فشار است. پرستاری مانند این نیست که کارمندان پشت میز نشسته باشند، ۲۴ ساعته تحت استرس هستند و پرستاری جزو مشاغل سخت و زیانآور در تمام دنیاست. معلوم است وقتی تعداد پرستاران کم باشد، در نهایت فقط مردم آسیب میبینند. کسانی که پول دارند بیمارستانهای خصوصی میروند و خدمات خوب دریافت میکنند و کسانی که وضعیت مالی مناسبی ندارند در بیمارستانهای دولتی سردرگم میشوند.»