سپیده حجامی – در روز جهانی حجاب، نگاهی بیندازیم به ترفند اصلاحطلبان پیرامون «حجاب اجباری». محمدعلی ابطحی روحانی اصلاحطلب بیش از یک سال پیش در توییتر خود تصویری منتشر کرده که شامل دو بخش است، بخش بالایی تصویر زنانی محجبه با پوشش سیاه و در بخش پایین تصویر زنان با حجاب رنگین به چشم میخورند.
حجاب پوشش است، رنگ سیاه نیست و جامعه رنگی شاداب تر است.
در سالهای اول انقلاب و در بحبوحه جنگ و مسابقه برای اسلامی شدن در فضای عزاداری برای شهیدان، مهندس موسوی نخست وزیر و خانم رهنورد که هنر خوانده بودند می گفتند باید در جامعه جنگ زده رنگ های متنوع باشد.
عکس از اقای بایرامی pic.twitter.com/IIdJzZyxOX— Mohamad Ali Abtahi (@abtahi_m) September 7, 2021
او در وصف این عکس با ترتیب یاد شده نوشته است: «حجاب پوشش است، رنگ سیاه نیست و جامعه رنگی شادابتر است».
سالهاست زنان ایرانی در حال مبارزه با حجاب اجباری هستند و با احکام ناعادلانه بلندمدت به خاطر نپذیرفتن حجاب اجباری در حبس بسر میبرند. پوشش اختیاری یکی از اولین خواستههای زنان ایران است. اما محمدعلی ابطحی با مرام و منش سیاسی خود که اصلاحطلبی است، حجاب را توصیف کرده است.
بعد از گذشت بیش از دو دهه از ظهور اندیشه اصلاحطلبی، برای جامعه ایران روشن است که اصلاحطلبان و اصولگرایان دو روی یک سکه هستند، و برای هر دو حفظ نظام از اوجب واجبات است.
وظیفه اصلی اصلاحطلبان در نظام جمهوری اسلامی، رنگ و لعاب دادن به قوانین ناکارآمد و ضعفهای مدیریتی حکومت است. همانگونه که محمدعلی ابطحی که از قضا رئیس «موسسه گفتگوی ادیان» هم است، با مسلک اصلاحطلبانه خود سعی دارد موضوع مهم حجاب اجباری را به «رنگ» آن تقلیل دهد.
او فراموش کرده و یا به صلاحاش است فراموش کند که وقتی عبارت «اجبار» در کنار هر چیزی قرار بگیرد به خودی خود آن فعل آزاردهنده و غیرقابل قبول میگردد.
آیا میتوان حجاب اجباری را با بزک روسری و چادرهای رنگی زیبا ساخت؟ با این کار آیا از وزنه «اجبار» آن کاسته میشود؟! آیا رنگ چاره درد است؟ این تفکر اصلاحطلبانه آخوندی تا کجا میتواند ادامه یابد؟ آیا روزی هم میرسد که حکومت جمهوری اسلامی زندانیان را در سلولهای انفرادی با دیوارهای رنگی شکنجه کند؟!
همانطور که قفس، قفس است چه طلایی و چه کهنه و زنگزده، حجاب هم حجاب است و با رنگ و لعاب نمیتوان آن را به خورد جامعه امروز ایران داد که هم راه مبارزه را خوب آموخته و هم نشان میدهد که روشهای گرفتن حق را نیز بلد است.
محمدعلی ابطحی نوشته جامعه رنگی شادابتر است! ای کاش او و قانونگذاران حکومت جمهوری اسلامی این مهم را دریابند که «اختیار» به جامعه شادابی و روح میبخشد و «اجبار» جامعه را افسرده و بیروح میکند و ای کاش بجای ارائه نظر پیرامون رنگ و مدل حجاب برای شادابی جامعه، نگاهی به آمار بیکاری، نرخ تورم، قیمت مسکن و تعداد قربانیان کرونا در اثر بیکفایتی حاکمان جمهوری اسلامی توجه کنند. آمار بالای خودکشی در بین ایرانیان نشان از جامعهای افسرده، بیانگیزه و ناامید از آینده دارد. محمد موسویزاده دانشآموز نوجوان بوشهری تنها یک نمونه از صدها مورد خودکشی در ایران است. محمد تنها ۱۱ سال داشت و در سنی که هنوز قادر به تعریف درستی از زندگی نبود تصمیم گرفت به آن پایان دهد. حال سوال اینجاست اگر مادر، خواهر، زنان محله و اقوام محمد موسویزاده همگی چادر و روسری رنگارنگ به سر داشتند آیا در شادابی روحیه او تأثیرگذار بود و محمد ۱۱ ساله از خودکشی منصرف میشد؟! آیا نسخهی بزک محمدعلی ابطحی برای مشکلات هزاران محمد جواب میدهد؟!
♦← انتشار مطالب دریافتی در «دیدگاه» و «تریبون آزاد» به معنی همکاری با کیهان لندن نیست.