یک پلنگ که در خیابانهای «قائمشهر» (شاهی) ساعتها سرگردان بود، توسط مأموران پلیس با شلیک دو گلوله جنگی کشته شد. سرنوشت این پلنگ انتقادهای بسیاری را متوجه مسئولان کرده که ناتوان از زنده گرفتن حیوانی هستند که برای حفاظت از حیات وحش در ایران اهمیت دارد.
صبح امروز یکشنبه ۴ اردیبهشت ویدئوهایی از یک پلنگ در سطح خیابانهای «قائمشهر» (شاهی) منتشر و باعث ایجاد رعب و وحشت در شهر شد. به گزارش رسانههای داخلی، این پلنگ که در یک خانه بطور غیرقانونی نگهداری میشده، گریخته و به خیابان رفته است.
کوروس ربیعی مسؤول حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران خبر داده، این پلنگ سرگردان در مسیر انتقال به پناهگاه حیات وحش سمسکنده تلف شده است.
به گفتهی او، این پلنگ قبل از رسیدن ماموران محیط زیست به یکی از نیروهای پلیس حمله کرد که برای حفظ جان او به پلنگ شلیک کردند. پلنگ پس از انتقال به ساری تلف شده است.
طبق آخرین گزارشها، این پلنگ بجای بیهوش شدن برای زندهگیری، با استفاده از تفنگ کلاشنیکف و با شلیک دو گلوله کُشته شده است. گفته میشود در کل ساری یک اسحله مخصوص زندهگیری حیوانات وجود ندارد.
پلنگ ایرانی از گونههای جانوری در خطر انقراض و ظاهرا تحت حمایت محیط زیست نیز به شمار میرود!
مجید غضنفری مشاور رسانهای یگان حفاظت سازمان محیط زیست مدعیست پس از ۴ ساعت تلاش با دارت زندهگیری شده «اما به واسطه آسیبهایی که قبل از زندهگیری برای جلوگیری از آسیبزدن پلنگ به مردم به این جانور وارد شده بود، پلنگ تلف شد!»
به نظر میرسد که قبل از عملیات بیهوش کردن پلنگ، برای جلوگیری از درگیری پلنگ با مردم، این حیوان با سلاح دیگری مجروح شده بود.
نگهداری حیوانات غیراهلی مانند پلنگ و بچه شیر در خانههای ویلایی و توسط قشر تازه به دوران رسیده در ایران، به امری رایج بدل شده. این افراد ناآگاه، حیوانات را از طبیعت و زیستگاه خود جدا میکنند و به محیط غیرمناسب انتقال میدهند و موجب آسیب به چرخه طبیعی زندگی حیات وحش میشوند.
از سوی دیگر با وجود هزینههای بسیاری که از سوی نهادهای بینالمللی نیز تأمین میشود، گونههای حیات وحش ایران مانند پلنگ و یوز در حال انقراض هستند و نبود کارشناس حیات وحش و همچنین تجهیزات زندهگیری، این گونهها را بیشتر به سوی انقراض و نابودی کامل میراند.
در هفتهی گذشته دو نفر که به قصد برداشت ترهکوهی به ارتفاعات طارم و زیستگاههای حیات وحش رفته بودند، توسط پلنگها مورد حمله قرار گرفته و مجروح شدند. تعرض انسان به زیستگاه حیوانات با اهداف مختلف از جمله تخریب برای ساخت و ساز، باعث حملهور شدن این حیوانات به انسانها میشود و نتیجه همواره به زیان حیات وحش و تخریب زیستگاههای آنها تمام میشود.
در این بین، هیچ سازمان و نهادی نیز چون سازمان محیط زیست مسئولیت بحرانهای پدید آمده بر اثر تعارض انسان و حیاتوحش را بر عهده ندارد. کارشناسان این امور نیز نه به اندازه کافی وجود دارند و اگر هم باشند، به وقت نیاز به کار گرفته نمیشوند.