|نگاهی از «پنجره» به اوضاع ایران و جهان|
به تازگی گروهی از زنان سینماگر در ایران خواستار تشکیل یک «کمیته مستقل» در «خانه سینما» برای رسیدگی به «خشونت و باج‌گیری جنسی» برخی مردان در محل کار شده‌اند.
تعریف آزار و اذیت از جمله جنسی و پیامدهای آن در جوامع و ساختارهای سیاسی عادی و متکی بر نظام حقوقی با آنچه در جمهوری اسلامی جاریست متفاوت است.
از آنجا که نظام سیاسی و حقوقی در ایران در چارچوب شریعت شیعه محدود و مسدود است، پس بسیاری از مواردی که در حقوق بشر و قوانین مدرن «آزار و اذیت» و حتا شکنجه و جنایت به شمار می‌رود، در جمهوری اسلامی، شرعی و مجاز و قانونی است و گاهی خلاف آنها جرم است!
در قوانین مدنی می‌توان به موارد متعدد آزار و اذیت جنسی زنان و کودکان از جمله در امر ازدواج اشاره کرد.
در قوانین کیفری، می‌توان قانونی بودن شکنجه و جنایت مانند شلاق، انواع قصاص و سنگسار را در مورد زن و مرد مثال زد.
انواع تبعیض‌های جنسیتی و مذهبی و قومی در حکومت اسلامی، از حقوق سیاسی تا مواردی مانند حق انتخاب پوشش و فعالیت در رشته‌های مختلف تحصیلی و شغلی، به پشتوانه قانون اجرا می‌شود.
به این ترتیب، در سیستمی که «خشونت جنسی» و حتا تجاوز به زنان و همچنین کودکان زیر ۱۸ سال به صِرفِ عقد ازدواج موقت یا دائم، طبق قانون، جرم نیست، چگونه آن «کمیته مستقلِ» پیشنهادیِ زنان سینماگر آنهم در «خانه سینما»ی جمهوری اسلامی می‌خواهد «به تمام گزارشات رسیدگی کامل کند» و در صورت لزوم دست به «پیگیری قانونی» در مرجعی بزند که خود، حامی انواع خشونت از جمله علیه زنان است؟!
از پنجره تماشا کنید
