از ۲۱ فروردین تا ۲ اسفند ۱۴۰۰ پانزده زن باردار در زایمان نخست به دلیل عفونت، آمبولی و کووید۱۹ در بیمارستان چابهار جان خود را از دست دادند. علت دقیق مرگ برخی آنها هنوز مشخص نشده است.
همایون دادگر سرپرست شبکه بهداشت چابهار با تاکید بر اینکه آمار مرگ مادران در سال‌های اخیر در چابهار افزایش پیدا کرده است، قصور پزشکی و کمبود امکانات درمانی را از دلایل مرگ‌ومیر مادران در چابهار می‌داند.
در سال ۹۵، چابهار رتبه نخست مرگ‌ومیر مادران را در ایران داشته است. فرماندار سابق این شهر در آن زمان با تاکید بر اینکه میزان مرگ مادران در کشور به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر ۱۰ مورد است به ایسنا گفته بود در استان سیستان و بلوچستان اما این آمار به ۲۰ نفر می‌رسد و در چابهار به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر ۴۸ مادر است.
بر اساس پژوهشی که سال ۹۲ منتشر شد خونریزی، فشار خون، عفونت و زایمان سخت ۴ دلیل عمده مرگ‌ومیر مادران در ایران اعلام شده بود.
محمد آخوندها فعال اجتماعی در استان سیستان و بلوچستان علت مرگ مادران را کمبود امکانات بهداشتی در بیمارستان «امام علی» چابهار می‌داند و می‌گوید نیروی انسانی در این بیمارستان یک‌سوم حد معمول است و «برای احداث ۴ سرویس بهداشتی در بیمارستان کمک‌های مردمی دریافت کردیم؛ هر نفر ۵۰ هزار تومان پرداخت کرد تا بتوانیم در محوطه بیمارستان چند سرویس بهداشتی ایجاد کنیم.»
همچنین به گفته محمد فاضلی فعال اجتماعی، امکانات پیش از زایمان در چابهار نظیر دستگاه‌های سونوگرافی کم است تا آنجا که «مردمانی که از روستا می‌آیند ممکن است چند روز معطل نوبت‌دهی شوند.»
به گفته وی غیر از بیمارستان که دستگاه سونوگرافی دارد در یک درمانگاه سپاه پاسداران و چند مجموعه خصوصی هم دستگاه‌های سونوگرافی وجود دارد اما مردم به دلیل هزینه‌های بالا، تمایل دارند که سونوگرافی را در بیمارستان انجام دهند.
اینهمه در حالیست که بندر چابهار با بیش از ۴۶۰ هزار نفر جمعیت در حال حاضر فقط یک بیمارستان ۱۹۶ تختخوابی دارد و نکته تاسفبارتر اینکه در شرایطی که ویروس کرونا بیش از دو سال است در همه نقاط کشور شهروندان را مبتلا می‌کند و به کام مرگ می‌فرستد، این بیمارستان فاقد بخش عفونی است.
در آبان ۱۳۹۶ انتشار تصاویر دردناک نوزادی در شبکه‌های اجتماعی خبرساز شده بود که به دلیل جدا شدن سر از بدن هنگام تولد در یکی از بیمارستان‌های ایرانشهر جان خود را از دست داده بود.
پیشتر نیز در آذرماه ۱۳۹۴ سر نوزاد خیرالنساء جدگال مادر ٢٣ ساله بلوچ در بیمارستان «امام علی» این شهر هنگام تولد از تن جدا شده بود.
به گفته مهدی طباطبایی معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، آمار مرگ و میر مادران و نوزادان در هنگام زایمان در استان سیستان و بلوچستان سه برابر متوسط کشور است و با وجود وعده‌های مسئولان وزارت بهداشت در اجرای طرح تحول سلامت، مرگ مادران و نوزادان همچنان یکی از مشکلات اساسی در فقیرترین استان ایران به شمار می‌رود.
در بندر چابهار محله‌هایی با ساکنان فقیر و حاشیه نشین وجود دارد که ساکنان آن مردمی هستند که سال‌هاست به دلیل خشکسالی و فقر از مناطق جنوبی استان سیستان و بلوچستان به حاشیه چابهار پناه آورده‌اند.به گفته نماینده چابهار در مجلس شورای اسلامی، ۶۳ درصد جمعیت این بندر در ۳۳۰ هکتار از اراضی حاشیه شهر شامل مناطق «جنگولک، کمب مرادآباد، رمین، عثمان آباد، میرآباد و نوک‌آباد» ساکن هستند. در این میان «کمب» بدترین وضعیت را دارد و «بزرگترین منطقه حاشیه‌نشین کشور« محسوب می‌شود.
در این میان ساکنان مناطق حاشیه‌نشین چابهار از محرومیت‌هایی مانند نداشتن خانه، فقر، نداشتن برق، آب لوله‌کشی، مشکلات بهداشتی و درمانی و… رنج می‌برند و دختران زیادی در این مناطق به دلیل فقر مجبور به ترک تحصیل می‌شوند.
اینهمه در حالیست که نه تنها ضعف سیستم پزشکی و کمبود تجهیزات پزشکی سلامت و جان زنان باردار را در مناطق محروم تهدید می‌کند بلکه خشونت‌های کلامی و فیزیکی علیه زنان باردار نیز بار مصائب آنان را بیشتر کرده است.
چندی پیش ویدئویی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که خشونت یکی از اعضای کادر درمان را نسبت به یک زن باردار نشان می‌داد.
رئیس انجمن علمی مامایی ایران با اشاره به اینکه این موارد تازه خشونت‌های آشکار علیه زنان باردار است به روزنامه شرق گفته است: «خشونت‌های پنهانی هم وجود دارد که اساسا جامعه از آن بی‌خبر است. همین سال گذشته، حدود هزار زن به دلیل عوارض حین یا پس از سزارین به‌خصوص چسبندگی جفت در سزارین‌های تکراری رحم خود را از دست دادند.»
