رامون استاگنارو گیتاریست نامدار و شناخته‌شده اهل پرو ۱۷ فوریه در ۶۷ سالگی در شهر لس‌آنجلس بر اثر ابتلا به ویروس کرونا درگذشت.
رامون استاگنارو هنرمند نوازنده گیتار متولد دهم ماه مه ۱۹۵۴ در لیما پایتخت پرو بود. وی از دوازده سالگی گیتار می‌نواخت و چهل سال با بزرگان موسیقی ایران و جهان نظیر ونجلیس، آندریا بوچلی، انریکه ایگلسیاس، سلن دیون، دیانا راس، نلی فورتادو، یانی، گوگوش، شهیار قنبری، فرامرز اصلانی، ابی، داریوش، مارتیک و دیگران همکاری کرد.
این نوازنده سال‌های طولانی برای برخی از هنرمندان بنام موسیقی پاپ ایرانی از جمله داریوش اقبالی گیتار نواخته است. وی همچنین در دومین آلبوم مارتیک با عنوان «صدف و سنگ» با آهنگسازی جهانبخش پازوکی و تنظیم منوچهر چشم‌آذر که در سال ۱۳۷۳ منتشر شد به عنوان گیتاریست همکاری داشت.
رامون استاگنارو در آلبوم «نه فرشته‌ام نه شیطان» (Beyond Any Form) اثر مشترک همایون شجریان و تهمورس پورناظری نیز به عنوان گیتاریست حضور داشت.
کاربران فراوانی از جمله برخی از هنرمندان ایرانی درباره مرگ او در شبکه‌های مجازی پیام‌هایی نوشته‌اند. از جمله داریوش اقبالی که برخی از بهترین آثارش نظیر ترانه «تمام من» را در سال ۱۳۷۱ با همراهی گیتار رامون استاگنارو و شعر شهیار قنبری اجرا کرد در واکنش به درگذشت این هنرمند در صفحه شخصی اینستاگرام خود نوشته است: «رامون عزیز، دوست و همکارم، به سفری ابدی پرواز کرد. بیش از سی سال در استودیو و اجراهای زنده بر صحنه، یار و همراه بود و خاطره ساختیم. صدای ساز او، بخشی جدا نشدنی از کارنامه هنری من هست و خواهد ماند. سفرت خوش همسفر».
فرامرز اصلانی نیز با انتشار موزیک ویدئوی ترانه «دل اسیره» که با همکاری این نوازنده فقید اهل پرو تهیه کرده در اینستاگرام نوشته است: «نخستین بار، سال ۱۹۹۲ میلادی، زنده‌یاد آندرانیک گرامی رامون استاگنارو را در گروهی که مرا در نخستین کنسرتم در شراین ادیتوریوم همراهی می کردند به من شناساند. نوازنده بسیار خوبی بود و منشی خوش داشت. بارها با من و گروه‌های گوناگون همراه و همنواز بود. یادش خوش. دلم از شنیدن آنکه دیگر نیست گرفت.»
شهیار قنبری ترانه سرا و آهنگساز نیز با انتشار موزیک ویدئوی «دوباره در مهرآباد» که سال‌ها پیش با همکاری رامون استاگنارو تهیه کرده بود به علت درگذشت این هنرمند بر اثر ابتلا به ویروس کرونا اشاره کرده و نوشته است: «یکی از بهترین گیتاریست‌های همه زمان‌ها را از دست دادیم. ویروس مرگبار او را هم از ما گرفت. جای انگشت‌های زیبایی‌آفزین‌‌اش را در ترانه نوین چند دهه گذشته پیدا می‌کنید. عبدی جان بی‌همتا او را کشف کرد و به ترانه نوین ایرانزمین سپرد. نخستین تجربه، آلبوم «امان از» بود، کار مشترک با عبدی جان و آنگاه «سفرنامه»ی من با تنظیم‌های استثنایی عبدی و ساز جادویی «رامان ستاگنارو». آخرین بار هم به سال ۲۰۱۱ با او به روی صحنه رفتم، در یک شب‌ترانه به‌یادماندنی. او از «پرو» آمد تا جهان ترانه را با ساز خود، از همیشه زیباتر کند. شادا که سازش تا همیشه‌ی ماهی، همیشه‌ی دریا، با انسان خواهد بود.»
یکی از بزرگترین همکاری‌های هنری این هنرمند اهل پرو با آندریا بوچلی بود. رامون استاگنارو از سال ۲۰۰۶ در بین نوازندگان اجرای موسیقی ترانه «besame mucho» مرا بسیار ببوس) یکی از مشهورترین ترانه‌ها با اجرای آندریا بوچلی این خواننده نامدار ایتالیایی را همراهی کرده است.
در کنسرت Tribute یانی که از ماه مارس تا مه سال ۱۹۹۷ ضبط شد نیز رامون استاگنارو با گیتار خوشنوای خود یانی موسیقیدان، پیانیست و آهنگساز یونانی۰ آمریکایی را همراهی کرده بود.
