سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران در دفاع از تغییر نام کوچه «نوشیروان» در پایتخت اعتراف کرد: ما انقلاب کردهایم که اسامی پادشاهان ظالم روی خیابانهایمان نباشد و سیاست انقلاب اسلامی ضدیت با سلطنت ۲۵۰۰ ساله است.
علیرضا نادعلی شهرستانکی سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران در جلسه روز یکشنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۰ شورای اسلامی شهر در موافقت با تغییر نام کوچه «انوشیروان» در خیابان «جمهوری» فعلی و نادری سابق و مخالفت با تاریخ هزاران ساله ایران گفت که انوشیروان یک پادشاه ظالم بوده است و «ما انقلاب کردهایم که اسامی پادشاهان ظالم روی خیابانهایمان نباشد.»
۲۵۰۰ سال تاریخ شاهنشاهی در برابر ۴۳ سال جمهوری اسلامی؟! واقعا که!
علیرضا نادعلی شهرستانکی با پاچهخواری از کوچه «رهبر معظم انقلاب» اعتراف میکند که انقلاب اسلامی و جمهوری ولایت فقیهی ۴۳ سالهاش با تاریخ ایران ضدیت دارد. pic.twitter.com/DVaXKNwrnn
— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) December 19, 2021
سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: «ما در جمهوری اسلامی سیاستهای رسمی داریم. یا انقلاب کردیم یا انقلاب نکردیم. انقلاب اسلامی سال ۵۷، ضدیت با سلطنت ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی بود. یعنی ما غیر از پادشاهی حضرت داوود و حضرت سلیمان، هیچ پادشاهی دیگری را به رسمیت نمیشناسیم!»
نادعلی همچنین با پاچهخواری از رهبر تبهکار جمهوری اسلامی و کوچههای اطراف محل سکونت وی گفته، چند کوچه پایینتر از منزل خامنهای با اسامی پادشاهان است که با اصول انقلاب اسلامی تعارض دارد!
در راستای حذف و سانسور پادشاهان و سانسور تاریخ ایران، نام خسرو انوشیروان از کتاب فارسی سوم دبستان نیز حذف شد و داستان انوشیروان دادگر و پیرمردی که درخت گردو میکاشت، بدون آوردن نام او، منتشر شده است!
روحالله خمینی بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی نیز در یک سخنرانی عدالت انوشیروان دادگر را داستانسرایی شاعران، درباریها و موبدان زرتشتی خوانده و گفته بود که باید بجای انوشیروان دادگر به او انوشیروان ظالم لقب داد!
ناصر امانی عضو شورای اسلامی شهر در مخالفت با این تغییر نام گفت که «نمیتوانیم تاریخ تمدنی را حذف کنیم، چه ظلم کرده باشند چه کار خوب کرده باشند».
در جلسه شورای اسلامی شهر تهران با نامگذاری خیابان قدیمی «فرجام» در نارمک به نام «ابومهدی مهندس» تروریست اسلامی، خیابان «دانا» به نام «شهید سعید سلیمانی» و خیابان «نوشیروان» با «شهید شهبازی» مخالفت شد ولی با نامگذاری بلوار «صدرا» به نام «حسن یزدانی»، کوچه ششم به نام «سردار شهید تقی ورکش»، مجموعه فرهنگی جدید به نام «شهید محسن شهریاری» و خیابان هلالی به نام «شهید غلامرضا صالحی» موافقت شد!
خسرو انوشیروان پادشاه دوره ساسانیان مشهور به دادگستر بود که حکایات بسیاری از عدل و فلسفه و علاقهی وی به دانش روایت شده است. خسرو اول پسر قباد ملقب به خسرو انوشیروان بیست و سومین پادشاه ساسانی است که در سالهای ۵۳۱-۵۷۹ میلادی سلطنت کرد. همچنین عقیده بر این است که زمان وی دوران شکوفایی علمی و ادبی در ایران پیش از حمله اعراب مسلمان به ایران بوده و بسیاری از کتب پهلوی در این دوره نوشته شده است.
طاق کسری از مشهورترین آثار برجای مانده از دوران سلطنت انوشیروان است که در نزدیکی بغداد پایتخت عراق قرار دارد.
در کتب تاریخی آمده است که انوشیروان پس از به قدرت رسیدن وضعیت مالیاتها و امور لشکری را سر و سامان داد و دستور داد تا «زنجیری از درگاه تالار کسرا بکشند و زنگولههایی بر آن بیاویزند تا گاه و بیگاه، هر دادخواهی بر آن دست بزند و بانگ آوای زنگولهها بهگوش شاه برسد، و داد دادخواه را بدهد…»
اگرچه قتل عام ۱۲۰ هزار مزدکی، که با معیارهای آن دوران هولوکاست محسوب می شود، رابطه چندانی با موضوع دادگری ندارد!!! اما انوشیروان از نظر اصلاحات اجتماعی و اقتصادی و دیوانی و عمرانی و نظامی یکی از معدود پادشاهان شایسته ایران است،
عجیب آن است که با مرگ او ، اصلاحات اش دوام نیاورد و شرایط بسرعت به وضعیت سابق بازگشت و میراث او با مخالفت شدید طبقات فاسد اشراف و نخبگان و آخوندهای زرتشتی و رانتخواران مواجه شد. درست مانند وضعیت پس از درگذشت رضا شاه،که قاجاریسم بسرعت به صحنه بازگشت.
باری، میراث داران واقعی اصلاحات و دیوانسالاری انوشیروان ، خلفای خردمند امپراتوری اسلامی بودند که او را سرمشق قرار داده و امپراتوری های خود را مستحکم وگسترش دادند،
بدون کمک ژنرالهای آزموده از سیستم نظامی انوشیروان و همچنین استراتژی و تاکتیکهای ابداعی او و سلاحها و داکترین و اصلاحات نظامی اش که به ارتش اسلام به ارث رسید ، خلفای اسلامی نمی توانستند نیمی از جهان آن روزگار را تسخیر نمایند.
از این منظر مسلمانان و اسلامگرایان مدیون اویند و باید او را بزرگ بدارند !!
همین سیاست «انقلاب اسلامی ضدیت با سلطنت ۲۵۰۰ سالهٔ ایران » است در واقع پایهٔ سیاست همهٔ دولت های استعمارگراروپائی و نوکران آنها در منطقه است.
ولی همهٔ این ها بزودی خواهند فهمید که کور خوانده بودند و «در شب تیره نهفتن نتوان ماه درخشان» !